Και να που φτάσαμε ξανά, στην ημέρα που θα είμαστε εδώ και θα σχολιάζουμε ακόμη έναν τίτλο της Bethesda. Δε θα σας κρύψω, πως είμαι διχασμένος με αυτό το Studio, μιας και όσο το αγαπάω αλλά τόσο ”το μισώ”. Το μόνο σίγουρο είναι, πως οι άνθρωποι είναι μάστορες στο RPG είδος και γνωρίζουν πολύ καλά, πως να δημιουργούν κόσμους και να ξεδιπλώνουν μοναδικές ιστορίες.
Και για ακόμη μία φορά, η Bethesda, οικοδομεί και χτίζει πάνω στο οποίο κατέχει. Έναν open-world RPG τίτλο, ο οποίος λαμβάνει χώρα στο διάστημα.
Τα πράγματα από τότε που ασχοληθήκαμε με έναν μεγάλο τίτλο της Bethesda, έχουν αλλάξει. Και αυτό που μπορώ να θυμηθώ, είναι το Fallout 4 (αφήνω απ’ έξω το Fallout 76, δεν το θεωρώ μεγάλη, αυτόνομη κυκλοφορία). Πλέον, η Bethesda ανήκει στο XBOX και στη Microsoft, μία Microsoft, η οποία παλεύει εδώ και πάρα πολλά χρόνια, να επανέλθει στον θρόνο της, έπειτα από μέτριες έως και κακές κυκλοφορίες, στην πλατφόρμα της.
Το Starfield, αποτέλεσε το μεγάλο στοίχημα για το ”πράσινο στρατόπεδο”. Η φάση εδώ, ήταν και είναι ”ή τώρα ή ποτέ”,. Το παιχνίδι, όφειλε και έπρεπε να είναι καλό, τόσο για τον ίδιο τον Phil Spencer και το XBOX, όσο και για την ίδια την Bethesda, η οποία ναι μεν έχει παραδώσει στο παρελθόν εμβληματικές εμπειρίες, αλλά η ρετσινιά του που της έχει μείνει (και όχι άδικα), για τα άπειρα bugs και Glitches που συνοδεύουν τα παιχνίδια της, έπρεπε σιγά σιγά να ξεθωριάσει.
Αυτή λοιπόν είναι η δικιά μου εμπειρία έπειτα από περίπου 60 και κάτι μέσα στο παιχνίδι, με τερματισμό του main campaign, αλλά και ενασχόληση με πάρα πολλά side missions.
Λίγα πράγματα για το βασικό Lore
To Starfield, λαμβάνει χώρα σε μια περιοχή που εκτείνεται έξω από το Ηλιακό σύστημα, περίπου 50 έτη φωτός μακριά από την Γη, στο λεγόμενο ”Settled Systems”. Βρισκόμαστε στη δεκαετία του 2050, με την ανθρωπότητα τα εξερευνά τον Άρη. Περίπου το 2150, βρέθηκε μια μέθοδος ταχύτερου ταξιδιού στο διάστημα, η οποία ονομάστηκε ”Grav Drive” αλλά αυτή, αποσταθεροποιεί τη μαγνητόσφαιρα της Γης, καθιστώντας την σταδιακά ακατοίκητη.
Η ανθρωπότητα αναγκάζεται να χρησιμοποιήσει το Grav Drive για να εγκαταστήσει άλλα αστρικά συστήματα, ξεκινώντας με το σύστημα ”Alpha Centauri” το 2156, το οποίο οδηγεί στην ίδρυση των Ηνωμένων Αποικιών (UC) το 2159, καθώς και της αποικίας του New Atlantis στον πλανήτη Jamison, με την εν λόγω αποικία να ορίζεται ως πρωτεύουσα του UC, το 2161.
