Αααχχχ The Lord of the Rings: Gollum… Όταν ένας τίτλος που περιμένεις με ανυπομονησία για τόσο καιρό συνοδεύεται λίγο μετά την ημερομηνία έκδοσης του, με απολογία της εταιρείας σχετικά με την κατάσταση (για να μην πω κατάντια) του, σου αφήνει μια πολύ πικρή γεύση.

Το Gollum, το παιχνίδι που δημιουργήθηκε από τη Daedalic Entertainment, απέχει πολύ από το να θεωρηθεί “ξεχωριστός” τίτλος ως προς την αισθητική, το gameplay ή την ουσία του. Ένα τέτοιο αποτέλεσμα σίγουρα δεν δικαιολογεί το τόσο υψηλό κόστος. Συνεπώς, είναι λογικό να υπάρχει ομοφωνία σε αρνητικά Reviews, καθώς το παιχνίδι όχι μόνο δεν ξεπερνά “την βάση”, αλλά καταφέρνει να είναι εν μέρη σε απογοητευτικά επίπεδα. Φυσικά για να είμαστε ρεαλιστικοί πάντα στο σκοτάδι υπάρχει και λίγο φως…

Το review γράφει ο δικός μας, Pan.

STORY

Το παιχνίδι αρχίζει με τον Gollum να διηγείται την ιστορία του στον Gandalf, μεταφέροντας μας σε μια εποχή όπου ο Gollum πιάνεται αιχμάλωτος από τους Nazgul και μεταφέρεται στο σκοτεινό πύργο του Barad-dur. Στην αρχή του παιχνιδιού, θα αφιερώσουμε αρκετό χρόνο εδώ ως αιχμάλωτοι του Sauron. Το παιχνίδι αποτελείται συνολικά από 10 κεφάλαια, τα οποία στη συνέχεια μας οδηγούν στις σκοτεινές στοές της Shelob και στον μαγικό κόσμο του Mirkwood.

Όσον αφορά το story telling δεν μπορώ να πω πως έχω κάποιο παράπονο. Καθώς η ιστορία ακολουθεί πιστά την αισθητική του Tolkien και σε συνδυασμό με το εκπληκτικό voice acting των ηθοποιών καταφέρνει (όσο γίνεται..κχμ) να σε μεταφέρει στον φανταστικό κόσμο της.

GAMEPLAY

Από μεριάς gameplay δεν ξέρω από που να αρχίσω και που να τελειώσω. H γενική ιδέα του stealth αυτού παιχνιδιού είναι απλή. Μπορείς να πετάς πέτρες για να αποσπάσεις την προσοχή των εχθρών σου, να κρύβεσαι στις σκιές και στο χορτάρι για να μην σε δουν, και να εκμεταλλεύεσαι το intuition mechanic του Gollum για να δεις τους εχθρούς που κρύβονται πίσω από αντικείμενα και τοίχους. Όλο αυτό σε συνδυασμό με τρελό platforming σε στυλ Uncharted, tomb raider κ.λπ..

Κατά την διάρκεια των πρώτων κεφαλαίων πέρασα τον χρόνο μου κάνοντας βαρετά tasks, τα οποία δεν είχαν καμία ουσία και κυριολεκτικά δεν προσέφεραν τίποτα στο παιχνίδι πέραν του να γίνει μεγαλύτερο σε διάρκεια. Τα συγκεκριμένα “tasks” περιλάμβαναν κατά επανάληψη άσκοπο platforming απλά και μόνο για να μαζέψω 10 banners ή να ανάψω 5 εκρηκτικά και οτιδήποτε άλλο αυτής της φύσεως.

Σε γενικά επίπεδα το παιχνίδι καταντούσε να είναι πολύ δυσκολότερο από ότι είναι πραγματικά λόγω διαφόρων bugs και χαλασμένων mechanics. Εχθροί οι οποίοι “τηλεμεταφέρονται” πάνω σου από τεράστια απόσταση όταν σε βλέπουν, περίεργα camera angles και άλματα που θεωρείς δεδομένα αλλά δεν μπορούν να επιτευχθούν (επειδή έτσι).

Κάτι άλλο που παρατήρησα κατά τη δοκιμή ήταν ότι περιστασιακά το auto-save feature δεν λειτουργούσε σωστά, με αποτέλεσμα να σε βάζει στη δυσάρεστη θέση να πρέπει να ξεκινήσεις ξανά το στάδιο, καθώς είχε κάνει αποθήκευση σε σημεία όπου οι εχθροί σε είχαν ήδη αντιληφθεί.

Ένα από τα στοιχεία του gameplay όμως που μου άρεσε ήταν οι εσωτερικοί μονόλογοι (ή διάλογοι, αν θέλετε) του Gollum με τον Smeagol. Σε αυτές τις σκηνές, ανάλογα με τις επιλογές που κάνεις, ο καθένας από τους χαρακτήρες προσπαθεί να πείσει τον άλλο για την άποψή του, με μορφή mini game. Κάτι που ως LOTR fan το εκτίμησα ιδιαιτέρως.

GRAPHICS

Θα το διατυπώσω με αυτόν τον τρόπο. Τα γραφικά του παιχνιδιού αποτελούν ένα amalgamation από εκπληκτικά τοπία και κόσμους τελευταίας γενιάς, σε συνδυασμό με μοντέλα χαρακτήρων που φαίνονται σαν να προέρχονται από ένα κακό παιχνίδι της εποχής του PlayStation 2 (Ναι, ακούγεται απίστευτο). Οι χαρακτήρες δεν ήταν απλώς ανεπαρκείς στον σχεδιασμό τους, αλλά κινούνταν με ακανθώδεις, ρομποτικές και άψυχες κινήσεις που θα ταίριαζαν μόνο σε τίτλο δημιουργημένο πριν από δύο+ δεκαετίες. Ακόμα και στις σκηνές με cutscenes, η ανεπαρκής ποιότητα κίνησης και παρουσίασης έθετε σε κίνδυνο το immersion στο παιχνίδι.

SUMMARY

Το The Lord of the Rings: Gollum αποδείχθηκε δυστυχώς μία εκπληκτική ιδέα που υπέφερε από μία ανεπαρκή εκτέλεση. Αλλά πέρα όλων των αρνητικών στοιχείων του μπορώ να πω πως πάλι πέρασα ευχάριστα, εκτίμησα το βαθύ lore και γέλασα με τα αστεία bugs.

Προσωπικά πιστεύω και διατηρώ την ελπίδα πως, η αποτυχία αυτή δεν θα αποθαρρύνει τους δημιουργούς από το να μάθουν από αυτό το λάθος τους, και ίσως στο μέλλον να μας προσφέρουν μια πολύ καλύτερη και ολοκληρωμένη εμπειρία. Άλλωστε η ανάγκη για ποιοτικά παιχνίδια βασισμένα στον κόσμο του LOTR δεν θα σβήσει ποτέ.

Θα σας δω στο Middle Earth.

Ευχαριστούμε θερμά την AVE Tech, για την παραχώρηση του παιχνιδιού.