I. Am. Iron Man.
Ίσως η πιο εμβληματική ατάκα του Marvel Cinematic Universe, η αφετηρία της σειράς ταινιών σε 3 φάσεις που διήρκεσαν 10 χρόνια, η τελευταία κουβέντα του Tony Stark στο Endgame, η φράση που επανέφερε τους Black Sabbath στα charts και σύστησε τον Ozzy σε νέες γενιές. Δε θα μπούμε σε λεπτομέρειες για το πόσο άλλαξε σε νόημα, από την πρώτη ταινία “Iron Man” και μια υπεροπτική αποκάλυψη, μέχρι την τελευταία “Avengers: Endgame” και την αλτρουιστική διαπίστωση ότι οι ενέργειες του συγκεκριμένου οδήγησαν στην προάσπιση ολόκληρης της υφηλίου – αυτό χρήζει συζήτησης πρόσωπο με πρόσωπο. Θα μπούμε όμως σε λεπτομέρειες για το πως και πόσο μπορούμε εμείς να το πούμε πλέον, καθώς μπαίνουμε virtually στη στολή του σιδηρούν εκδικητή! Assemble your VR and Move Controllers, και φύγαμε!
ΙΣΤΟΡΙΑ
Ο Tony αποφασίζει να σταματήσει την παραγωγή και εμπορεία όπλων και να επικεντρωθεί στη δημιουργία τεχνολογιών για βελτίωση της ζωής όπως πιο καθαρές πηγές ενέργειας. Ένα φάντασμα (όνομα και πράγμα) από το παρελθόν, έρχεται να θυμίσει στον Tony τις συνέπειες των παλιών αποφάσεών του και να τον στοιχειώσει για τις παράπλευρες απώλειες των συναλλαγών του. Μπορεί ο Man πίσω από το Iron Man να διορθώσει τα λάθη του, ή η πόλις θα τον ακολουθεί πάντα;
Η Ghost, το προαναφερθέν φάντασμα, έχει την ικανότητα να γίνεται άυλη, να περάσει μέσα από τοίχους και να καταλάβει πεπαλαιωμένα drones και tanks της Stark Industries και να τα χρησιμοποιήσει για την εκδίκησή της από καταπιεστικούς καπιταλιστές. [Trivia: Ίσως την θυμάστε από το Ant-man and the Wasp (2018), με διαφορετικά κίνητρα όμως, καθώς έψαχνε για θεραπεία της καταστροφικής κατάστασης στην οποία βρισκόταν μετά από έκθεση σε quantum energy. Ο αυθεντικός χαρακτήρας ήταν αρσενικός όταν πρωτοεμφανίστηκε το 1987 στα comics του Iron Man, και είχε παρόμοια στόχο όπως αυτή του παιχνιδιού.] Ένα δεύτερο, virtual “φάντασμα” και πρωτοεμφανιζόμενος χαρακτήρας στο lore του Iron Man, ο Gunsmith, σχεδιασμένος κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωσίν του Tony, θα έρθει να μας βοηθήσει στο πως να αντιμετωπίσουμε αυτόν τον τρομερό εχθρό, σε ένα narrative που δεν έχει προϋπάρξει.
GAMEPLAY
A hit.
Πτήση
Ο τρόπος χειρισμού της στολής διασταυρώνεται με τα οπλικά συστήματα, καθώς όλα περνούν από τα χέρια σας – κυριολεκτικά. Τα thrusters (η Ελληνική μετάφραση προωθητές δε μου άρεσε) βρίσκονται στις παλάμες, ενεργοποιούνται με το Trigger Button και αναλόγως της κατεύθυνσης που βλέπει το Move Controller του κάθε χεριού ανεξάρτητα, σπρώχνουν προς την αντίστοιχη πορεία. Move Controllers προς τα κάτω; Σημαίνει ανοδική πορεία. Move Controllers προς τα πίσω; Σημαίνει πετάμε μπροστά. Οι παραμικρές προσαρμογές καταγράφονται άμεσα και μετά από λίγη ώρα πτήσης ένιωθα ότι πραγματικά χειριζόμουν τη στολή άψογα, αποφεύγοντας συγκρούσεις και περνώντας μέσα από στενά περάσματα!
Προς αποφυγήν πολλών μετακινήσεων και ειδικότερα περιστροφής γύρω από τον εαυτό σας που μπορεί να οδηγήσει σε ατυχήματα με το καλώδιο του VR, η Camouflaj πρόσθεσε την ικανότητα να περιστρέφεστε με εντολές από τους μοχλούς. Είτε σε κοφτές κλίσεις των 45 μοιρών, είτε σε ομαλή, συνεχόμενη κλίση για όσο πατάτε το κουμπί, η έξυπνη αυτή προσέγγιση έφερε ξανά στην επιφάνεια την μεγαλύτερη έλλειψη των Move Controllers: ένα joystick. Ένα μοχλό για αυτές ακριβώς τις κινήσεις, από τα πλέον πιο χαρακτηριστικά γνωρίσματα του κανονικού DualShock.
