Ήταν το 2015, όταν η Nightdive Studios, κυκλοφόρησε την Enhanced Edition του εμβληματικού System Shock, το οποίο κυκλοφόρησε το 1994. Προσωπικά το γνώρισα, λίγο αργότερα μιας και το 1994 ήμουν νεογέννητο.
Όμως, το studio δεν θέλησε να σταματήσει εκεί μιας και ήθελε να προχωρήσει σε ένα ολικό remake του παιχνιδιού, προσφέροντας το στα σύγχρονα συστήματα και κάνοντας το διαθέσιμο στο ευρύτερο κοινό.
Για πολλούς, το παιχνίδι αυτό όρισε το sci-fi genre, το οποίο με τα χρόνια έχει διαμορφωθεί στην μορφή που το βλέπουμε σήμερα (The Callisto Protocol, Prey, Dead Space και άλλα).
Στο System Shock Remake, θα ζήσουμε ξανά την ιστορία, ενός hacker ο οποίος καταφέρνει και εισχωρεί στα ”ευαίσθητα” δεδομένα μίας εταιρίας. Η εταιρία, καταφέρνει να τον κατατροπώσει και τον ”πετάνε” σε έναν παράξενο διαστημικό σταθμό. Η μόνη του ευκαιρία για να αφεθεί ελεύθερος είναι, να καταφέρει να προγραμματίσει την ΑΙ που κάνει διαχείριση του σταθμού με όνομα Citadel, να ”παραδώσει” και να διαγράψει μια για πάντα τους ηθικούς φραγμούς της.
Αυτό γίνεται πράξη. Ο ήρωας μας προσθέτει ένα ειδικό τσιπ στον εγκέφαλο του και πέφτει σε κόμμα για έξι μήνες. Όταν ξυπνάει, συνεχίζει να βρίσκεται στο Citadel, όμως πολλά πράγματα έχουν αλλάξει. Η SHODAN, η ΑΙ, όντως έχει απελευθερωθεί από τους ηθικούς φραγμούς της και τα πράγματα στον σταθμό, δεν πάνε καθόλου καλά.
Μπορεί να μην έχουμε να κάνουμε με ένα κινηματογραφικό σενάριο με cutscenes και εξέλιξη χαρακτήρων, αλλά το παιχνίδι στόχευε και στοχεύει και τώρα με το remake, σε ένα πράγμα. Την αποπνικτική, ιδιαίτερη και έντονη ατμόσφαιρα, ενώ παράλληλα μιλάμε για μία ”to the point” αφήγηση.
Περνώντας στην δομή και το gameplay, αυτό που λάτρεψα είναι πως δεν είναι φιλικό προς τον παίκτη. Και τι εννοώ… Δεν θα σε πάρει από το χεράκι, να σου δείξει που πρέπει να πας, πως να κάνεις κάτι, και να σου στρώσει έναν εύκολο δρόμο για να διαβείς.
Δεν έχουμε markers, οι αποστολές θέλουν λίγο σκέψη ώστε να καταφέρεις να δεις πως και που πρέπει να πας. Καμία σχέση με τα σύγχρονα παιχνίδια, που στην ουσία δουλεύουν ως ”gps”.
Αυτό θεωρώ, έχει γίνει επιτηδευμένα, μιας και οι developers θέλουν να μείνουν πιστοί στην κλασσική συνταγή του παιχνιδιού. Υπάρχει ελευθερία για εξερεύνηση, και μέσω του σταθμού θα βρείτε πολύ όμορφες εκπλήξεις. Ένα μικρό παράπονο εδώ, είναι ο όχι τόσο καλά δομημένος χάρτης. Δύσχρηστος της περισσότερες φορές. Μπερδεύτηκα αρκετές φορές στο να κατανοήσω και να καταλάβω που βρίσκομαι και που πρέπει να πάω.