Γύρω στο έτος 2310, οι δύο μεγαλύτερες φατρίες στο παιχνίδι, οι United Colonies και Freestar Collective, συμμετέχουν σε μια τεράστια σύγκρουση που ονομάζεται ”Colony War”. Tο παιχνίδι διαδραματίζεται 20 χρόνια μετά τον πόλεμο, με τις μεγάλες φατρίες να απολαμβάνουν μια ”ανήσυχη” ειρήνη.
Και κάπου εκεί, ερχόμαστε εμείς, δημιουργώντας τον δικό μας χαρακτήρα, ως είθισται σε παιχνίδια της Bethesda, μέσα από ένα άκρως εντυπωσιακό και πολυποίκιλο character creation. Όσον αφορά το backround μας, η μόνιμη εργασία μας ήταν ως ανθρακωρύχος στο διάστημα, όπου εν τέλει καταλήγουμε να αποτέλουμε βασικό μέλος του ”Constellation”, μιας μυστηριώδους οργάνωσης ελίτ εξερευνητών διαστήματος, με έδρα το New Atlantis.
Ο κεντρικός στόχος του παιχνιδιού είναι να συλλέξετε τα λεγόμενα “Artifacts”, τα οποία είναι διάσπαρτα σε όλο τον γαλαξία, για τα οποία πολλά ακούγονται. Άλλοι τα θεωρούν κατασκευάσματα εξωγήινης προέλευσης, άλλοι πάλι αναφέρουν, πως αποτελούν το ύψιστο μέσο επικοινωνίας με τον Θεό. Ναι, το παιχνίδι όπως ενδεχομένως καταλάβατε, πραγματεύεται πολύ τον ρόλο της θρησκείας και της πίστης.
Και αυτή βασικά είναι ”μέσα στις άκρες”, μία μικρή περίληψη του main campaign.
Φτιάξε τον δικό σας χαρακτήρα
Όπως ανέφερα και πιο πάνω το character creation, ξεχειλίζει από ποικιλία, αποτελώντας μακράν το πιο αναλυτικό σε πληροφορίες και προσαρμοστικότητα creation tool για χαρακτήρες, που μας έχει δώσει ποτέ η Bethesda.
Από το πρόσωπό σου, τα μαλλιά σου, τα κιλά σου, το κούρεμα σου, παρεμβάσεις απάνω στα διάφορα μέρη του προσώπου σου, τατουάζ και ακόμη περισσότερα. Επί προσθέτως, σου δίνεται η δυνατότητα να διαλέξεις το ”backround” σου, το οποίο καθορίζει τις αρχικές δεξιότητες του χαρακτήρα σου, αλλά σου δίνει επίσης μια επιλογή αποκλειστικών επιλογών διαλόγου, ανάλογα με την επιλογή σου. Για παράδειγμα, μπορεί να μιλάτε σε ένα NPC που τυχαίνει να ψάχνει για έναν κυνηγό θηρίων, που αυτό αποτελεί μια από τις ειδικές δεξιότητές σας στο Starfield. Αυτό ξεκλειδώνει τη δυνατότητα, να βουτήξετε περαιτέρω σε αυτή τη συνομιλία, ανοίγοντας μια ειδική αλυσίδα αναζήτησης.
Και φυσικά έχουμε και τα Traits. Εκεί μπορείτε να διαλέξετε συνολικά τρία traits. Όμως, είναι εντελώς προαιρετικά, καθώς έχουν πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα. Αξίζει επίσης να σημειωθεί, ότι ορισμένα traits δεν μπορούν να συνδυαστούν με άλλα. Για παράδειγμα, δεν μπορείτε να επιλέξετε τόσο εσωστρεφή όσο και εξωστρεφή χαρακτηριστικά. Το ίδιο ισχύει και για τα θρησκευτικά χαρακτηριστικά, καθώς το να τάσσεσαι με μια θρησκεία σε εμποδίζει να απολαμβάνεις τα προνόμια άλλων θρησκειών του Starfield.
1000+ πλανήτες; Όχι ακριβώς!!!
