Alone in the Dark | Review

88

Θυμάστε αυτό το παιχνίδι;

Κάποιοι θα θυμάστε το original version που βγήκε το 1992, άλλοι θα θυμάστε το παιχνίδι της έβδομης γενιάς που βγήκε το 2008. Γενικά κάποιοι τα θυμόνται με καλές αναμνήσεις, και άλλοι ξεχνούν εντελώς την ύπαρξη τους μέχρι να πούμε αυτό εδώ το μαγικό όνομα.

Γενικά, το παιχνίδι άφησε το αποτύπωμα του στο χώρο του gaming, και τώρα ήρθε η ώρα να μιλήσουμε για το νέο remake-reboot του.

Πάμε να δούμε αν το παιχνίδι είναι καλό ή αν προτιμούμε να παίξουμε την έκδοση του 2008…

STORY

Η ιστορία μας ξεκινά με τους 2 μας πρωταγωνιστές, την Emily Hartwood που προσέλαβε τον ιδιωτικό ντετέκτιβ Edward Carnby για να βρουν τον θείο της που χάθηκε στην έπαυλη Derceto. Όπως περιμένατε, η έπαυλη αυτή δεν είναι συνηθισμένη, και ότι συναντούμε από αντικείμενα, τοπία και χαρακτήρες, θα φανούν περίεργα και “creepy”. Η ιστορία μας έχει genre ψυχολογικό-θρίλερ, και χωρίς να κάνω πολλά spoiler, θα υπάρξουν αρκετές στιγμές που ίσως σας ξαφνιάσουν και να σας κάνουν να σκέφτεστε το τι ακριβός γίνετε σε αυτήν την περιπέτεια.

Ο κόσμος του παιχνιδιού και η παρουσίαση είναι εκπληκτικά, με ένα χάρτη που έχει πολλά μυστικά, παζλ, κλειστές πόρτες, κρυμμένα κλειδιά και αρκετά collectibles και ιστορία, που μου έδωσε μία διαφορετική εμπειρία απ’ ό,τι είχα να παίξω εδώ και καιρό.

Στο παιχνίδι, θα βρείτε πολλά μυστήρια και στην αρχή θα γνωρίσετε αρκετούς χαρακτήρες και πολλά πράγματα δεν θα βγάζουν νόημα, αλλά αν έχετε χρόνο να αφιερώσετε στην ιστορία και στα collectibles, σίγουρα θα σας κινήσει το ενδιαφέρον. Αλλά το κακό με όλο αυτό είναι ότι πολλές φορές, αν κάνετε κάποια πράγματα skip, ίσως να χαθείτε λίγο.

Θα έλεγα ότι αυτή η κατηγορία είναι η πιο δυνατή του παιχνιδιού, και αν ενδιαφέρεστε να το ζήσετε και εσείς, μην κάνετε spoil του εαυτού σας.

GAMEPLAY

Σαν κύριο μέρος του παιχνιδιού, το exploration είναι ένα από τα πιο σημαντικά κομμάτια αυτής της εμπειρίας, και προσωπικά πιστεύω πως έγινε με σωστό τρόπο Αυτό που μου άρεσε είναι ότι όλα τα μυστικά και τα collectibles δεν ήταν ιδιαίτερα δύσκολα να βρεθούν, και δεν έσπαζαν τον ρυθμό του παιχνιδιού. Ταυτόχρονα όμως τα παζλ και οι γρίφοι δεν ήταν ιδιαίτερα δύσκολοι, ούτε εύκολοι, και γι’ αυτό το παιχνίδι είχε μια ομαλή ροή.

Όταν δεν ψάχνετε να βρείτε στοιχεία, θα περάσετε αρκετή ώρα με το combat του παιχνιδιού, και για να είμαι ειλικρινής, εδώ είναι το πιο αδύνατο σημείο κατά την γνώμη μου. Το combat ήταν αρκετά “περίεργο”, με τις κινήσεις του χαρακτήρα σου να μην νιώθουν ιδιαίτερα ακριβές αλλά ούτε πολύ “snappy”. Είτε όταν προσπαθούσα να πυροβολήσω ένα εχθρό, να χρησιμοποιήσω ένα melee όπλο ή κάποια throwables, πάλευα με τα κουμπιά και την camera παρά τον εχθρό μου.

