Το 2015, ήταν σίγουρα μία από τις καλύτερες χρονιές, (ειδικά για την Ubisoft), της Ε3, όσον αφορά το υλικό που είχαν οι εταιρίες να δείξουν στο gaming κοινό.
Πολλά τα παιχνίδια, λίγο πολύ στο ίδιο μονοπάτι, δίχως κάτι να ξεχωρίζει και να παρουσιάζει κάτι διαφορετικό. Όταν είδα όμως το πρώτο trailer του For Honor, πραγματικά ενθουσιάστηκα. Όχι τόσο για το υπέροχο trailer, όσο για αυτό που προσπαθούσα, να σκεφτώ πως πρόκειται να φέρει ο τίτλος. Σίγουρα κάτι διαφορετικό. Και έτσι έγινε…
Στις 14 Φεβρουαρίου, κυκλοφόρησε το For Honor, ένα project της Ubisoft Montreal (Far Cry, Watch Dogs, Rainbow Six, Assassin’s Creed και άλλα), το μεγαλύτερο ίσως studio και αυτό το οποίο δραστηριοποιείται σε συνεχή βάση, δίνοντας υλικό με νέες κυκλοφορίες.
Το For Honor, είναι ένα πέρα για πέρα hack and slash, melee-focused παιχνίδι, σε κάμερα τρίτου προσώπου. Βασίζεται στο multiplayer (εάν και έχει και ένα τυπικό campaign) και σίγουρα φέρνει κάτι νέο στο είδος. Πολλοί ίσως να το παρομοιάσουν με το Dynasty Warriors ή και ακόμη το Dark Souls, αλλά το παιχνίδι από μόνο του είναι κάτι το ξεχωριστό.
Παρακάτω, θα προσπαθήσω να σας μεταφέρω όλα όσα εισέπραξα από το παιχνίδι έχοντας φτάσει ήδη σε πάρα πολλές ώρες gameplay και εν τέλει να δούμε εάν το παιχνίδι φέρνει και τηρεί όσα υποσχέθηκε.
Χρονική Περίοδος – Ιστορικό Πλαίσιο
Κύριοι χαρακτήρες στην όλη θεματολογία του For Honor είναι τρεις από τους πιο εμβληματικούς πολεμιστές της ιστορίας. Ο λόγος για τους Ιππότες, τους Βίκινγκς και τους Σαμουράι. Προφανώς, όπως και η ίδια η Ubisoft το παραδέχτηκε, ποτέ οι παραπάνω δεν πολέμησαν μεταξύ τους ούτε συνυπήρξαν παράλληλα στην ίδια εποχή. Η Ubisoft όμως, δημιούργησε έναν ‘’φανταστικό’’ κόσμο, στον μεσαίωνα, στον οποίο κόσμο συνυπάρχουν όλοι αυτοί οι δοξασμένοι πολεμιστές.
Single Player – Campaign
Αρχικός σκοπός των developers, ήταν απλά να δώσουν στον κόσμο μία multiplayer εμπειρία και έτσι ξεκίνησε η ομάδα της Ubisoft Montreal να προετοιμάζει το παιχνίδι. Στην πορεία όμως και δίνοντας υλικό στον κόσμο, υπήρξε μεγάλο feedback από τους fans, οι οποίοι ζητούσαν και ένα story-campaign.
Έτσι, στο παιχνίδι ενσωματώθηκε και ένα campaign για το οποίο θα μιλήσουμε παρακάτω.
Αρχικά, να αναφέρουμε πως το campaign, εστιάζει σε τρία κεφάλαια. Κάθε κεφάλαιο για το εκάστοτε faction (Βίκινγκς, Ιππότες, Σαμουράι), το οποίο κεφάλαιο χωρίζεται σε έξι main αποστολές.
Εδώ να πούμε πως σε κάθε κεφάλαιο, δεν εισπράττουμε τρεις διαφορετικές ιστορίες. Όλες αλληλεπιδρούν (το εάν το κάνουν καλά, θα το εξετάσουμε παρακάτω), μεταξύ τους. Κοινός παρονομαστής σε αυτή την αλληλουχία των ιστοριών, είναι η πολέμαρχος Apollyon, πρόθεση της οποίας είναι να εξασφαλίσει την αιώνια ηλικία (eternal age), υποκινώντας ακόμη και τον ίδιος της τον κόσμο (Ιππότες) να έρθει σε εμφύλιο πόλεμο μεταξύ τους. Η αρχηγός του Blackstone Legion, διασκορπά την έχθρα και το μίσος όχι μόνο εντός των τειχών του Blackstone Legion (της δικιάς της λεγεώνας) αλλά και στο Iron Legion, την λεγεώνα του Ashfeld, όπου προσπαθεί να υποτάξει.