Το αλλεπάλληλο ”flex” και ”spamming” της Bethesda και του XBOX, για τους πλανήτες του Starfield, δεν είχε τελειωμό. Ποτέ όμως δεν ήταν συγκεκριμένοι, κανένας από τους δύο, για το εάν μιλάμε για πλανήτες στους οποίους περιέχονται δραστηριότητες, ζωή, NPCs, πόλεις και πάει λέγοντας. Τουλάχιστον, σε όλο το διάστημα του marketing του παιχνιδιού, άφηναν να εννοηθεί πως μιλάμε για 1000+ πλανήτες που πάντα θα έχεις να κάνεις κάτι.
Πρώτον, όντως υπάρχει αυτός ο αριθμός πλανητών, αλλά σχεδόν η πλειοψηφία αυτών, είναι ”κρανίου τόποι”, ερημιές, με διαφορετικό τερέν, ύφος, χλωρίδα και πανίδα. Όμως… υπάρχει ένας τεράστιος αριθμός πλανητών, που σφύζουν από ζωή, με πόλεις, οικισμούς, δραστηριότητες και πάει λέγοντας.
Αυτά που έχετε να κάνετε εντός αυτών είναι τόσο πολλά και τόσο ποικίλα, που θεωρώ, πως δε θα σας δημιουργηθεί η ανάγκη να πάρετε το διαστημόπλοιο σας, και να αρχίσετε να εξερευνήσετε κάθε ηλιακό σύστημα ένα προς ένα. Όμως για να είμαστε σωστοί αγαπητή Bethesda. 1000 και βάλε πλανήτες έχεις, όμως οι μισοί, αποτελούν απλά άγονες γραμμές.
Αυτό που λάτρεψα ήταν το art direction στους πλανήτες. Πόλεις οι οποίες έφερναν vibes από Mad Max, άλλες από Cyberpunk 2077 και άλλες πάλι από Mass Effect, ακόμη και Red Dead Redemption. Η ποικιλία ήταν πραγματικά εκπληκτική, και η ζωντάνια στους πλανήτες αστείρευτη, δίνοντας σε κάθε πόλη μία μοναδική ταυτότητα, μία ταυτότητα που ακολουθούσε και τους ίδιους τους κατοίκους-NPCs.
Companions – Spaceship – Διαστημικές μάχες
Σε όλη σας την διαδρομή στο παιχνίδι, θα μπορείτε να έχετε την στήριξη από τα companions σας. Τα companions, έρχονται το καθένα με τα δικά τους traits, δίνοντας σας μία ευελιξία για το που θα χρησιμοποιείσετε το καθένα. Άλλος, είναι καλός στην κηπουρική για παράδειγμα, άλλος στη βοτανολογία, άλλος στις μάχες. Υπάρχει αρκετός χώρος για όλους. Μαζί σας, μπορείτε να έχετε μόνο έναν, αλλά όλους τους υπόλοιπους, μπορείτε να τους κατανείμετε είτε στα διάφορα Outposts που ενδεχομένως έχετε χτίσει εντός των πλανητών, είτε εντός του spaceship, σας, αναθέτοντάς τους, διάφορες εργασίες.
Το βασικό μέσο μεταφοράς σας από πλανήτη σε πλανήτη, είναι το spaceship σας, το οποίο προφανώς μπορείτε να παραμετροποιήσετε και να αναβαθμίσετε. Από τα πιο απλά, δηλαδή τα χρώματα του, μέχρι και αναβάθμιση στο engine, το shield και προσθήκη καλύτερων ρουκετών και πάει λέγοντας. Να είμαι ειλικρινείς, βρήκα λίγο παρωχημένο και μη περιποιημένο το UI που συνοδεύει αυτό το feature του παιχνιδιού και δυσκολεύτηκα πάρα πολύ να κατανοήσω πως λειτουργεί. Θα μπορούσε να είναι πολύ πιο απλό.
