Σιγά σιγά η βιομηχανία, αρχίζει να κινείται ξανά, ήδη από τα μέσα Αυγούστου. Πολύ μεγάλες και ενδιαφέρουσες κυκλοφορίες, μέσα στον τελευταίο μήνα του καλοκαιριού, και μία από αυτές είναι και το Fort Solis, για το οποίο θα πούμε μερικά λόγια σήμερα.
Το Fort Solis, παρουσιάστηκε για πρώτη φορά, στα πλαίσια διεξαγωγής του Summer Game Fest 2022, και άφησε με τις καλύτερες εντυπώσεις κριτικούς και κόσμο. Λίγο η σκοτεινή του ατμόσφαιρα, λίγο ο ασύλληπτος οπτικός τους τομέας και λίγο το πεντάστερο cast, που πλαισιώνει τον τίτλο, δημιούργησαν μία έντονη περιέργεια για το τι περί τίνος πρόκειται.
Ο τίτλος, έρχεται δια χειρός του νεοσύστατου ανεξάρτητου studio Fallen Leaf, το οποίο έχει έδρα σε Λίβερπουλ και Βαρσοβία. Οι developers που το στελεχώνουν, έχουν δουλέψει πάρα πολλά χρόνια σε διάφορα ΑΑΑ studios της βιομηχανίας, οπότε μιλάμε για μία έμπειρη ομάδα.
Λίγα λόγια για την ιστορία
Πριν αναφερθώ στη βασική μας ιστορία, όπως διαβάσατε αναφέρθηκα σε ένα πεντάστερο, cast. Την φωνή στον κεντρικό μας ήρωα (Jack Leary), δανείζει ο αγαπημένος Roger Clark, γνωστός και ως ο Arthur Morgan, από το Red Dead Redemption 2. Ακόμη ένα μεγάλο όνομα, το οποίο θα εμφανιστεί και θα έχει ενεργό ρόλο, είναι ο Troy Baker (Wyatt Taylor), τον οποίο φυσικά εκτός των άλλων projects, αγαπήσαμε, μέσα από τον ρόλο του, ως Joel στο The Last of Us. Τέλος, την εμφάνισή της θα κάνει και η ηθοποιός Julia Brown, ως Jessica Appleton.
Η ιστορία μας, ξεδιπλώνεται σε τέσσερα κεφάλαια. Όπως και σε μία σειρά του Netflix, έτσι και στο Fort Solis, μπορείτε μα παίξετε την ιστορία σε ένα πολύωρο και έντονο session, ή να το παίξετε αποσπασματικά ανά κεφάλαιο, σαν μία επεισοδιακή τηλεοπτική σειρά.
Να πούμε πως μιλάμε για ένα third person space thriller interactive παιχνίδι. Πρόκειται για μία πέρα για πέρα cinematic εμπειρία, η οποία πατάει ακριβώς πάνω στη δομή των πασίγνωστων παιχνιδιών του είδους, όπως τους τίτλους της Quantic Dream (Heavy Rain, Detroit: Become Human κλπ) ή και αυτών της Supermassive Games (Until Dawn, The Dark Pictures Anthology Series κλπ). Με λίγα λόγια χειρίζεστε τον χαρακτήρα σας και επιδράτε στο περιβάλλον και την ίδια την ιστορία μέσω QTE (quick time events) και διάφορων επιλογών.
Η κίνηση του χαρακτήρα είναι ”βαριά”, καθώς και η αλληλεπίδραση με το περιβάλλον, ως είθισται, σε τέτοια παιχνίδια, θέλοντας να παραδώσει, όσο περισσότερο μπορεί, αληθοφάνεια στον τίτλο.
Η αρχή της περιπέτειας
Βρισκόμαστε σε μία απόκοσμη μεριά του πλανήτη Άρη (Red Planet). Ανταποκρινόμενος σε μια ασυνήθιστη κλήση συναγερμού, από μια απομακρυσμένη βάση εξόρυξης, ο Jack, ο κεντρικός μας ήρωας, ο οποίος είναι ένας μηχανικός, φτάνει στο σκοτεινό και έρημο Fort Solis. Οι προειδοποιήσεις για μία επικείμενη καταιγίδα στο σημείο είναι πολλές και έτσι κατευθύνεται εντός των εγκαταστάσεων, προσπαθώντας να βρει μια επαφή και να διερευνήσει τι συνέβη και χάθηκε η επαφή με τις εγκαταστάσεις.
Καθώς η νύχτα μεγαλώνει, τα γεγονότα κλιμακώνονται, ξεφεύγουν από τον έλεγχο και το μυστήριο του τι συνέβη στο πλήρωμα αρχίζει να αποκαλύπτεται. Οι καταιγίδες πλησιάζουν, περιορίζοντας τη διαφυγή του Jack καθώς θέλει να αντέξει μέχρι να φτάσει το πρωί. Μοναδική του παρέα η Jessica, με την οποία επικοινωνεί μέσω ασυρμάτου και προσπαθεί να τον καθοδηγήσει, μέσα στις μουντές και γεμάτες μυστήριο εγκαταστάσεις του Fort Solis.
