Μέσα στην πανζουρλισμό των μεγάλων κυκλοφοριών, που θα δούμε εντός Σεπτεμβρίου αλλά και Οκτωβρίου, δύο μήνες γεμάτοι με ΑΑΑ εμπειρίες, υπάρχουν και πιο μικροί τίτλοι οι οποίοι αξίζουν την προσοχή, όλων μας. Ένα από αυτά τα παιχνίδια είναι και το Under The Waves, το οποίο κυκλοφόρησε και επίσημα τις τελευταίες ημέρες του Αυγούστου.
Πρόκειται για ένα παιχνίδι, δια χειρός του νεοσύστατου Parallel Studio, με έδρα το Παρίσι της Γαλλίας, το οποίο ανέλαβε να διανείμει παγκοσμίως, η αγαπημένη σε όλους μας Quantic Dream (Heavy Rain, Detroit: Become Human, Beyond: Two Souls κλπ.). Η Quantic Dream, θα συνεχίσει κανονικά να αναπτύσσει παιχνίδια προφανώς, αλλά ανακοίνωσε πριν λίγο καιρό την πρωτοβουλία υπό το όνομα ”Spotlight by Quantic Dream”, βοηθώντας μικρότερα Studios να αναδείξουν τα παιχνίδια τους, έχοντας τον ρόλο του publisher.
Το Under the Waves σας βάζει στο ρόλο του Stan, ενός επαγγελματία δύτη βαθέων υδάτων, που εργάζεται για μια εταιρεία πετρελαίου, μέσω μιας υποβρύχιας βάση. Ο Stan έχει υποστεί ένα φρικτό περιστατικό στη ζωή του (προφανώς δεν θα σας το αποκαλύψω αυτό) και αποφάσισε ότι μια παρατεταμένη περίοδος αυτοεπιβαλλόμενης μοναξιάς, θα τον βοηθήσει να ξεφύγει από όλα (κυριολεκτικά) και να συμβιβαστεί με αυτό που συνέβη.
Αυτή η ειρήνη που αναζητά φυσικά, θα περάσει από πολλά στάδια και γεγονότα. Εφιάλτες, παραισθήσεις και άλλα αλλόκοτα συμβάντα, θα έρθουν όχι απλά να βοηθήσουν τον ήρωα μας να βρει την λύτρωση, αλλά να εντείνουν ακόμη περισσότερο την ψυχολογία του.
Η βασική δομή του παιχνιδιού, είναι το πέρασμα καθορισμένων αριθμό ημερών, στο οποίο ακολουθούμε, μία βασική ρουτίνα. Ξεκινάμε με τον πρωινό καφέ μας, ενώ κάθε πρωί, συνομιλούμε με τον εργοδότη μας, για να μάθουμε τις δουλειές που έχουμε να κάνουμε. Από εργασίες συντήρησης σε διάφορες υποβρύχιες κατασκευές της εταιρίας, μέχρι συλλογή, χλωρίδας για διάφορα τεστ.
Η αίσθηση αυτής της μοναχικότητας και της απόλυτης ηρεμίας, εντείνεται από το πόσο όμορφα έχει αποτυπωθεί η απεικόνιση του βυθού. Οι μόνοι άνθρωποι που φαίνονται στο παιχνίδι είναι μία ρεπόρτερ στην τηλεόραση και μερικές σκηνές στα τέλη του παιχνιδιού, που πάλι για τους εύλογους λόγους, δεν θα πω παραπάνω. Από εκεί και πέρα, υπάρχουν κάποιες συνομιλίες του Stan, με την γυναίκα του.
Υπάρχει ένα αρκετά γραμμικό μονοπάτι μέσα στο παιχνίδι, καθώς κάθε αποστολή αναπτύσσει περαιτέρω την πλοκή, αλλά υπάρχει επίσης περιθώριο για κάποιες δευτερεύουσες αποστολές διάσπαρτες εδώ κι εκεί, οι οποίες ενθαρρύνουν την περαιτέρω εξερεύνηση, όπως για παράδειγμα να βγάλετε φωτογραφίες, διάφορα πλάσματα της θάλασσας, όπως φάλαινες, θαλάσσιες φώκιες και πολλά άλλα.