Επίσης υπάρχει και sneaking, για να περνάς απαρατήρητος από τους εχθρούς, αλλά δεν ξέρει ή είσαι σίγουρος πότε σε βλέπουν και πότε όχι, πολλές φορές ένιωθε απλά τυχαίο

Υπήρξαν αρκετές περίεργες στιγμές και πολλά bugs με glitches, που κρατούσαν το παιχνίδι από το να νιώθει τελειωμένο. Βέβαια, από πρόσφατες κυκλοφορίες παιχνιδιών σαν το Resident Evil 4 Remake, είναι δύσκολο να συγκριθούν πολλά παιχνίδια αφού πλέον οι προσδοκίες μας είναι αρκετά ψηλές.

Παρόλα αυτά, δεν με κράτησαν τα πιο πάνω από το να απολαύσω το παιχνίδι, αλλά δεν ανυπομονούσα και πολύ να τα δοκιμάσω τα combat sections.

Το παιχνίδι έχει δύο playable χαρακτήρες, που είναι οι πρωταγωνιστές, και το κάθε gampleplay ακολουθά τον χαρακτήρα που διαλέξατε, αλλά το story είναι σχεδόν το ίδιο με μικρές μόνο διαφορές.

GRAPHICS

Σαν παρουσίαση το παιχνίδι είναι πολύ όμορφο, τα γραφικά του είναι εντυπωσιακά. Όταν περπατούσα από την έπαυλη, στους βάλτους και άλλα πολλά σκηνικά, το παιχνίδι έδωσε μία καλή αίσθηση του σκηνικού, και όλα τα μοντέλα και ο φωτισμός ήταν άψογα.

Δεν μπορώ να πω πως ήταν από τα πιο όμορφα παιχνίδια που έπαιξα ποτέ, και κάποια πράγματα φαίνονταν περίεργα ή δεν ένιωθαν σωστά, για παράδειγμα κάποιες από τις κινήσεις και animations ήταν πολύ περίεργα και glitchy. Αλλά παρόλα αυτά, κάποιες στιγμές και κάποια συγκεκριμένα σενάρια ήταν απλά καταπληκτικά!

SOUND/VOICE ACTING

Για ένα παιχνίδι αυτού του genre, πολύ σωστά θα σκεφτόσασταν ότι το voice acting και ο ήχος είναι πολύ σημαντικά κομμάτια της εμπειρίας αυτής, και αυτό το παιχνίδι τα κάνει και τα δύο κομμάτια υπέροχα.

Για το voice acting συγκεκριμένα θα βρείτε δύο γνώριμα πρόσωπα και φωνές στο παιχνίδι, τον David Harbour που υποδύεται τον Edward Carnby, και την Jodie Comer που είναι η φωνή της Emily Hartwood. Και οι δύο ηθοποιοί έχουν κάνει καταπληκτική δουλειά στο παιχνίδι, κάθε στιγμή προσθέτει στην αποπνικτική ατμόσφαιρα του παιχνιδιού. Το ίδιο και το υπόλοιπο το cast του παιχνιδιού συνεισφέρει στο αίσθημα του “uncanny valley” και ότι κάτι δεν είναι 100% οκ εδώ.

Όσο για τον υπόλοιπο ήχο του παιχνιδιού με sound effects και γενικά το ambiance, η ομάδα έκανε μία εκπληκτική δουλειά να δώσει το vibe του μυστηρίου και να μπούμε καλά-καλά σε ένα ρόλο κάποιου ιδιωτικού ντεντέκτιβ σε ένα ξένο και περίεργο χώρο.

SUMMARY

Στο σύνολο έμεινα ευχαριστημένος από την εμπειρία που είχα με το παιχνίδι, το μυστήριο ήταν πολύ ενδιαφέρον και κάθε λίγη ώρα εξελισσόταν με κάτι νέο που σε κρατούσε σε αγωνία για το τι θα γίνει μετά.

Αν και το combat του υστερούσε λίγο κατά την γνώμη μου, οι χαρακτήρες, κόσμος και το υπόλοιπο gameplay, είχαν πολύ καλή ροή, πάζλ, collectibles και εξερεύνηση.

Θα πρότεινα το παιχνίδι σε λάτρεις του horror genre αν θέλουν ένα καλό μυστήριο, αλλά όχι ιδιαίτερα σε φαν του action, αν το μόνο που ψάχνουν είναι combat.

Ευχαριστούμε την Enarxis Dynamic Media για την παραχώρηση του παιχνιδιού ώστε να επιτευχθεί το Review.

 

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Please enter your comment!
Please enter your name here

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.