God of War Review (PS4)

1037

“Don’t be sorry, be better.”

ΙΣΤΟΡΙΑ

Θα προσπαθήσουμε να κρατήσουμε τα spoilers στο απόλυτο minimum, καθώς αυτό το παιχνίδι είναι μια εμπειρία που πρέπει ο καθένας να ζήσει προσωπικά. Και πριν πούμε οτιδήποτε, το Leviathan Axe είναι ίσως το καλύτερο όπλο στην ιστορία του gaming. Το ‘πα. Τέλος.

The road so far

Πολεμοχαρής Σπαρτιάτης που δευτερόλεπτα πριν σκοτωθεί στο πεδίο μιας μάχης, επικαλείται τον Άρη, ζητώντας τη βοήθειά του να νικήσει, με αντάλλαγμα τη στρατολόγησή του. Ο θεός του πολέμου ανταποκρίνεται και εκμεταλλεύεται το νέο του πιόνι για λεηλασίες και σφαγές. Σε κάποια φάση τον ξεγελά να σκοτώσει τη γυναίκα και το ανήλικο παιδί του, και η Αθήνα τον καταράζεται να έχει επάνω του τις στάχτες και το αίμα τους, καταλήγοντας στην ασπρόγκριζα επιδερμίδα με το άλικο ποτάμι της αιματοχυσίας. Η εκδίκηση είναι το μόνο πράγμα που τον οδηγά, και φτάνει στο σημείο να σφάζει τον θεό του πολέμου, παίρνοντας τη θέση του στο θρόνο. Ο διάδοχος του Άρη. Ο γιος του Δία. Ο νέος Θεός τους πολέμου. Ο Κράτος.

Now

Τα χρόνια από το προηγούμενο God of War ΙΙΙ ήταν πολλά. Συγκεκριμένα 9. Και έχουν φανεί στο πρόσωπο, στη στάση, και στις κινήσεις του γενειοφόρου πλέον Κράτους. Η εισαγωγή του παιχνιδιού μας τοποθετεί αμέσως κάπου βόρεια, χιονισμένα, με τον Κράτος και ένα μικρό αγόρι, να μαζεύουν ξύλα να κάψουν τη σωρό μιας γυναίκας. Όπως πολύ γρήγορα αποκαλύπτεται, η γυναίκα αυτή ήταν η μητέρα του παιδιού, του Άτριους, και η δεύτερη γυναίκα του Κράτους, με την τελευταία της επιθυμία να σκορπίζουν τη στάχτη της στο πιο ψηλό σημείο όλων των realms (ουράνιων βασιλείων).

Έτσι ξεκινάει το ταξίδι των 2 ηρώων, προς εκπλήρωση της υπόσχεσης που έδωσαν. Ο Κράτος, κουβαλώντας πλέον ένα τσεκούρι που χρησιμοποιούσε η γυναίκα του, και ο αποξενωμένος γιος του, ο Άτριους, με ένα τόξο που του είχε μάθει η μητέρα να χρησιμοποιεί.

Ο δρόμος όμως είναι δύσβατος, καθώς με την κοπή κάποιων δέντρων μαρκαρισμένα με χρυσές χεριές, φαίνεται να έχει σπάσει ένα προστατευτικό πέπλο που έκρυβε την παρουσία τους από τον Odin. Οι απεσταλμένοι του δεν αργούν να καταφθάσουν, και η διαδρομή εμπλουτίζεται αμέσως με εχθρούς και μάχες.

Με τη βοήθεια διαφόρων χαρακτήρων που εμφανίζονται στο μονοπάτι αυτό, που είτε θα μας παραπέμψουν σε μικρότερες, παρεμφερείς περιπέτειες, είτε θα ζητήσουν χάρες από εμάς ως αντάλλαγμα τη βοήθειά τους, ο Κράτος, θα πολεμήσει και πάλι με σημεία και τέρατα, της Νορμανδικής μυθολογίας, για να φτάσει στη κορυφή (κυριολεκτικά).

Storytelling

Το παιχνίδι σέβεται στο μέγιστο βαθμό την ιστορία του Κράτους, τα όσα έχει βιώσει ο χαρακτήρας στις προηγούμενες του περιπέτειες, μεταφέροντας τα με τρόπο μεγαλειώδες σε ένα διαφορετικό πάνθεον. Η ηλικία του απαιτεί λιγότερες εκρήξεις θυμού, πιο προσεγμένα λόγια και ωριμότερες αντιδράσεις παρά τον θερμόαιμο, μουσάτο Κράτος του 2009. Είναι σοφότερος, πιο συγκρατημένος, και εκπέμπει μια γαλήνη εμπλουτισμένη με υποκείμενη οργή και θλίψη.

