Όταν ανέλαβα το GRID για review δεν είχα την παραμικρή ιδέα για το τι να γράψω.
Καλό είναι να ξέρετε ότι αυτός που διαβάζετε αυτήν την στιγμή έχει ελάχιστη γνώση πάνω σε racing games. Αφού λοιπόν έφυγε το άγχος άρχισε να επικρατεί η λογική.
Έτσι λοιπόν ξεκίνησα από τα βασικά, ποια είναι η codemasters που το έφτιαξε?
Η codemasters τελικά φαίνεται πως είναι στον χώρο περίπου μια εικοσαετία με πάνω από 20 τίτλους racing παιχνιδιών. Τίτλους που ζόρισαν τον 11 χρόνο εαυτό μου τότε, όπως το Colin McRae Rally 2.0 (που απαιτούσε να πατήσεις και το φρένο πριν στρίψεις το αυτοκίνητο) και τίτλους γνωστούς σε όλους μας σήμερα όπως το F1 και το DIRT.
ΌΛΑ ΤΑ ΠΑΡΑΚΆΤΩ ΑΦΟΡΟΎΝ ΤΟ SINGLEPLAYER ΚΟΜΜΆΤΙ.
GAMEPLAY
Το GRID κατατάσσεται στην κατηγορία των arcade racing games.
Έχει κάποια στοιχεία ρεαλισμού αλλά σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να χαρακτηριστεί racing simulator.
Οπότε για χάρη του review θα το πούμε semi-arcade.
Ξεκινώντας το παιχνίδι ως άπειρος οδηγός που είμαι, είδα ότι υπάρχει κάποια δυσκολία στο να κερδίσω αγώνες ή έστω να είμαι κοντά στις πρώτες θέσεις. Το πρώτο πράγμα που σκέφτηκα ήταν να κατεβάσω την δυσκολία στο easy, αλλά δεν ήθελα να τα παρατήσω τόσο εύκολα. Έτσι έκανα κάποιες δοκιμές όπως να αλλάξω αμάξια, να αλλάξω πίστα, να αλλάξω κατηγορία αγώνων. Τίποτα δεν δούλεψε, το AI ακόμα και στο normal είναι πολύ καλό, δεν σου χαρίζει τίποτα. Και όχι μόνο δεν χαρίζει, αλλά όταν μπορεί να σου πάρει θα το κάνει ”χωρίς δεύτερη σκέψη” πράγμα που ακόμα και μετά από αρκετές ώρες παιχνιδιού δεν έχω καταλάβει αν απλά τυχαίνει το ΑΙ να σε βγάλει από τον δρόμο ή όντως ”θέλουν” να σε βγάλουν από τον δρόμο.
Και μάλλον το χαρακτηριστικό που θα αναφέρω τώρα απαντά στην απορία μου.
Nemesis! όταν λοιπόν με κάποιον τρόπο παρεμποδίσεις έναν αντίπαλο αμέσως γίνεσαι εχθρός του, παίρνεις την προειδοποίηση και από εκεί και πέρα πρέπει να τον προσέχεις.
Δεν έχω ξαναδεί κάτι τέτοιο και μπορώ να πω ότι μου άρεσε. Κάνει το παιχνίδι λίγο πιο δύσκολο αλλά χωρίς να το κάνει πραγματικά. Επιπλέον συμβάλει στο να κάνει την εμπειρία λίγο πιο ρεαλιστική. Ορισμένες φορές ωστόσο έχει ακριβώς το αντίθετο αποτέλεσμα όταν κάποιος οδηγός που ”σε έχει σημαδέψει” θα κάνει τα πάντα για να βγάλει εσένα εκτός, ακόμα και αν αυτό πάει να πει ότι θα βγάλει εκτός και τον ίδιο.
Υπερβολικά βελτιωμένο σε σχέση με τους προηγούμενους τίτλους της σειράς είναι το ΑΙ του teammate σου, που εκτός ότι μπορείς πλέον να του δώσεις οδηγίες μπορείς και να τον αλλάξεις αν θέλεις με κάποιον άλλο οδηγό.
Ο πιο σημαντικός παράγοντας που για άγνωστο λόγο δεν τον αναφέρω πρώτο είναι το φρενάρισμα. Όταν καταλάβεις στο GRID που και πως πρέπει να κόψεις ταχύτητα έχεις το 70% αυτού που χρειάζεται για να κερδίσεις μια κούρσα. Πάνω σε αυτό δεν μπορούν να ειπωθούν πολλά νομίζω ότι η ίδια η λέξη τα λέει όλα.
10% θα δώσω στο πόσο γρήγορα και αποτελεσματικά μπορείς να επαναφέρεις το αυτοκίνητο σε ”ευθεία γραμμή” χωρίς να ολισθαίνει μετά από κάποιο απότομο φρενάρισμα ή κάποια στροφή που πήρες με περισσότερα χιλιόμετρα.
5% θα δώσω στις ρυθμίσεις που μπορείς να κάνεις πριν τον αγώνα στο κιβώτιο ταχυτήτων σε φρένα roll cage κτλπ. Προσωπικά στο δικό μου playstyle ταίριαξε καλύτερα το να χρησιμοποιώ ”κοντές σχέσης” στο κιβώτιο ταχυτήτων και έξτρα κράτημα στα πολύ απότομα φρεναρίσματα.