Από εκεί και πέρα βλέπουμε μία ιστορία, με την Apollyon, έχοντας κατακτήσει μεγάλη μερίδα των λεγεώνων των ιπποτών να προσπαθεί να υποτάξει, με διάφορα μέσα, τόσο τα βασίλεια των Βίκινγκς όσο και των Σαμουράι.
Στην ιστορία των Σαμουράι και των Βίκινγκς, θα δούμε πως αυτοί από την μεριά τους βίωσαν όλη αυτή την έχθρα καθώς και τις κινήσεις που έκαναν ενάντια στην Apollyon.
Το σενάριο πραγματικά πέφτει σε πολλές ‘’λακούβες’’. Οι διάλογοι είναι πρόχειρα γραμμένοι, το ίδιο και το σενάριο. Το πραγματικό κίνητρο του πολέμου ανάμεσα στα factions ποτέ δεν απαντήθηκε ξεκάθαρα καθώς και τελικό κίνητρο των κινήσεων της Appolyon. Στα αρνητικά έχω να συμπεριλάβω και την πλήρη μεταφορά των μοντέλων, όσον αφορά τους χαρακτήρες της ιστορίας, κατ’ ευθείαν από το multiplayer, με ανακυκλωμένα, απρόσωπα σχέδια που καθιστούν δύσκολο να τα διακρίνει κάποιος από το υπόλοιπο πλήθος χαρακτήρων. Επίσης αρνητικό είναι πως πολλές φορές το gameplay καταντά αρκετά δύσκολο και χαώδες, μιας και σε συνθήκες εκτός 1v1, μπορείς πολύ εύκολα να γίνει λεία για τους εχθρούς, κάτι το οποίο ισχύει και στο multiplayer.
Πρόκειται για ένα τρομερά τυπικό campaign το οποίο νομίζω πως περισσότερο θα βοηθήσει τον παίκτη να εισέλθει στον κόσμο του For Honor, μαθαίνοντας το gameplay και το να εξοικειωθεί περισσότερο με τον χειρισμό και τον τρόπο παιχνιδιού του εκάστοτε faction, παρά το να του προσφέρει μία καλή single player εμπειρία.
Σίγουρα όμως αποτελεί ένα συν, η ενσωμάτωση campaign παρά του ότι η ιστορία και το στήσιμο είναι μέτρια.
Τέλος, να αναφέρουμε πως το campaign μπορεί να παιχτεί και σε co-op δύο ατόμων.
Mutliplayer
Όπως είπαμε και πριν το For Honor είναι ένα παιχνίδι δομημένο πάνω στην Multiplayer εμπειρία.
Παρακάτω θα δούμε όλα όσα προσφέρει σε αυτό το κομμάτι το παιχνίδι και ένα κάποιος αξίζει να επενδύσει πάνω του.
–Τα Modes: Κατά το Launch η Ubisoft μας έδωσε αρκετά modes να ασχοληθούμε. Αρχικά έχουμε το Dominion. Ένα κλασσικό capture the flag mode, στο οποίο έχουμε τρία σημεία για capture. Η ομάδα η οποία θα συγκεντρώσει το μεγαλύτερο score κερδίζει. Όχι όμως μόνο αυτό.
Υπάρχει στο εν λόγω mode και το ‘’Sudden Death’’, το οποίο δεν έχει να κάνει με τα captures αλλά με τα kills των αντιπάλων σας. Όταν ανακοινώνεται το sudden death κατά την διάρκεια του παιχνιδιού, μπορείτε αποτελειώνοντας και τους τέσσερις αντιπάλους σας, να νικήσετε το παιχνίδι, δίχως αυτό να προϋποθέτει μεγαλύτερο Score στα captures των σημείων.
Προχωρώντας έχουμε τα Duel και Brawl. Όσον αφορά το πρώτο, πρόκειται για ένα 1v1 mode. Το Brawl από την άλλη είναι ένα 2v2 mode (ίσως το αγαπημένο μου).
Τέλος έχουμε το Deathematch. Ένα mode με αρκετή δράση. Δεν είναι το κλασσικό deathmatch στο οποίο πρέπει να σκοτώσεις και εκεί τελειώνει το round. Να πούμε πως πρόκειται για 4v4 mode, και εντός του χάρτη υπάρχουν τοποθετημένα boosts τα οποία βοηθούν στην μάχη. Τα boosts μπορεί να είναι διάφορων ειδών, όπως για παράδειγμα να σου δίνουν ζωή, έξτρα armor, και άλλα.