Αυτό που πραγματικά, με άφησε παγερά αδιάφορο, ήταν οι μάχες με άλλα spaceships. ”Χάρτινα” battles, δίχως ποικιλία, απλά αριστερό/δεξί κλικ, lock τον αντίπαλο και τέλος. Ανυπομονούσα να τελειώσει, για να συνεχίσω το ταξίδι μου και να κάνω landing στον προορισμό μου.
Skill Tree & Shooting
Εννοείται πως δε γινόταν να μην υπάρχει και το ανάλογο skill tree, το οποίο καλύπτει μία πληθώρα από χαρακτηριστικά. Από το πόσο damage θα κάνει το assault rifle σας ή το πιστόλι σας, πόσο βάρος μπορείτε να κουβαλάτε απάνω σας, πόσο ευέλικτος μπορείτε να είστε στις συνομιλίες σας και να μπορείτε να πείθετε, τον συνομιλητή σας, αποσκοπώντας στο όφελος σας, μέχρι και το πόσο εξοικειωμένος θα είστε στο να ανοίγετε chests.
Κάθε skill έχει και από τέσσερις αναβαθμίσεις μέχρι να λάβετε τον μέγιστο βαθμό του. Για να προχωρήσετε τα ranks και να φτάσετε στο rank 4, το οποίο είναι το μέγιστο, θα πρέπει να ολοκληρώσετε κάποια tasks στο εκάστοτε skill. Για παράδειγμα, αν θέλετε να πάτε από το rank 1 του ”ballistics” στο rank 2, θα πρέπει να εξουδετερώσετε 100 αντιπάλους με ”ballistic weapon”, και πάει λέγοντας.
Όσον αφορά το Shooting, το βρήκα, παραδόξως αρκετά καλό, δεδομένου πως δε μιλάμε για έναν FPS τίτλο. Σίγουρα, μεγάλο ρόλο σε αυτό, έπαιξε, πως στη συγκεκριμένη πτυχή του παιχνιδιού, φαίνεται πως βοήθησε και η id Software, δημιουργός ομάδα του Quake και DOOM. Το Shooting, είναι μία μείξη Wolfenstein και Cyberpunk 2077. Κάθε είδος όπλου, νιώθει διαφορετικά, και γενικά αν και δεν το περίμενα το ευχαριστήθηκα!
Outpost, Upgrade εξοπλισμού και Side Missions
Πιο πάνω έκανα λόγο για τα Outposts, τα οποία αποτελούν ένα μεγάλο μέρος του παιχνιδιού. Σε κάθε πλανήτη τυπικά, μπορείτε να χτίσετε το δικό σας outpost, το οποίο μπορείτε να αναβαθμίσετε, με διάφορες υλικοτεχνικές κατασκευές.
Αυτό που θα χρειαστείτε σίγουρα, είναι διάφορα υλικά, όπως σίδηρο και αλουμίνιο, τα οποία θα πρέπει να αγοραστούν ή να συγκεντρωθούν από εσάς και στη συνέχεια να φορτωθούν στο πλοίο σας, για μεταφορά στην τοποθεσία του φυλακίου. Όταν, όμως, έχετε ένα ή περισσότερα φυλάκια, αυτοί οι πόροι θα μπορούν να συγκεντρώνονται παθητικά.
Αυτά τα outposts, μπορούν να οπλιστούν με πλήρωμα, αλλά πρώτα θα πρέπει να φτιάξετε έναν σταθμό πληρώματος και από εκεί να ορίσετε που θέλετε να πάει ο καθένας.
Εννοείται πως μιλάμε για Bethesda παιχνίδι, άρα τα πάντα σχεδόν μπορούν να υποστούν τροποποιήσεις και όλα σχεδόν έχουνε στατιστικά, attributes και levels. Μπορείτε να κάνετε upgrade τα όπλα σας, καθώς και την στολή σας.
Να πούμε, πως ότι φοράτε έχουν στατιστικά και χωρίζονται σε διάφορες βαθμίδες. Από τα πιο χαμηλά, μέχρι τα legendary που προφανώς εκτός των υψηλών στατιστικών, προσφέρουν διάφορα bonus χαρακτηριστικά.