Αυτά είναι εντελώς προαιρετικά και είναι δυνατό να ολοκληρώσετε το παιχνίδι χωρίς να απομακρυνθείτε από την καθορισμένη πορεία σας, όμως σας προτείνω να ασχοληθείτε με μερικά. Η εξερεύνηση στον βυθό είναι υπέροχη.
Και μιας αναφέρθηκα στον βυθό, δύο είναι οι βασικοί τρόποι πορείας. Ο πρώτος, είναι να ξεχυθείτε με την μπουκάλα οξυγόνου σας και να εξερευνήσετε τον κόσμο. Φυσικά, υπάρχει ο μετρητής οξυγόνου, ο οποίος σταδιακά μειώνεται, οπότε θα πρέπει να είστε προσεκτικοί με την διαχείριση αυτού. Ο δεύτερος τρόπος, είναι μέσω του υποβρυχίου οχήματος που έχετε, το οποίο όμως, έχει και αυτό τον μετρητή καυσίμων του, ο οποίος σταδιακά μειώνεται.
Και στις δύο περιπτώσεις, μπορείτε να βρείτε καύσιμα και sticks οξυγόνου, στον βυθό αλλά και να κάνετε crafting, μέσω διάφορων resources που μαζεύεται από τα βάθη της θάλασσας. Αυτό που μου άρεσε πολύ, είναι η άκρως οικολογική συνείδηση που προβάλουν οι developers και με άμεσο και με έμμεσο τρόπο.
Θα δούμε πολλές φορές τον Stan, να σχολιάζει τα σκουπίδια και τους ρίπους που βρίσκει μέσα στην θάλασσα, απορώντας γιατί το κάνουν αυτό οι άνθρωποι. Όλα τα σκουπίδια του βυθού, μαζεύοντας τα, μπορούμε να τα χρησιμοποιήσουμε για να κάνουμε crafting διάφορα πράγματα. Έτσι, με τον τρόπο του το παιχνίδι προβάλει και την σημαντικότητα της ανακύκλωσης.
Oι developers, συνεργάστηκαν με το ίδρυμα ”Surfrider Foudnation”, μία μη κερδοσκοπική ομάδα ακτιβιστών που προσπαθούν με διάφορες ενέργειες και πρωτοβουλίες να δράσουν και να προστατέψουν τον ωκεανό. Έτσι, εντός του παιχνιδιού, με έναν όμορφο τρόπο, θα δούμε διάφορα collectibles, που παραπέμπουν στο εν λόγω ίδρυμα, μέσω των οποίων ενημερωνόμαστε για το πόσο σημαντικό είναι να κρατηθούν τα ύδατα καθαρά.
Όσον αφορά τις κύριες αποστολές, το Under the Waves ακολουθεί μια γραμμή ανάμεσα στο να καθοδηγήσει τον παίκτη και να τον κάνει να καταλάβει τα πράγματα μόνος του. Ενώ αρχικά θα εμφανιστεί η επόμενη τοποθεσία σας στον χάρτη σας μέσω marker , τις περισσότερες φορές όταν φτάσετε εκεί, θα αντιμετωπίσετε κάποιο θέμα –ίσως η είσοδος είναι μπλοκαρισμένη, ίσως χρειάζεται κάποιο αντικείμενο– και έτσι θα χρειαστεί από εσάς να βρείτε την λύση δίχως βοήθεια.
Η λύση τις περισσότερες φορές, είναι εξαιρετικά ως παιδικά απλή. Αν είστε το είδος του παίκτη που προτιμά τον τρόπο με τον οποίο πολλά σύγχρονα παιχνίδια προσαρμόζονται σε τέτοιες απροσδόκητες αλλαγές σχεδίου και σας λένε πού να πάτε αντ ‘αυτού, μπορεί αρχικά να δυσκολευτείτε.