Υπάρχουν δύο παραλλαγές στο Deathmatch. Η μία ονομάζεται Skirmish και στην ουσία νικήτρια ομάδα είναι αυτή η οποία θα πάρει τους περισσότερους πόντους, θυμίζοντας κάπως το Dominion. Από την άλλη έχουμε το κλασσικό Elimination, το οποίο χωρίζεται σε 5 rounds, σε 4v4 με νικήτρια ομάδα αυτή που θα φτάσει στις 5 νίκες.
Φυσικά, ανάλογα με τις επιδόσεις σας παίρνεται τα ανάλογα coins, xp καθώς και Loot τα οποία μπορεί να είναι είτε armor είτε όπλα για να αναβαθμίσετε τον χαρακτήρα σας.
-Classes: Όπως είπαμε και πιο πάνω στο παιχνίδι υπάρχουν τρία συνολικά classes. Οι Βίκινγκς, οι Σαμουράι και οι Ιππότες.
Κάθε class, έχει από 4 ήρωες ο καθένας με τα δικά του χαρακτηριστικά, αδυναμίες, δυνάμεις, χειρισμό.
Στους Βίκινγκς έχουμε τους:
Στους Ιππότες τους:
Στους Σαμουράι τους:
Σε ένα γενικότερο πλαίσιο, μπορούμε να πούμε πως ο εκάστοτε ήρωας χωρίζεται σε heavy, αμυντικός και επιθετικός. Για παράδειγμα, οι Lawbringer, Shugoki και Raiders είναι παίκτες που στοχεύουν στην επίθεση και στα ‘’βαριά’’ defense damages σε αντίθεση με την Peacekeeper, Orochi και Valkyrie που κινούνται πιο ευέλικτα στο χώρο χρησιμοποιώντας κατά κύριο λόγο light attacks (ή τουλάχιστον έτσι προτείνεται να παίξετε, για καλύτερα αποτελέσματα).
-Χάρτες: Τέλος, έχουμε και κάποια όμορφα maps. Συνολικά έχουμε 6 maps για τα οποία maps υπάρχουν αρκετά versions ανάλογα τα καιρικά φαινόμενα (60 παραλλαγές συνολικά). Όπως η βροχή, το χιόνι, η ομίχλη, η ξηρασία και άλλα. Φυσικά για κάθε map υπάρχει η πρωινή και η βραδινή version. Κάθε map, χωρίζεται ανάλογα την φατρία από την οποία αντιπροσωπεύεται. Για παράδειγμα, χάρτες με μεγάλα κάστρα και πέτρινα κτίρια, αντιπροσωπεύονται από τους Ιππότες, ενώ οι απόκρημνες χιονισμένες κορυφές θεωρούνται το σπίτι των Βίκινγκς.
Gameplay & Customization
Gameplay… Ο τομέας στον οποίο το For Honor πρωτοπορεί και φέρνει μία φρεσκάδα ανανέωσης στο είδος. Εξ’ αρχής φαίνεται πόσο οι developers έχουν μελετήσει και δουλέψει πάνω στον συγκεκριμένο τομέα. Στιβαροί μηχανισμοί στο gameplay οι οποίοι δίνουν στον παίκτη τον απόλυτο έλεγχο, ρυθμίζοντας εκείνος την επόμενη κίνησή που θα κάνει.
Η ποικιλία κινήσεων στον κάθε ήρωα είναι πραγματικά αξιοθαύμαστη. Κάθε ήρωας έχει το δικό του moove set. Με το πάτημα του ποντικιού, ο παίκτης εισπράττει την κίνηση που μόλις έκανε. Τίποτα δεν είμαι μηχανικό και scripted. Ο κάθε παίκτης ορίζει την κίνηση που θα κάνει και με τον τρόπο που θέλει να την κάνει, ανάλογα των δυνατοτήτων του ήρωα που έχει επιλέξει. Highlight στο όλο σκηνικό, αποτελούν τα Executions, όπου με το ”Q” ή το ”E”, διαλέγεται πως θα αποτελειώσετε τον αντίπαλό σας και πιστέψτε με αυτός ο τρόπος είναι πολύ βίαιος.
Μικρό παράπονο εδώ, ίσως να είναι το guard mode, στο οποίο ο παίκτης κάνει focus πάνω στον αντίπαλο. Θα το ήθελα λίγο πιο ‘’ανοιχτό’’ και η εναλλαγή του guard mode από τον έναν αντίπαλο στον άλλον να γίνεται πιο γρήγορα.
Ακόμη ένας τομέας ο οποίος λάτρεψα στο For Honor είναι το Customization. Ποικίλες επιλογές. Θέλεις να αλλάξεις την ενδυμασία του παίκτη σου; Μπορείς! Το χρώμα, και το υλικό πάνω στο όπλο σου; Μπορείς! Θέλεις κοσμητικά αντικείμενα; Μπορείς! Τα πάντα πάνω στον χαρακτήρα σας, είτε είναι όπλα είτε ρούχα μπορούν να δεχτούν customization, που καθώς προχωράτε στο παιχνίδι και ανεβάζοντας level στον ήρωα σας ξεκλειδώνετε όλο και περισσότερα πράγματα.