Το πρώτο σχόλιο που θα ήθελα να κάνω εδώ, είναι πως καθ’ όλη την διάρκεια της ενασχόλησής μου με το παιχνίδι, ένα συνεχόμενο και επαναλαμβανόμενο άγχος με είχε κατακλύσει. Η ατμόσφαιρα του παιχνιδιού παρέα με τις μουσικές νότες που παίζανε στο backround, μου δημιούργησαν ένα αλλόκοτο δέσιμο στον λαιμό, λέγοντας στον εαυτό μου ”ΤΩΡΑ ΘΑ ΦΑΩ ΤΟ JUMPSCARE”.
Φυσικά, σε αυτό, παίζει μεγάλο ρόλο, τόσο και η απίστευτη ερμηνεία του Roger Clark, ο οποίος μας έδωσε τα πρώτα ”” στο Red Dead Redemption 2, παραδίδοντας και εδώ μαθήματα voice acting, όσο και η Unreal Engine 5.2, η πιο πρόσφατη έκδοση της Unreal Engine 5, η οποία προσδίδει, ένα οπτικό αποτέλεσμα που σε αφήνει με το στόμα ορθάνοιχτο, όπου και αν σταθείς, όπου και εάν κοιτάξεις.
Η Fallen Leaf, διάλεξε, έναν πολύ έξυπνο τρόπο, να διηγηθεί την ιστορία του παιχνιδιού. Σε αντίθεση με τα πολλαπλά cutscenes ή τις πολλές επιλογές διαλόγων, που βλέπουμε συνήθως σε παιχνίδια του είδους, εδώ η ιστορία εξελίσσεται και μέσω αρχείων καταγραφής ήχου, πλάνα από κάμερες παρακολούθησης, καταγραφές βίντεο από το πλήρωμα του Fort Solis, τα οποία προχωρούν αρμονικά την ιστορία, καθώς επίσης και η ακουστική επαφή μέσω ασυρμάτων που έχουν οι ήρωες μας, καθώς παίζουμε.
Φυσικά, υπάρχουν κάποια cutscenes, όπως δεν είναι πολλά, όχι τόσο, τουλάχιστον, ώστε να πούμε ότι είναι αυτά ο κύριος μοχλός της εξιστόρησης της πλοκής μας. Όσον αφορά την ιστορία αυτή καθ’ αυτή, μπορώ να πω πως εν τέλει, κινήθηκε σε πολύ καλά επίπεδα, υπήρξαν σημεία που με μπέρδεψε και με έφερε εξ’ απροόπτου, οπότε ναι θεωρώ πως μιλάμε για ένα παραπάνω από τίμιο story.
Θα ήθελα όμως να σταθώ σε δύο-τρεις λεπτομέρειες, οι οποίες, δε μου κάτσανε καλά. Θα ήθελα να αρχίσω με το γεγονός, πως το παιχνίδι είναι πολύ αργό. Και εννοώ στον χειρισμό. Δεν υπάρχει καν, κάποιο πλήκτρο, ώστε ο χαρακτήρας να τρέξει ή τουλάχιστον να περπατάει λίγο πιο γρήγορα, όπως για παράδειγμα στα παιχνίδια της Supermassive Games.
Αυτό καταντά πραγματικά μετά από κάποια ώρα, αρκετά κουραστικό ως και εκνευριστικό. Δεν ξέρω, αν οι developers, θέλανε με αυτό τον τρόπο να δώσουν, μία όσο πιο κοντά στην πραγματικότητα νότα στο παιχνίδι ή απλά αυτός ο τρόπος εξυπηρετεί στο να σπαταλιστούν, περισσότερες ώρες από τον παίκτη για να ολοκληρωθεί το παιχνίδι, για να δικαιολογηθεί το κόστος του τίτλου και ου το καθ’ εξής. Δε θέλω, να πιστέψω το δεύτερο, όμως πρέπει να αναφερθεί.
Το δεύτερο είναι, πως θα ήθελα περισσότερο interaction από τον παίκτη. Το παιχνίδι, τείνει να είναι σχεδόν μία ”ταινία”. Οι στιγμές που πρέπει να παρέμβει ο παίκτης, είναι πραγματικά λιγότερες απ’ ότι θα περίμενα. Όντας συνηθισμένος, από παιχνίδια της Supermassive και Quantic Dream, μου κακοφάνηκε αυτό. Ναι, στους τίτλους, των ομάδων που ανέφερα, πάλι βιώνεις κάτι σαν ταινία, αλλά η παρέμβαση σου σαν παίκτης, τόσο σε QTE όσο και σε αποφάσεις, είναι σε πολύ μεγάλο βαθμό, δίνοντας σου την αυτοπεποίθηση να λες, ότι αυτή η ιστορία μου ανήκει, και κάνω κουμάντο εγώ.
Αυτό που είδα στο Fort Solis, είναι απλά κάποια QTEs, σε κρίσιμα σημεία της ιστορίας και κάποια μικρά Puzzles αλλά τελείως ”παιδικά”.