Εκεί που έχουμε αρκετές αλλαγές είναι στις μάχες και στον χειρισμό. Το παιχνίδι είναι πρώτου προσώπου. Τα gameplay mechanics έχουν ανανεωθεί, σε σχέση με τον πρωτότυπο τίτλο, αλλά όχι τόσο ώστε να προσφέρουν κάτι νέο στο είδος. Ούτε καν να αγγίξει τα παιχνίδια της σύγχρονης εποχής. Όμως αυτό δεν είναι απαραίτητα κακό.
Οι μάχες σώμα με σώμα είναι εντελώς τυπικές και σε σημεία ρηχές, δίχως περισσότερα συστήματα σε αυτή. Χτυπάς, κάνεις πίσω για να αποφύγεις την επίθεση και χτυπάς ξανά. Επίσης, το shooting είναι απλά ΟΚ, μην περιμένετε να τρελαθείτε.
Η ΑΙ, θα μπορούσε να δουλευτεί καλύτερα. Οι εχθροί απλά περιμένουν εσένα να κάνεις την κίνηση. Η τοποθέτηση των εχθρών είναι σαν να μπήκε απλά εκεί, ώστε να δικαιολογήσει την διαχείριση των υλικών που έχεις στο inventory σου αλλά και να προσθέσει ακόμη ένα στοιχείο στην εμπειρία.
Όσον αφορά τον οπτικό τομέα, εδώ έχουμε τις μεγάλες αλλαγές. Αυτό που λάτρεψα, είναι πως οι developers, κράτησαν 100% το retro στυλάκι, και εκσυγχρόνισαν τις σκιές, τα εφέ και τις υφές. Μιλάμε για μία ιδιαίτερη μίξη στον οπτικό τομέα, που από την μία είναι παλιά αλλά από την άλλη είναι και φρέσκια!
Αυτό βέβαια έχει και τα αλλόκοτα σημεία του. Στην προσπάθεια, να παντρέψει παλιό και σύγχρονο, προκύπτουν παραφωνίες, όπως για παράδειγμα οι εχθροί παραείναι ”πιξελιασμένοι”. Έτσι, χάνεται και το σημείο του horror.
Aπό την άλλη, αυτή η προσέγγιση έχει βοηθήσει σε τομείς όπως η ατμόσφαιρα, η οποία πλέον είναι πιο αποπνικτική και σκοτεινή, χάρη στα νέα textures. Και όλο αυτό, έρχεται να δέσει με την εξαιρετική ambient space μουσική που παίζει από πίσω.
Θα ήθελα να σταθώ και στα abilities που μπορεί κάποιος να ξεκλειδώσει σιγά σιγά, τα οποία καταφέρνουν και αλλάζουν την εμπειρία του Gameplay ουσιαστικά. Για παράδειγμα ένα ”τσιπ” μας δίνει την δυνατότητα να δούμε πόσο health έχει ο αντίπαλός μας.
Να πούμε, πως το Review, βασίστηκε στην PC έκδοση του τίτλου και σε γενικές γραμμές πρέπει να αναφερθεί πως είναι ένα πάρα πολύ καλό PC port. Δεν έχουμε bugs ή glitces, και εν κατακλείδι έχουμε μία σωστή έκδοση δίχως θέματα.
TΙ ΕΧΟΥΜΕ ΛΟΙΠΟΝ;
Το remake του System Shock, είναι αυτό που έπρεπε να είναι. Σέβεται τον κλασσικό τίτλο, ενώ φέρνει στο προσκήνιο νέα πράγματα στην gameplay εμπειρία και τον οπτικό τομέα. Πρόκειται για μία σκληροπυρηνική εμπειρία, μακριά από τα δεδομένα που έχετε συνηθίσει στα σύγχρονα παιχνίδια. Έχει τις αδυναμίες του, αλλά στο τέλος της ημέρας, μιλάμε για ένα άριστο remake, το οποίο σας συνιστούμε να το δοκιμάσετε δίχως καμία σκέψη, αν θέλετε να βιώσετε κάτι το διαφορετικό.
Ευχαριστούμε την Enarxis Dynamic Media για την παραχώρηση του παιχνιδιού, ώστε να επιτευχθεί το Review.