Αυτό ισχύει και για τα όπλα σας.
Ως είθισται, η μαγεία στα παιχνίδια της Bethesda, βρίσκεται σχεδόν πάντα στα side missions και όχι τόσο στην main ιστορία, αν και στην περίπτωση μας, βρήκα την ιστορία του Starfield, από την μέση και μετά άκρως ενδιαφέρουσα με πολλές όμορφες εκπλήξεις που δεν περίμενα. Σας προτρέπω, να ασχοληθείτε, οπωσδήποτε με τα Factions missions, μιας και εκεί θα ανακαλύψετε μοναδικές ιστορίες, οι οποίες συνδέονται άρρηκτα με το βασικό lore.
Θεωρώ, πως ένα από τα καλύτερα στοιχεία του Starfield είναι οι δευτερεύουσες αποστολές. Όμορφες ιστορίες, γεμάτες ένταση, και ποικιλία γραφής. Απλά αξεπέραστες!
Τεχνικός Τομέας
Μπορώ με άνεση να πω, πως είναι το πιο προσεγμένο παιχνίδι, από τεχνικής απόψεως, της Bethesda. Υπάρχουν bugs. Ναι. Αλλά, τα έβρισκα αρεά και που και δεν αποτέλεσαν θέματα που να αλλοιώσουν την εμπειρία μου ή να σταματήσουν το progress μου. Είναι πραγματικά πολύ προσεγμένο και θεωρώ πως με τα επερχόμενα patches, η κατάσταση θα φτιάξει ακόμη περισσότερο.
Τώρα, να αναφέρουμε, πως εμείς λάβαμε την PC έκδοση του παιχνιδιού και δοκιμάστηκε σε δύο σύστηματα. Το πρώτο σύστημα, ”φορούσε” έναν i7-9700K, 16GB RAM και RTX 2060. O τίτλος ζοριζόταν όσο δεν πάει. Με ρυθμίσεις στα Low και Medium το παιχνίδι έτρεχε από 37 έως και 57 fps ανάλόγα το μέρος και το πόσο ”busy” ήταν το περιβάλλον.
Από την άλλη, σε σύστημα με i7-13700K, 32GB RAM (DDR5), και RTX 4080, το παιχνίδι έτρεχε νεράκι στα 144-178 FPS, με γραφικά στα Ultra.
Να σημειωθεί πως μιλάμε για 1080p ανάλυση, οπότε το δεύτερο σύστημα είναι overkill, για τέτοια ανάλυση, και προφανώς δεν μπορούμε να το λάβουμε και τόσο σοβαρά υπόψιν. Μία κατακλείδα, εδώ, είναι πως το παιχνίδι δεν έχει τόσο καλό optimization. Το πρώτο σύστημα, καλύπτει τα βασικά Specs, που όρισε η Bethesda, και θα περίμενα κάτι καλύτερο.
Θεωρώ όμως στο μέλλον, το παιχνίδι θα στρώσει ακόμη περισσότερο και ενδεχομένως το frame-rate σε τέτοιου βεληνεκούς συστήματα, να τρέχει καλύτερα. Σίγουρα, ρόλο σε αυτό θα παίξει, πως και πριν λίγες ώρες, η Bethesda ανακοίνωσε πως θα εισάγει και επίσημα DLSS, μιας και ο τίτλος αυτή την στιγμή υποστηρίζει μόνο την FSR upscaling τεχνολογία της AMD.
Για τα γραφικά να πω, πως δεν θα σας πέσουν τα μάτια, αλλά πραγματικά είναι πανέμορφο, όπως και να έχει. Η αναβάθμιση της μηχανής γραφικών της Bethesda, σε σχέση με το Fallout 4 και Fallout 76, φαίνεται από την πρώτη στιγμή. Είμαι σίγουρος, πως δεν θα αφήσει κανέναν παραπονεμένο! Υπάρχουν σίγουρα σημεία, που η μηχανή δείχνει τις αδυναμίες της, αλλά σε άλλα σημεία είναι χάρμα οφθαλμών!