Περνώντας σε κάποια πράγματα που με ”χάλασαν” λίγο, ήταν για παράδειγμα η τάση του Sta να σταματάει σε δραματικές στιγμές με σχεδόν κάθε γραμμή διαλόγου. Επίσης, το lip-sync απείχε αρκετά από τον διάλογο. Αν και αυτό είναι κατανοητό, δεδομένου ότι η μητρική γλώσσα του παιχνιδιού είναι τα Γαλλικά, είναι μάλλον ακραίο – σχεδόν κάθε φορά που βλέπουμε ένα κοντινό πλάνο του Stan κατά τη διάρκεια των συνομιλιών, το στόμα του να συνεχίσει να κινείται πολύ αφού έχει σταματήσει να μιλάει. Αυτό, σε συνδυασμό με το μέτριας ποιότητας μοντέλο του χαρακτήρα, σου αποσπά την προσοχή αρκετά.
Oι καρχαρίες κολυμπούν ατάραχοι δίπλα σου, δίχως να σου προκαλούν κάποιο πονοκέφαλο. Ο μόνος βασικός λόγος που μπορείς να πεθάνεις, είναι να ξεμείνεις από οξυγόνο, το οποίο μπορείς να βρεις διάσπαρτο, στον κόσμο του παιχνιδιού, όπως αναφέραμε. Ακούω, ότι οι developers, θέλουν απλά να ξεδιπλώσουν μία ιστορία, αλλά σίγουρα, στοιχεία σαν και αυτά, για παράδειγμα, η απειλή από καρχαρίες, θα πρόσθεταν περισσότερο στο παιχνίδι.
Και όλα αυτά έρχονται, να δέσουν μία συναισθηματική και δραματική ατμόσφαιρα, μέσω των μοναδικών soundtracks και μουσικών. Μουσικές οι οποίες κατακλύζονται, γύρω από συναισθηματικό ambient και post-rock κομμάτια. To soundtrack, έρχεται από την μπαντάρα Hanging Fields, που στην ουσία είναι ένα one-man show, και αποτελείται από τον Nicolas Bredin ο οποίος βρίσκεται πίσω από τις κιθάρες, synth κλπ.
Αποτελεί ένα τα πιο όμορφα soundtracks, που έχω ακούσει στην ζωή μου, τα τελευταία χρόνια, σε video-game.
Όσον αφορά τον οπτικό τομέα, ο βυθός, η πανίδα και η χλωρίδα έχουν αποτυπωθεί πολύ όμορφα, ενώ η PC έκδοση, στην οποία και βασίστηκε το Review, είναι εξαιρετική δίχως bugs, glitches, κλπ.
Αξίζει να αναφέρουμε, πως ο τίτλος, υποστηρίζει Ελληνικούς υπότιτλους, κάτι το οποίο βλέπουμε σπάνια σε παιχνίδια.
Εν κατακλείδι, το Under The Waves, παρά τα μικρά του θέματα, αποτελεί μία πανέμορφη έκπληξη, είναι ένα μικρό διαμαντάκι. Η μοναδική του ατμόσφαιρα, και τα μηνύματα που προσπαθεί να περάσει, τόσο σε κοινωνικό επίπεδο, όσο και σε διαπροσωπικό επίπεδο, αξίζουν συγχαρητήρια. Με έναν μαγικό τρόπο, κατάφερε να με βάλει σε πολλές σκέψεις, και να μου προκαλέσει ένα μπαράζ συναισθημάτων. Ένας βυθός, και μία post rock νότα απλά αρκούσε. Τόσο απλά… αν έχεις αγάπη για αυτό που κάνεις.
Ευχαριστούμε την Quantic Dream, για την παραχώρηση, του παιχνιδιού, ώστε να επιτευχθεί το Review.