Τέλος, το τελευταίο παράπονο μου είναι η δημιουργία του χάρτη, ο οποίος βρίσκεται στο χέρι του Jack, μέσω μίας συσκευής που φορά (κάτι σαν το handheld pip-boy του Fallout). Είναι λίγο άκομψα δομημένος και όχι ευανάγνωστος. Θα βγάλετε όμως άκρη εν τελεί, θεωρώ.
Υπάρχουν μέρη για εξερεύνηση και παρόλο που στην αρχή φοβήθηκα, εν τέλει έμεινα ικανοποιημένος. Οι εσωτερικές εγκαταστάσεις του Fort Solis, είναι πολυποίκιλες και δε θα βαρεθείτε. Επίσης, σε αρκετά σημεία του παιχνιδιού, θα πρέπει να βρεθείτε εκτός των εσωτερικών χώρων, κάτι οποίο θα σας κάνει και να πάρετε μία ανάσα και να ανακτήσετε την δύναμη σας (πραγματικά το αίσθημα εντός των εγκαταστάσεων είναι πολύ αγχωτικό) αλλά και να περιπλανηθείτε λίγο παραπάνω.
Όμως, κατά κύριο λόγο το παιχνίδι είναι, αυστηρά -σχεδόν- γραμμικό.
Εμείς, λάβαμε την PC έκδοση και μπορώ να πω, πως από τεχνικής απόψεως, το παιχνίδι είναι αψεγάδιαστο. Θέλει, μεν ένα καλό PC, για να τρέξει στις πιο υψηλές ρυθμίσεις, αλλά εγώ μία RTX 2070, i7-9700K και 16GB Ram, σε ρυθμίσεις High και ανοιχτό το DLSS, ήμουν σταθερά στα 60 FPS. Μηδενικά bugs και glitches. Θα το χαρακτήριζα ως ένα διευρυμένο showcase για το τι μπορεί η Unreal Engine 5 να κάνει ”actually” σε ένα παιχνίδι και όχι στα εντυπωσιακά tech demos που έχουμε δει.
O τίτλος είναι και στη δομή του φανερά επηρεασμένος, και από μεγάλα franchises της sci-fi horror σκηνής, και ένα πράγμα το οποίο θα σας χτυπήσει κατευθείαν στο μάτι είναι το Dead Space. Τα vibes, είναι πολλά, και ειδικά η προσαρμογή του art direction και του audio design.
Και μιας και ανέφερα το audio design, να πούμε, πως ίσως το πιο δυνατό σημείο του τίτλου, εκτός των γραφικών και της εξαιρετικής παρουσίας του cast, είναι και ο ήχος, ο οποίος δε σταματά να παίζει με την ψυχολογία σου. Τους βγάζω το καπέλο εδώ, και μιλάμε για την πρώτη τους δουλειά.
Για την ιστορία να πούμε, πως το παιχνίδι το τερμάτισα σε 5 ώρες, αλλά θεωρώ πως πάει και λιγότερο αν πας αμέσως για να τελειώσεις την ιστορία, αλλά και λίγο περισσότερο αν ψαχτείς για όλα τα collectibles και θες την πλατίνα. Να υπολογίζετε όμως ότι χονδρικά ότι κάθε κεφάλαιο, έχει διάρκεια περίπου 1 ώρα, άρα και οι 4 ώρες είναι εφικτές, μάλλον.
Εν κατακλείδι,
Το Fort Solis, δεν είναι το τέλειο interactive thriller. Έχει τα λάθη του, αλλά, φέρνει και κάποιες πολύ όμορφες ιδέες. Έχει μία αρκετά καλή ιστορία η οποία εξιστορείται με πολύ έξυπνο τρόπο. Θέλω να είμαι δίκαιος, η πρώτη δουλειά τoυ Fallen Leaf Studio, είναι πολύ καλή. Είναι ένας ακόμη παίκτης, που έρχεται να προστεθεί στο είδος των Interactive παιχνιδιών και θέλω πολύ να δω τι θα μας φέρει το μέλλον, μιας και σίγουρα με το Fort Solis, κατάφερε να μου κινήσει το ενδιαφέρον και να παρακολουθήσω από εδώ και πέρα τι θα μας παρουσιάσει.
Υ.Γ: Αν επιλέξετε να το παίξετε σε PC, θα σας παρότρυνα να χρησιμοποιείστε κάποιο controller. Η εμπειρία προφανώς, είναι πολύ καλύτερη.
Ευχαριστούμε την Dear Villagers, η οποία είναι και η εκδότρια εταιρία του παιχνιδιού, για την παραχώρηση του τίτλου, ώστε να επιτευχθεί το Review.
ΤΟ FORT SOLIS ΕΙΝΑΙ ΔΙΑΘΕΣΙΜΟ ΑΠΟ ΣΗΜΕΡΑ, 22 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ, ΓΙΑ PC ΚΑΙ PLAYSTATION 5
Σας αφήνω, λοιπόν, δίνοντας σας παρακάτω το επίσημο μουσικό θέμα, δια στόματος Mary Komasa:
