NO MORE NAZIS!
Το Wolfenstein κακά τα ψέματα έχει αφήσει και συνεχίζει να αφήνει την δικιά του ιστορία στην κατηγορία των First Person Shooters.
Έπειτα από τα επιτυχημένα reboots (26 χρόνια μετά το εμβληματικό Wolfenstein 3D) των κλασσικών Wolfenstein παιχνιδιών και πιο συγκεκριμένα των New Order και Old Blood, η Bethesda μαζί με την Machine Games επιστρέφουν και επαναφέρουν τον ‘’Terror Billy’’ στη δράση.
Φυσικά είναι από τα λίγα παιχνίδια, ίσως από τα απειροελάχιστα εκ των οποίων οι δημιουργοί επιμένουν να εμβαθύνουν στην ιστορία την πλοκή αυτής και γενικά την single player εμπειρία, ζώντας σε ένα 2017 όπου ο κόσμος των video-games έχει γεμίσει από multiplayer-online παιχνίδια (καλά και αυτά…αλλά όχι πάντα).
Επί προσθέτως, είναι από τα λίγα franchises όπου καυτηριάζει με μία καλοδουλεμένη και πάντα ‘’to the point’’ σάτιρα τόσο τα δρώμενα του Β’ Παγκόσμιου Πόλεμου αλλά ιδιαίτερα τα ‘’κατασκευάσματα’’ όπου ονομάζονται Ναζί.
Η Machine Games, μας συστήνει λοιπόν το Wolfenstein II: The New Colossus. Και βήμα-βήμα θα δούμε μαζί τι νέο φέρνει στο franchise αλλά και στην ίδια την ιστορία του William J. Blazkowicz.
Χρονικό Πλαίσιο – Ιστορία
Στο Wolfenstein II: The New Colossus, βρισκόμαστε 5 μήνες έπειτα από τα γεγονότα που έλαβαν χώρα στο The New Order. Για την ακρίβεια, το New Colossus έρχεται να συνεχίσει ακριβώς την τελευταία σκηνή του New Order.
Δεν θα δώσουμε σε αυτό το σημείο spoilers, αλλά ο B.J, βρίσκεται σε κώμα όλο αυτό το διάστημα των 5 μηνών. Στο πλάι του βρίσκεται η Kreisau Circle, η ομάδα η οποία στάθηκε στο πλάι του, έτσι ώστε να ρίξει την κυριαρχία του Χίτλερ αλλά και της Frau Engel, την αρχηγό της Ναζιστικής φρουράς η οποία κάνει αισθητή την παρουσία της για ακόμη μία φορά και εδώ.
Στην ουσία μιλάμε για μία αναγέννηση. Μία αναγέννηση του ‘’τελειωμένου’’ Blazkowicz, o οποίος αναγεννιέται μέσα από τις στάχτες του.
Στο New Order, o κυρίαρχος στόχος ήταν η ίδια η Frau Engel και η καταστροφή του Ναζιστικού μορφώματος. Πλέον στο New Colossus τα πράγματα αλλάζουν μιας και η Αμερική, έχει καταληφθεί εξ’ ολοκλήρου από τους Γερμανούς οι οποίοι όχι απλά είναι πιο δυνατοί, αλλά η τεχνολογία έχει προχωρήσει και εξελιχθεί ραγδαία.
Αυτό τους επιτρέπει, να δημιουργούν νέα μέσα πολέμου, είτε αυτά είναι όπλα είτε ο ίδιος ο στρατός (ναι θα αντιμετωπίσετε και εχθρούς οι οποίοι δεν είναι άνθρωποι, όπως ρομπότ-Ναζί και drones).
Gameplay
Ένας τομέας, για τον οποίο διακρίνεται το παιχνίδι. Όπως οι περισσότεροι γνωρίζετε το Wolfenstein είναι ο ορισμός του FPS τίτλου, με μία ανάμειξη από DOOM και Quake που εν τέλει όμως καταλήγει να έχει τον δικό του χαρακτήρα. Έτσι και το Wolfenstein II…
Aπό την πρώτη στιγμή θα δείτε αρκετές ειδοποιούς διαφορές σε σχέση με το New Order. Αρχικά να πούμε πως το οπλοστάσιο του παιχνιδιού έχει εξελιχθεί και μεγαλώσει ακόμη περισσότερα. Από shotguns, snipers, smg’s μέχρι και machine guns εκτοξεύουν ηλεκτρισμό, φωτιά και ακόμη περισσότερα. Φυσικά μέσω των κατάλληλων upgrades μπορείτε να βάλετε διάφορα parts στα όπλα σας, όπως διόπτρες, γεμιστήρες, σιγαστήρες και άλλα.
Όσον αφορά το stealth και melee τομέα και εδώ έχουμε διαφορές. Έχοντας ως βασικό όπλο ένα axe, ο B.J (εφόσον θέλετε να προσεγγίσετε stealth το παιχνίδι), πραγματικά γίνεται ένας ήσυχος assassin εξολοθρεύοντας οποιονδήποτε βρίσκεται μπροστά του. Να πούμε πως αυτά τα axes μπορείτε πλέον να εκτοξεύετε και στον αντίπαλο σκοτώνοντας τον ακαριαία.
Φυσικά οι commanders, υφίστανται και εδώ, μιας και κρατούν την ισορροπία ανάμεσα στο stealth και στο ωμό shooting. Εάν θέλετε ήσυχα πράγματα, καλό θα ήταν να έχετε ως στόχος εξ αρχής του commanders.