Με το συνδυασμό δύο κουμπιών, ένα σε κάθε μοχλό, μπορείτε να μπείτε σε hover mode, όπου η στολή αιωρείται στο σημείο που βρίσκεστε.
Μάχη
Από πλευράς επιθέσεων τώρα, τα repulsors (απωθητικά; Αλήθεια;) του Iron Man βρίσκονται επίσης στις παλάμες των χεριών, και τα πράγματα άρχισαν να περιπλέκονται. Στοχεύοντας το μοχλό με την παλάμη και τα δάχτυλα να βλέπουν προς τα πάνω, και πατώντας το action button στους μοχλούς, ρίχνετε ακτίνες στους αντιπάλους. Παλάμη και δάχτυλα προς τα κάτω, αλλάζει το στόχαστρο σας και ενεργοποιείτε τους τηλεκατευθυνόμενους πυραύλους και τα λοιπά οπλικά συστήματα που έχετε στη διάθεσή σας. Ετοιμαστείτε λοιπόν για πολλές εναλλαγές μεταξύ πετώ, σημαδεύω για repulsor, ανεβαίνω πιο ψηλά, σημαδεύω για missles, πετώ λίγο στο πλάι για να αποφύγω τα εχθρικά πυρά, σημαδεύω ξανά για repulsors. Και αυτό μπορεί να γίνεται πότε στον ένα και πότε στον άλλο μοχλό, επειδή τα όπλα χρειάζονται κάποιο cooling period μεταξύ κάθε χρήσης τους! Καημένοι μου καρπούληδες!
Ευτυχώς για το hover mode που ανέφερα πιο πάνω, μπορείτε να το ενεργοποιήσετε ανά πάσα στιγμή, να επικεντρωθείτε στο να πολεμήσετε αξιοποιώντας και τους δύο μοχλούς, να μετακινηθείτε αν χρειαστεί και ξανά απ’ την αρχή!
Εχθροί
4-5 ειδών drones και ένα είδος drone-tank. Σίγουρα μη-επανδρωμένα, καθώς η βιαιοπραγίες εναντίων ανθρώπων δε θα σύναδε με τη νέα ιδεολογία που υιοθέτησε ο Tony μας. Αυτοί είναι οι κύριοι εχθροί που έχουμε να αντιμετωπίσουμε στο παιχνίδι (πέραν των bosses), και παρότι ο καθένας έχει διαφορετικά χαρακτηριστικά και είναι πιο ευάλωτος σε συγκεκριμένα όπλα από το οπλοστάσιο μας, θα δείτε ότι το μπορείτε να τερματίσετε το παιχνίδι χρησιμοποιώντας μόνο τα repulsors, το unibeam και το power punch.
Όπλα
Μιλώντας για τον οπλικό μας εξοπλισμό, μεταξύ αποστολών μπορείτε να αναβαθμίσετε τη στολή (ταχύτητα, recovery) και τα κύρια όπλα (repulsors, unibeam, power punch), να αλλάξετε χρώμα (ξεκλειδώνοντας περισσότερα με συγκεκριμένα challenges όπως να καταστρέψετε X εχθρούς σε ένα unibeam attack) και τα secondary όπλα που φέρει (πολυβόλο, τηλεκατευθυνόμενους πυραύλους κλπ). Ο κύριος λόγος για να κυνηγήσετε καλύτερες επιδόσεις σε κάθε στάδιο, και να πάρετε περισσότερα tokens για ξεκλείδωμα.
ΓΡΑΦΙΚΑ
And a miss.
Μακάρι τα γραφικά να ήταν όσο polished είναι η χρυσοκόκκινη στολή του Iron Man. Δυστυχώς σε αυτό το σημείο το παιχνίδι υπέφερε το περισσότερο. Παρόλο που το παιχνίδι μας παίρνει σε διάφορα μέρη της υφηλίου, από την έπαυλη μας στο Malibu στο Grand Canyon στους ουρανοξύστες της Shanghai, κάποια από αυτά τα μέρη είναι μουντά και πολύ απλά φτιαγμένα. Βέβαια σε ένα παιχνίδι VR που κινείσαι σε έξι κατευθύνσεις στο χώρο και ανατινάζεις drones, τα γραφικά έρχονται σε δεύτερη μοίρα, αυτό όμως δε δικαιολογεί την απλοΐκότατη εικόνα πχ της Κινέζικης πόλης με πολυκατοικίες κουτιά και pixelated δρόμους. Η όλη εμφάνιση έμοιαζε πολύ πρόχειρη και αδιάφορη, και πέραν του αρχικού μου ενθουσιασμού να πλοηγήσω τη στολή μέσα από τα κτήρια, γρήγορα επανήλθα στο task at hand για να τελειώνω το στάδιο. Είναι γενικά κρίμα που ακόμη πρέπει να κρίνεις ένα παιχνίδι VR με περισσότερη επιείκεια όσον αφορά τα γραφικά του, και που ξέρεις εξ αρχής πως θα υστερούν σε αυτό τον τομέα. Ας ελπίσουμε ότι η επόμενη γενιά του headset δεν είναι μακριά και πως θα φέρει μαζί της αναβαθμίσεις, τόσο στα παιχνίδια όσο και στην απόδοση.