Και τέλος 15% ίσως και παραπάνω καμιά φορά είναι ο παράγοντας τύχη. Το ότι ξέρεις τι να κάνεις δεν πάει να πει ότι πάντα θα το κάνεις όπως πρέπει, και ότι όταν θα κάνεις κάποιο λάθος είναι σίγουρο πως θα σου βγει σε κακό.
ΓΡΑΦΙΚΑ
Σε αυτόν τον τομέα δεν είμαι ευχαριστημένος. Το παιχνίδι παίχτηκε σε 1080p τηλεόραση στο απλό ps4.
Δυστυχώς για το GRID η τελευταία μου εμπειρία με racing game ήταν το Forza Horizon 4
στο xbox one. Οπότε δεν ξέρω αν είναι τόσο άσχημα όσο τα βλέπω εγώ ή απλά η σύγκριση είναι αναπόφευκτη. Κάτι που έπαιξε ρόλο είναι επίσης ότι ορισμένα μοντέλα αυτοκινήτων δεν τα γνώριζα και σίγουρα η εξοικείωση είναι κάτι που μετράει στο οπτικό αποτέλεσμα, σε συνδυασμό με το ότι τα αυτοκίνητα που τρέχεις είναι όλα γεμάτα αυτοκόλλητα που κρύβουν ατέλειες στον σχεδιασμό των μοντέλων αλλά και ”αφαιρούν πόντους ρεαλισμού” στην τελική εμπειρία.
(Προς υπεράσπιση του τίτλου είδα φωτογραφίες από την PC έκδοση και ήταν ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΌ).
ΗΧΟΣ
Οι εντυπώσεις μου σχετικά με το ακουστικό κομμάτι του παιχνιδιού είναι θετικές.
Μπορεί να μην είναι ρεαλιστικές αλλά μην ξεχνάμε ότι δεν μιλάμε για simulation παιχνίδι αλλά arcade. Συνήθως ξεκινώντας να παίξω GRID δεν είχα πάντα όρεξη και καλή διάθεση (ένα βήμα πριν το κάνω αγγαρεία βασικά) μετά από 3-4 αγώνες που έχεις μπει στον ρυθμό έπιασα τον εαυτό μου να δυναμώνει την ένταση της τηλεόρασης για να ευχαριστηθώ λίγο παραπάνω την μηχανή του αυτοκίνητου να δουλεύει συνέχεια σε κόκκινες στροφές, τα σκασίματα της ή των εξατμίσεων και φυσικά τον ήχο των ελαστικών που παλεύουν να ”γαντζωθούν” στην άσφαλτο μετά από μια στροφή.
Σε εκτός αγώνων μουσική δεν είδα να υπάρχει κάτι στο career mode που έπαιξα.
ΤΕΛΙΚΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ
Εδώ τα πράγματα γίνονται δύσκολα γιατί από την μία δεν θα αγόραζα έναν racing τίτλο ανεξάρτητα το πόσο καλός μπορεί είναι. Από την άλλη όμως δεν ήταν άσχημη εμπειρία, ανά πάσα στιγμή μπορείς απλά να ανοίξεις την κονσόλα και να παίξεις χωρίς να βαρεθείς η να σε κουράσει.
Τελευταία βλέπω πολλά παιχνίδια αγώνων να προσπαθούν να γίνουν όσο το δυνατό πιο ρεαλιστικά γίνεται και το καταφέρνουν με μεγάλη επιτυχία, όμως αυτό είναι κάτι που θα εκτιμήσουν οι πιο hardcore του είδους.
Και κάπως έτσι δημιουργείτε η ανάγκη για παιχνίδια πιο χαλαρά παιχνίδια όπως το GRID που θα σου προσφέρουν κάτι μεταξύ ρεαλισμού και διασκέδασης.
Διασκέδαση όμως που δεν κρατάει πολύ μιας και η διάρκεια του δεν είναι ιδιαίτερα μεγάλη, υποθέτω για έναν έμπειρο παίχτη ειδικά για κάποιον που ακολουθεί την συγκεκριμένη σειρά οι αγώνες θα είναι απλά ένα πέρασμα από κάθε πίστα.
Κάτι ακόμα που δεν μου άρεσε είναι η ποικιλία των αυτοκίνητων, κάθε μια από τις 6 κλάσεις έχει διαφορετικό τύπο αυτοκινήτων αλλά η γκάμα για να επιλέξεις είναι μικρή.
Ένα θετικό που δεν είχα την ευκαιρία να αναφέρω πιο πριν είναι ότι για την δημιουργία του παιχνιδιού (πιθανόν ως σύμβουλος) βοήθησε ο Fernando Alonso και τιμητικά μετά την ολοκλήρωση κάποιον ”δοκιμασιών” όπως αγώνες με mini formula μπορείς να αναμετρηθείς μαζί του. Δεν είναι κάτι σπουδαίο αλλά προσωπικά μου αρέσουν κάτι τέτοιες λεπτομέρειες.
Για να κλείσω κάπου εδώ προσπαθώντας να είμαι όσο πιο αντικειμενικός μπορώ θα πω πως το παιχνίδι μου άρεσε αλλά τα γραφικά του που δεν θυμίζουν γραφικά 2019 και η μικρή γκάμα αυτοκινήτων είναι δυο σημαντικοί παράγοντες που με αποτρέπουν από το να αγοράσω το παιχνίδι αυτήν την στιγμή στην συγκεκριμένη τιμή. Όταν η τιμή του γίνει πιο προσιτή θα μπορέσω να το προτείνω.