Πλέον το χαρακτηριστικό των upgrades έχει αναβαθμιστεί και αλλάξει λίγο. Πιο συγκεκριμένα υπάρχει ένα skill tree, όπου εκεί πέρα βρίσκονται τα perks του Billy.
Για να τα αναβαθμίσετε θα πρέπει να πραγματοποιείτε κάποια challenges (εντός του παιχνιδιού, όπως για παράδειγμα 20 stealth kills), ώστε να αναβαθμίσετε την εκάστοτε κατηγορία.
Επίσης, θα δείτε αρκετά νέες περιοχές και πιο ανοιχτού τύπου κάτι το οποίο είναι πραγματικά ευχάριστο. Το New Order κακά τα ψέματα ήταν περιορισμένο σε πολύ κλειστού τύπου περιοχές κάτι οποίο ανά σημεία κούραζε. Στο New Colossus, θα ταξιδέψετε στον Μανχάταν και την Νέα Ορλεάνη της δεκαετίας του 60, περιοχές οι οποίες βρίσκονται υπό την κατοχή των Ναζί και σίγουρα θα έρθετε σε επαφή με μνήμες από την παιδική ηλικία του William J. Blazkowicz.
Τέλος, θα ήθελα να αναφερθώ στην δυσκολία του παιχνιδιού. Όπως και στο New Order μπορείτε να διαλέξετε το επίπεδο δυσκολίας. Ξεχάστε τον William του New Order ο οποίος έτρωγε ολόκληρο οπλοστάσιο από σφαίρες και δεν ένιωθε τίποτα (ειδικά στα πρώτα επίπεδα δυσκολίας). Πλέον, η ΑΙ και οι αντίπαλοι έχουν αναβαθμιστεί και το παιχνίδι είναι αρκετά challenging έτσι ώστε να μην καταντήσει ένα μονότονο παιχνίδι που απλά θα ρίχνεις ορδές Ναζί. Στοιχεία όπως τα armors και η ζωή η οποία σιγά σιγά λιγοστεύει, είναι και εδώ παρόντα. Σίγουρα, θα πιεστείτε εάν διαλέξετε μέση δυσκολία και άνω, αλλά πιστέψτε με αξίζει.
Γενικά το Gameplay, κινείται πάνω κάτω στα ίδια μονοπάτια, με upgrades όμως σε σημαντικούς τομείς, όπως οι επιλογές προσέγγισης του παιχνιδιού, το πολυποίκιλο οπλοστάσιο και το ‘’χτίσιμο’’ του Billy, όσον αφορά το skill tree.
Τεχνικός Τομέας – Γραφικά
Στα χέρια μας ήρθε η PC έκδοση. Καμία παρατήρηση εδώ, σε σύστημα με μία GTX 1070, i7-3770 και 16 Gb Ram το παιχνίδι έτρεψε αψεγάδιαστα στα 60 FPS σε ρυθμίσεις Ultra (με V-sync).
Όσον αφορά στον τομέα των γραφικών, εδώ πέρα έχει γίνει ένα τεράστιο άλμα. Σε σημεία τα γραφικά του παιχνιδιού θα σας αφήσουν με το στόμα ανοιχτό, εάν και σε σημεία αυτά χαμηλώνουν. Οι φωτισμοί και τα textures είναι πραγματικά πολύ όμορφα ενώ αξίζει να αναφέρουμε τα πρόσωπα των χαρακτήρων όπου μερικές φορές σε βάζουν σε σκέψη για το εάν είναι αληθινό αυτό που βλέπεις. Φυσικά θα σταθώ και στα cutscenes όπου εδώ η σκηνοθεσία και η δομή αυτών έχουν πάει πραγματικά σε άλλο επίπεδο.
Ηχητικός Τομέας – Soundtracks
Η Machine Games, δούλεψε πάρα πολύ στο voice acting και συνέθεσε ένα εξαιρετικό casting με τους ηθοποιούς-ήρωες να βάζουν το κερασάκι στην τούρτα σε ένα άριστο και άρτιο αποτέλεσμα εξιστόρησης μίας ιστορίας.
Φυσικά έχουμε και τις όμορφες…πολύ όμορφες…πάρα πολύ όμορφες μουσικές επενδύσεις δια χειρός Mick Gordon, με τις μουσικές επιλογές και τα soundtracks να δένουν κάθε φορά με το εκάστοτε γεγονός. Θα ακούσετε μεταλλικές μελωδίες (ηλεκτρικές κιθάρες) ambient ήχους αλλά και λίγο πιο κλασσικά κομμάτια.
Εν κατακλείδι το Wolfenstein II: The New Colossus, φέρνει μια συγκλονιστική εμπειρία single player με μία αξιοζήλευτη ιστορία. Κρατά τι παραδοσιακές και βασικές συνιστώσες των gameplay μηχανισμών που γνωρίσαμε στα New Order και Old Blood με σημαντικά upgrades σε τομείς.
Εάν είστε fans των FPS και single player παιχνιδιών, ορίστε ένα παιχνίδι για εσάς, κομμένο και ραμμένο στα μέτρα σας (και δε εάν μισείτε τους Nazi, όπως και ο Tarantino, στην ταινία Inglourious Basterds. Σίγουρα θα βρήκατε κοινά στοιχεία με το παιχνίδι…).
Ευχαριστούμε το Kinguin για την παραχώρηση του παιχνιδιού.