Μουσική
Ότι και να πω για την μουσική του Starfield θα είναι λίγο. Μεγαλειώδης μουσικές, που εκτείνονται σε διάφορα είδη, από απόκοσμομες κλασσικές νότες μέχρι βουβά ambient backrounds δημιουργούν μία υπέροχη ατμόσφαιρα. Μάστορες και εδώ προφανώς οι κύριοι της Bethesda, σε ένα soundtrack το οποίο ξεπερνά τις 5 ώρες και υπογράφει ο Inon Zur, τεράστιος μουσικοσυνθέτης, που έχει εργαστεί τόσο στην βιομηχανία των video-games οσο και του κινηματογράφου.
Eν κατακλείδι
Είναι το Starfield ο καλύτερος τίτλος της Bethesda; Όχι. Όμως είναι ένας εξαιρετικός τίτλος, γεμάτος πάθος και μεράκι. Ξέρει που πάει και τι θέλει να κάνει. Έχει μία δομή και έναν χαρακτήρα, και όταν θέλει να πει κάτι, το λέει με τόσο εμφατικό τρόπο που σου ανατινάζει τον εγκέφαλο.
Αυτά που μου άρεσαν: Μουσική, Questline, έντονες και μοναδικές στιγμές, τόσα πολλά και διαφορετικά πράγματα να κάνεις, δίχως να επαναλαβάνονται, το τι εν τέλει πραγματεύευαται και τι θέματα θέλει να ακουμπήσει. Το shooting παραδόξως ήταν αρκετά καλό, καθώς και το Impact που είχαν οι διάλογοι και οι επιλογές μου τόσο στην ιστορία, όσο και στο ευρύτερο πλαίσιο αλληλεπίδρασης με τους NPCs.
Αυτά που με χάλασαν: Η έλλειψη των ground οχημάτων, o τρόπος ταξιδιού από πλανήτη σε πλανήτη που γινόταν υπό την ακολουθία των fast travels και όχι με αρμονικό τρόπο, όπως για παράδειγμα στο No Man’s Sky. Δύσχρηστο μενού και δε στην καρτέλα παραμετροποιήσεις του spaceship. Και τέλος, το μη, εξ’ αρχής ξεκαθάρισμα, για το γίνεται με αυτούς τους 1000 πλανήτες.
Υ.Γ 1: Ο τίτλος μπορεί να παιχτεί και σε third person και σε first person. Προσωπικά πειραματίστηκα και με τα δύο, και είδα τον ευατό μου, να αρέσκεται περισσότερο στο third person.
Υ.Γ 2: Ένας από τους μεγαλύτερους πονοκεφάλους σας, και πρέπει να το γνωρίζετε από πριν αυτό, είναι η διαχείρηση των πόρων που κουβαλάτε πάνω σας. Το καλύτερο θα είναι να προσέχετε τι ”λουτάρερε”. Έτσι και υπερβείτε το μέγιστο αριθμό, πραγματικά καταντάει ΠΟΛΥ εκνευριστικό το παιχνίδι. Με το που αρχίσετε να τρέχετε, ο χαρακτήρας σας κουράζεται, με το οξυγόνο πέφτει και το διοξείδιο του άνθρακα να ανεβαίνει, οδηγώντας σιγά σιγά σε απώλεια ζωής.
Το Starfield, είναι ένα πάρα πολύ καλό παιχνίδι και αυτό είναι το τέλος. Ζήστε το, παίξτε το, δεν θα το μετανιώσετε. Μην περιμένετε όμως να παίξετε το επόμενο Skyrim.
Ευχαριστούμε την CD Media, για την παραχώρηση του παιχνιδιού ώστε να επιτετυχθεί το Review.
