Ένας John Bethral , δεν φέρνει την άνοιξη…
Ήταν 7 Μαρτίου του 2017, όταν κυκλοφόρησε για πρώτη φορά το Ghost Recon Wildlands. Θα σταθώ στο γεγονός πως τότε με την παρέα μου περάσαμε πολύ ωραία παίζοντας το. Αλλά δυστυχώς, ”νοσεί” από το κλασσικό μοντέλο της Ubisoft, ένα επαναλαμβανόμενο μοτίβο, δραστηριοτήτων σε έναν αχανή Open World κόσμου. Παύση εδώ.
Πρέπει να παραδεχτούμε, πως τουλάχιστον η Γαλλική εταιρία, είναι μάστορας και μάλιστα από τους καλούς, στο να δημιουργεί περιβάλλοντα και κόσμους. Αλλά αυτό δεν φτάνει σε καμία περίπτωση.
Φτάνουμε λοιπόν στο 2019 όπου η εταιρία μας ανακοινώνει το επόμενο κεφάλαιο της Ghost Recon σειράς. Πριν, τα επίσημα αποκαλυπτήρια περιμέναμε όλοι το sequel του Wildlands, αλλά δεν επαληθευθήκαμε. Για την ακρίβεια, πρόκειται για το Wildlands 2, ξεκάθαρα. Οι αλλαγές ανάμεσα στους δύο τίτλους, βρίσκεται σε τομείς που τους μετράμε στα δάχτυλα τους ενός χεριού. Τόσο λίγοι. Κάλλιστα θα μπορούσαμε να μιλάμε και για ένα standalone add-on του Wildlands. Δυστυχώς…
Tι είναι λοιπόν το Breakpoint;
Πρόκειται για ένα Tactical, Open-World Shooter παιχνίδι, Δεν αλλάζει κάτι εδώ.
Λίγα λόγια για την ιστορία.
Παίρνουμε τον ρόλο του Antony Perryman ή αλλιώς ”Nomad”, ο οποίος είναι ο Lieutenant μία επίλεκτης ομάδας των ειδικών δυνάμεων. Στόχος του είναι, να βρει τον πρώην συνοδοιπόρο του Walker, με τον οποίο πολέμησαν μαζί στη Μέση Ανατολή. Δεν τον έχασε. Ο Walker αλλαξοπίστησε, τάχθηκε εναντίον των ”Ghosts” όπως ονομάζεται η επίλεκτη ομάδα του Nomad, και πλέον έχει δημιουργήσει τους Wolves.
Στο φανταστικό μέρος της Auroa, το οποίο πρόκειται για ένα νησί, με ποικίλα περιβάλλοντα (χιονισμένα βουνά, πλούσια βλάστηση, ποτάμια κλπ) δρα η Skell Technology. Μία ομάδα επιστημόνων, η οποία δουλεύει πάνω σε πολυποίκιλα πειράματα με ειδίκευση όμως δε στα παντός είδους next-gen όπλα. Επόμενης γενιάς drones και πάει λέγοντας.
Εκεί λοιπόν ο Walker παίρνει με το μέρος του όλα αυτά τα τεχνολογικά μέσα και κάπου εκεί ο πόλεμος και το military shooting χάνει την σημασία του. Θέλω να πω, από πότε σε ένα πεδίο μάχης drones πετάνε σε ένα ολόκληρο νησί, ωσάν γλάροι και εξοπλίζονται με ρουκέτες και πολυβόλα. Σίγουρα καθαρόαιμο military shooting δεν το λες…
Και όλα έχουν να κάνουν με το κυνηγητό Walker και Nomad. Α, και μαντέψτε που θα καταλήξει η ιστορία… Ρηχό σενάριο αλλά πολύ καλή υποκριτική από τον John Bethral. Είχε τις μικρές εκπλήξεις του, αλλά και αυτές ήταν αναμενόμενες.