Η αντιφατικότητα στο ρόλο του πατέρα που επικαλείται ο Κράτος να υποδυθεί, θέτοντας και δίνοντας το καλό παράδειγμα στο γιο του για επιμονή, προγραμματισμό, εξυπνάδα και διορατικότητα, καθώς σφαγιάζει ανελέητα ότι κινείται, δείχνει πόσο έχει ωριμάσει ο χαρακτήρας, οι δημιουργοί του παιχνιδιού, και οι μέθοδοι εξιστόρησης των παιχνιδιών. Πόσο έχει εξελιχθεί το gaming και πόσο βαθιά και μακριά μπορεί να πάει.

Είναι ένας πατέρας που προσπαθεί να προστατεύσει ένα γιο τον οποίο δείχνει να μη γνωρίζει καλά, και να επικρίνει συνεχώς, μαθαίνοντας του συνάμα πως να επιβιώσει.

Είναι ένας σύζυγος που θρηνεί με το δικό του τρόπο για ακόμη ένα χαμό.

Είναι ένας θεός που κρύβει την ταυτότητά του, από το ίδιο του το παιδί.

GAMEPLAY

Η προσέγγιση στο καινούριο αυτό God of War διαφέρει κατά μακράν από τα προηγούμενα σε πάμπολλα σημεία.

Κάμερα

Κατ’αρχήν η οπτική γωνία του παιχνιδιού, διατηρείται σταθερή ως επί το πλείστο. Σαν πίσω και ελαφρώς πιο χαμηλά από τον δεξί ώμο του Κράτους, η κάμερα βοηθά τον παίχτη να συλλάβει αμέσως τις διαστάσεις του καθετί που βρίσκει στο δρόμο του, είτε είναι εχθροί ή τοπία. Το πολύ zoom out που γινόταν παλαιότερα σε στιγμές που εχθροί και Κράτος είχαν μεγάλες αποστάσεις μεταξύ τους, έχει εξαλειφθεί.

Βοηθάει επίσης να βλέπουμε συνεχώς τον Κράτος να ακολουθεί κατά κάποιο τρόπο τον Άτριους, ενισχύοντας την σχέση πατέρα – υιού που αναφέραμε πιο πάνω. Υπάρχει το ελεύθερο να μετακινήσετε την κάμερα σε όλες τις διαστάσεις, για καλύτερη εξερεύνηση ή αναγνώριση του χώρου, θα επιστρέψει όμως μετά σε αυτή τη στάση.

The world

Η κίνηση στο χώρο μιμείται αυτή ενός open world παιχνιδιού. Υπάρχουν πολλά side quest και collectibles, τα οποία είναι αναγκαία για την 100% ολοκλήρωση του παιχνιδιού, ή αν θέλετε να ενισχύσετε το χαρακτήρα σας περισσότερο. Κανένα side quest δεν ένιωσε ανιαρό ή επαναλαμβανόμενο (πέραν του ότι πολλοί πρέπει να πεθάνουν κάθε φορά) – τουναντίον, είδαμε και γνωρίσαμε ενδιαφέρον χαρακτήρες, σε περίεργες καταστάσεις.

Ο Κράτος μπορεί να ταξιδέψει σε οποιοδήποτε σημείο του χάρτη ανά πάσα στιγμή, ξεφεύγοντας από την ευθεία γραμμή που ακολουθούσαν τα προηγούμενα παιχνίδια. Αυτό μάλιστα επιβάλλεται, καθώς από νωρίς στο παιχνίδι θα συναντήσετε διάφορες πόρτες και μπαούλα τα οποία είναι προσβάσιμα αργότερα, όταν ξεκλειδώσετε συγκεκριμένα skills.

Δεν είναι όμως open world per se. Τα side quests, τα κλειδωμένα μπαούλα και η επιλογή στο τι θα ακολουθήσετε τη δεδομένη στιγμή, είναι προδιαγραμμένα και αναμένεται ότι θα γίνουν σε κάποια φάση (όταν το αποφασίσετε). Δεν θα βρείτε επιπλέον τυχαίες περιπέτειες ή εχθρούς να περιφέρονται σε σημεία που δεν έχουν κάποια συσχέτιση με την πλοκή ή ένα quest.