Εδώ φυσικά, μπαίνουν και microtransactions, τόσο με in-game χρήματα όσο και με κανονικά, σε μοντέλο αλά Rainbow Six Siege. Σε κάποιο σημείο τα βρήκα έως και πολύ υπερβολικά. Σίγουρα, όσοι θέλουν μπορούν να αγοράσουν, αλλά γιατί όλα αυτά που πωλούνται να μην υπάρχουν για όλους;
Γραφικά & Optimization
Το For Honor, δεν είναι από τα παιχνίδι που θα περάσουν απαρατήρητα όσον αφορά τα γραφικά. Δεν εστιάζει τόσο σε αυτά, όσα στα textures, τις σκιές και τις υφές. Μέχρι και το παραμικρό πετραδάκι μπορεί να φανεί στην γη, ακόμη και το πιο μικρό χορταράκι εντός της χλωρίδας. Έπιασα πολλές φορές τον εαυτό μου να χαζεύει από εδώ και από εκεί τα διάφορα τοπία. Έχει γίνει εξαιρετική δουλειά, σίγουρα έχουμε δει και καλύτερα παιχνίδια με ποιο όμορφα γραφικά, αλλά το For Honor δεν παύει να είναι ένα πανέμορφο παιχνίδι. Τέλος, θα ήθελα να αναφέρω και την εξαιρετική δουλειά που έχει γίνει στα μοντέλα των ηρώων.
Ubisoft Montreal και καλό PC Port, τα τελευταία χρόνια δεν συνάδουν και τόσο (δες Watch Dogs πχ.). Πραγματικά ήμουν πολύ περίεργος να δω τι εν τέλει θα δώσει στους PC Gamers από τεχνικής απόψεως η Ubisoft στο κοινό.
Το For Honor είναι ένα τρανό παράδειγμα, του ότι όταν κάποιος αγαπάει αυτό που κάνει τα καταφέρνει. Το παιχνίδι εξ’ αρχής δουλεύτηκε σε PC, πέρασε από πολλές δοκιμαστικές εκδόσεις (Pre-Alpha, Alpha κλπ.), με την εταιρία να δίνει σχεδόν όλες τις εκδόσεις στους παίκτες έτσι ώστε να πάρει το σχετικό feedback.
Το παιχνίδι κυκλοφόρησε, και μιλάμε για ένα εξαιρετικό PC Port, δίχως προβλήματα. Σχετικά βατό και σε παλαιότερα συστήματα, σίγουρα το παιχνίδι στέκεται στο ύψος των περιστάσεων. Για την ιστορία δοκιμάστηκε σε μία GTX 1070, i7-3770 και 16 GB RAM με το παιχνίδι να τρέχει σταθερά στα 100-130 FPS και σταθερότατα στα 60 FPS με V-Sync (εάν και δεν χρειάζεται, μιας και το tearing είναι μηδαμινό).
Μουσική & Soundtracks
Όμορφες πινελιές με αρκετά προσεγμένα soundtracks και δε στο campaign των αγαπημένων Βίκινγκς όπου οι μελωδίες της Valhalla ηχούν αξιομνημόνευτα κατά την μάχη. Όχι γενικά κάτι το εξαιρετικό, αλλά σε μεμονωμένα σημεία η μουσική είναι εξαιρετική.
https://www.youtube.com/watch?v=ru_u0FD7Q9A
Εν κατακλείδι, το For Honor είναι μία αξιομνημόνευτη προσπάθεια της Ubisoft. Φέρνει έναν νέο αέρα στο είδος, δίνοντας ένα παιχνίδι με δύναμη στο καλοδουλεμένο gameplay.
Μοναδικός ‘’πονοκέφαλος’’ για την εταιρία είναι το πώς θα τροφοδοτήσει περαιτέρω τον τίτλο, έτσι ώστε να κρατήσει τους παίκτες εντός του παιχνιδιού, κάτι το οποίο το μέλλον θα δείξει σίγουρα καθώς και κάποια θέματα στους servers, που κάμποσες φορές οδήγησαν σε αποσυνδέσεις είτε κατά την διάρκεια του παιχνιδιού είτε κατά την έναρξη (πάλι καλά όχι πολλές φορές, όπως είχαμε στις αρχές κυκλοφορίας του Rainbow Six Siege).
Ευχαριστούμε την G3 Great Games για την παραχώρηση του παιχνιδιού, για τις ανάγκες του Review.