Θέλω να σταθώ στο gameplay, όπου εκεί έχουμε μικρές αλλαγές που δεν μπορώ να πω πως δεν μου άρεσαν. Αρχικά, ο χειρισμός του παίκτη είναι πιο βαρύς και πιο αληθοφανής, σε σχέση με το Wildlands. Τα όπλα επίσης, έχουν ”βαρύνει”, και τα animations του παίκτη πάνω σε αυτά (μέχρι και τον τρόπο που τα κρατάνε) θυμίζουν πραγματικά άνθρωπο που έχει λάβει μεγάλη στρατιωτική εκπαίδευση.
Τα περιβάλλοντα επιτηδευμένα έχουν τρομερά μεγάλη βλάστηση, ώστε όλο το παραπάνω να έρθει να δέσει στο ”military” στοιχείο, μέσω καλύψεων στα δέντρα και το ευρύτερο περιβάλλον. Κάτι το οποίο προστέθηκε και προσωπικά μου άρεσε είναι το χαρακτηριστικό ”Prone Camo”. Στην ουσία κάνεις prone στο σημείο που βρίσκεσαι και γίνεσαι ένα με το περιβάλλον. Για παράδειγμα, εάν βρίσκεσαι σε μία χιονισμένη περιοχή, ρίχνεις σε όλο σου το σώμα χιόνι ώστε να γίνεις ένα με την γη και ο εχθρός να μην μπορεί να σε αναγνωρίσει.
Καλοδεχούμενο και το stamina bar το οποίο δεν είχαμε στο Wildlands, που έρχεται να προσθέσει στον ρεαλισμό.
Το ίδιο και σε ένα δάσος με λάσπες και ου το καθ’ εξής. Όμως, αυτό θα λειτουργούσε ωραία, εάν είχαμε και μία έξυπνη ΑΙ. Για ακόμη μία φορά η ΑΙ, είναι τουλάχιστον κακή.
Αυτό που σου δίνετε εξ’ αρχής είναι η επιλογή του class που θες να διαλέξεις και να ακολουθήσεις ένα τεράστιο skill tree ανάλογα τις ανάγκες σου. Ο χαρακτήρας που χτίζεις στο PVE είναι ακριβώς ο ίδιος που θα έχεις και στο PVP, για το οποίο θα μιλήσουμε παρακάτω. Εδώ κλασσικά έχουμε τα Field Medic, Assault, Panther και Sharpshooter. Διαλέγεται και παίρνετε!
Δεν θα μπορούσα να μην αναφερθώ στην ενοχλητική οδήγηση. Είναι ένας από τους τομείς, που στο Wildlands ήταν πραγματικά κακός και ήλπιζα πως στο Breakpoint θα είχαμε κάτι καλύτερο. Καμία αλλαγή. Copy-paste, τα assets της οδήγησης.
Συνεχίζοντας, θα ήθελα να αναφέρω τα περί customization. Φυσικά μπορείτε να διαλέξετε ανάμεσα σε άνδρα ή γυναίκα μέσα από κάποια συγκεκριμένα πρόσωπα. Πλέον μπορείτε να προβείτε στην αλλαγή όσων φοράτε. Ότι φοράτε έχει score (από ένα καπέλο έως και το γιλέκο σας). Αρκετές φορές, πολλά από αυτά σας δίνουν κάποια bonus.
Μεγάλο το customization και στα όπλα με την αφαίρεση και προσθήκη μερών του όπλου με το πάτημα ενός κουμπιού (για παράδειγμα με το ”F” έβαζες και έβγαζες τον σιγαστήρα σου). Πάρα πολλά είδη όπλων με το recoil αυτών να είναι εξαιρετικά δουλεμένο.
Βέβαια είχαμε και κάποιες παραφωνίες, όπως στρογγυλό 7.62, 50άρι γεμιστήρα σε UMP των 9mm… Eμ…όχι;!
Κάτι άλλο. Μην ψαρώσετε από τα gear scores. Δεν είναι Division που εκεί τα gear scores όντως δουλεύουν. Έπαιζα με παίκτη που είχε gear score 22 και εγώ 155. Το damage του ήταν ίδιο ή και πολλές φορές μεγαλύτερο. Το score υπάρχει απλά για να υπάρχει και δυστυχώς αποδείχτηκε πολλές φορές στην πράξη. Οπότε μην σκάτε για να ανέβετε. Δεν υπάρχει λόγος.