ΗΧΟΣ
ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΑΚΟΥΣΑΜΕ ΠΟΥΘΕΝΑ ΤΟ “IRON MAN” ΤΩΝ BLACK SABBATH;;
Οκ οκ, το γιατί είναι προφανές. Σκεφτείτε το κόστος που θα είχε η προσθήκη αυτού του τραγουδιού στο soundtrack του παιχνιδιού. Και σίγουρα δε θα είχε το impact που είχε στην ταινία, αφού πολύ λίγο βλέπουμε τη στολή από την έξω πλευρά!
Τα υπόλοιπα ηχητικά ακούσματα ήταν στα επίπεδα που θα ανέμενε κανείς. Ωραία εφέ στη χρήση των όπλων, μικρές εκρήξεις στην εξόντωση των drones, υπέροχο voice acting από όλους τους συντελεστές. Ειδικά στα στιγμιότυπα που ο Tony Stark μονολογούσε (και εμείς βλέπαμε τη μαύρη εικόνα του loading screen), ο Josh Keaton που υποδύεται το ρόλο μετέδιδε άψογα το συναίσθημα, τους προβληματισμούς και το ύφος του χαρακτήρα.
ΨΥΧΑΓΩΓΙΑ
Είσαι ο Iron Man, πετάς, και καταστρέφεις εχθρούς. Αυτό, με καλό χειρισμό και πληθώρα στόχων. Όσο πεζή και να είναι η ιστορία, όσο κακά και να είναι τα γραφικά σε σημεία, όσο και το παιχνίδι να μην αναγνωρίζει ότι ήδη έπιασες τον μοχλό και τον περιστρέφεις, είναι διασκεδαστικό! Από την ώρα που συνηθίζεις την κίνηση της στολής και την εναλλαγή μεταξύ πτήσης και επίθεσης, θα δεις ότι είναι super fun. Κουράζει με τα loading screens – δε μπορώ να το τονίσω αρκετά, και γίνεται repetitive πολύ νωρίς, αλλά είναι μια καλή προσθήκη στο VR gaming. Είτε ως φαν του man with the iron suit, είτε ως χρήστης PSVR, είτε ως φαν των shooters, θα βρεις ένα κομμάτι στη καρδιά σου να συγχωρέσεις τα διάφορα λάθη του και να απολαύσεις την εμπειρία.
Τι μας άρεσε
- Η ανταπόκριση των μοχλών στην πλοήγηση της στολής, ακόμη και στο πιο μικρό adjustment.
- Οι έξτρα δραστηριότητες που προσφέρονται στο mansion του Tony όπως η καλαθόσφαιρα και το boxing.
- Η χρήση του χαρακτήρα Ghost ως ο κύριος ανταγωνιστής.
Τι δε μας άρεσε
- Τα loading times! Με ένα loading screen να εμφανίζεται σε κάθε εναλλαγή σκηνικού, και με πολλές εναλλαγές σε κάθε κεφάλαιο, η αναμονή ήταν δολοφονική.
- Η μικρή γκάμα εχθρών δε χρήζει ιδιαίτερης εναλλαγής στην προσέγγιση, με τα πλείστα οπλικά συστήματα να παραμένουν αναξιοποίητα.
- Οι αποστολές είναι παρόμοιες μεταξύ τους με την πλοκή να αναπτύσσεται κυρίως σε cut-scenes: πηγαίνετε εδώ, σκοτώστε εχθρούς, κάντε αυτό, σκοτώστε εχθρούς.
Τελικές σκέψεις
Μια τίμια προσπάθεια και μια καλή προσθήκη στη γκάμα παιχνιδιών VR. Δε θα το αποκαλούσαμε ένα marvel of gaming, ούτε έχει να επιδείξει ένα iron storyline ή τα καλύτερα γραφικά εν έτη 2020. Θα χρειαστείτε υπομονή για τα loading times, χώρο για τις απότομες εναλλαγές από πτήση σε μάχη και ειδικότερα για τις γροθιές, κλιματισμό και υγρά για τον σωματικό αγώνα που θα δώσετε. Ήταν όμως απολαυστικό, αξιοποιώντας τις περιορισμένες ικανότητες των μοχλών (που είναι το joystick για navigation please;) και την ανάλυση της μάσκας όσο το δυνατόν καλύτερα. Σε κάθε session (συνήθως δίωρο) που έπαιζα το παιχνίδι έκλεινα το Move, Stand και Exercise circles μου, οπότε από άποψη εκγύμνασης μου έκανε καλό. Θα μπορούσε να ήταν μικρότερο, με βελτιωμένα γραφικά ώστε να βοηθήσει στο immersion. Στο τέλος όμως, δεν είναι κάθε μέρα που μπορείς να πεις “I am Iron Man” και να εκτοξευτείς στα ουράνια, και αυτό είναι κάτι.
Ευχαριστούμε τη Sony PlayStation Cyprus για τη παραχώρηση του παιχνιδιού για της ανάγκες αυτού του review, καθώς και τον Κύπρο Χριστοδούλου για το δανεισμό του εξοπλισμού!