MICROTRANSACTIONS… ΓΙΑΤΙ;
Γιατί να πρέπει σε έναν τέτοιο τίτλο να υπάρχουν τόσο ενοχλητικά Microtransactions; Βέβαια, η Ubisoft τα αφαίρεσε αφότου έφαγε την τεράστια γκρίνια της κοινότητας, αλλά δεν έχει να λέει.
Και οκ, δεν είναι Pay to Win σε καμία περίπτωση όμως βάζοντας λεφτά κάποιος μπορεί άνετα σε χρόνο ντετέ, να ”μπουστάρει” xp και να προχωρά σε level up και skills unlocked σε χρόνους απίστευτους. Δεν θα αναφέρω τα weapon skins κλπ, υπάρχουν παντού. Ανοσία πλέον…
PVP λοιπόν
Ίσως η πιο ευχάριστη νότα του παιχνιδιού μιας και σε σχέση με το Wildlands μας δόθηκε day one. Ωραία modes σε μεγάλης κλίμακας μέρη του χάρτη που απαιτούσαν συνεργασία και support. Από κλασσικά team deathmatches έως και αποστολές με objectives (για παράδειγμα, να κάνεις Plant βόμβες στο αντίπαλο στρατόπεδο.
Εδώ το καλό είναι πως δεν υπάρχουν ξεχωριστό level, skills κλπ. Πας με αυτά που έχεις φτιάξει στο PVE και πορεύεσαι ανάλογα.
Ξεχωριστή αναφορά πρέπει να γίνει στα ”από άλλο κόσμο” γραφικά. Να τα λέμε όλα. Ίσως το Breakpoint να είναι αυτή την στιγμή το καλύτερο -σε οπτικό τομέα- παιχνίδι που μπορεί κανείς να παίξει. Εξαιρετική δουλειά στα γραφικά, στους φωτισμούς, στα textures και στα περιβάλλοντα. Στολίδι!
Αναφορά πρέπει να γίνει και στη μουσική επένδυση του τίτλου, η οποία έρχεται με μία πιο ανάλαφρη μορφή μέσω ηλεκτρονικών κυρίως μελωδιών, ήχοι γνώριμοι του franchise. Ο Alain Johannes βρίσκεται ξανά πίσω από αυτή (πρωτοπόρος και το Wildlands) καθώς και οι Alessandro Cortini, μέλος (keyboard) της μπάντας Nine Inch Nails (πολύ ευχάριστη έκπληξη) και Norm Block.
Εν κατακλείδι…
Εξ’ αρχής η εν λόγω κυκλοφορία μου φάνηκε αλλόκοτη. Πραγματικά δεν ξέρω για ποιο λόγο η Ubisoft βιάστηκε να δώσει την επόμενη εμπειρία της στο Ghost Recon franchise. Βιάστηκε πολύ, τα λάθη ήταν μεγάλα και το αποτέλεσμα ήταν μετριότατο. Όχι, ο εκπληκτικός John Bethral, δεν φτάνει ούτε το χάος των modes που έχουν ενταχθεί στο παιχνίδι. Το ότι υπάρχει υλικό δεν σημαίνει πως είναι ποιοτικό.
Όμως…οφείλω να ομολογήσω την προσπάθεια του κάτι διαφορετικού στον πυρήνα του gameplay καθώς και την παράδοση ενός κόσμου που αγγίζει το αληθινό. Ubisoft, πρέπει όμως να αρχίσεις να επενδύεις και στην εξιστόρηση αφηγημάτων και το χτίσιμο της μυθοπλασίας. Δεν θέλουμε κάθε χρόνο παιχνίδι. Δεν θέλουμε ένα map ίσα με την Πελοπόννησο.
Δεν πέτυχε αυτή την φορά… αλλά υπήρχε διάθεση.
Eυχαριστούμε την G3 Great Games για την παραχώρηση του τίτλου, ώστε να επιτευχθεί το Review.