Skills tree – upgrades

Το καινούριο God of War έχει επενδύσει σημαντικά στη πτυχή του Role-playing Gaming (RPG). Στα προηγούμενα παιχνίδια, η συλλογή κόκκινου μάνα ανταλλαζόταν με upgrade στη δύναμη και στις ικανότητες των Blades of Chaos και των άλλων όπλων που είχαμε στη διάθεσή μας. Πλέον, ένα συνάλλαγμα, το hacksilver, μαζεύεται από βαζάκια και πτώματα στο περιβάλλον, το οποίο χρησιμοποιείται για αγορά όπλων, στολών και πολύτιμων λίθων που αναβαθμίζουν τα στατιστικά των πιο πάνω. Το XP που αποκτάται από μάχες, ολοκληρώνοντας ένα challenge (π.χ. σκοτώστε 10 Ogres, μετά 20, και τέλος 50), αξιοποιείται για αναβάθμιση των στολών και όπλων σε μεγαλύτερα levels, με καλύτερα στατιστικά και περισσότερο χώρο για πολύτιμους λίθους.

Η προσθήκη των στολών είναι επίσης καινοτομία σε αυτό το παιχνίδι, με τη δυνατότητα να αγοράσετε, φτιάξετε, αναβαθμίσετε ή βρείτε στον κόσμο στολές για το στήθος, τα χέρια, και τη μέση, τόσο για τον Κράτος, όσο και για το γιο του.

Atreus

Η προσθήκη του δεύτερου χαρακτήρα στο παιχνίδι ήταν κάτι που είδαμε με ελαφριά δυσπιστία, πριν παίξουμε το παιχνίδι. Ο μεγαλύτερος φόβος ήταν να χρειάζεται να προστατεύουμε το παιδί από τους εχθρούς, να έχει περιορισμένη υγεία, ή να είναι ανιαρό και δύσχρηστο.

Καμία σχέση.

Ο δεύτερος αυτός χαρακτήρας παίρνει το όλο παιχνίδι σε άλλο επίπεδο. Συνεισφέρει στις μάχες, μεταφράζει τις γραφές στα Νορμανδικά για τον Κράτος (εντείνοντας τη διαφορετική του καταγωγή), επιτίθεται σε εχθρούς και εξαπολύει λύκους φωτός εναντίον τους, φέρνει Healthstones όταν χρειάζεται, δημιουργεί γέφυρες για να περπατήσουμε, και επισημαίνει όταν πρέπει να κοιτάξουμε κάπου συγκεκριμένα. Στην προσπάθειά του να γεφυρώσει το χάσμα με τον αποξενωμένο πατέρα του, ο Άτριους θα κάνει αστεία, θα ζητήσει ιστορίες, και τις συμβουλές του Κράτους για το πώς να κάνει κάποια πράγματα. Κάνει αναφορά στη μητέρα του, και καταφέρνει στο τέλος να κάνει τον Κράτος περήφανο.

Είναι μια άρρηκτη πτυχή του παιχνιδιού, σε τέτοιο βαθμό που θα μπορούσε κάλλιστα να ονομάζεται God of War & Son (αν και ακούγεται περισσότερο σαν κουρείο).

Δε θα μπορούσαμε να φανταστούμε όλη αυτή τη περιπέτεια χωρίς την παρουσία του μικρού τοξοβόλου.

ΓΡΑΦΙΚΑ

Το παιχνίδι το έχουμε δοκιμάσει σε PS4, δυστυχώς όχι το Pro. Τα γραφικά όμως είναι συναρπαστικά, όπως βλέπετε και στις εικόνες που καταγράψαμε.

Τα τοπία είναι τεράστια, και υφίστανται εκεί από την πρώτη στιγμή, χωρίς να χρειαστεί χρόνος ή να φτάσετε σε κάποιο σημείο για να γίνει η φόρτωσή τους. Η κίνηση στο χώρο, τα αποτυπώματα που αφήνονται στις λάσπες ή στο χιόνι, η πλεύση με τη βάρκα στη λίμνη, είναι τόσο καλοδουλεμένα που νιώθουν σαν από ταινία.

Το φως, τα νερά, οι αντανακλάσεις, τα κομμάτια, η κίνηση του Leviathan Axe καθώς διασχίζει τον αέρα και διαπερνά τα μαλακά κόκαλα των Draugrs, διαχύνονται με τρόπο φυσικό και ρεαλιστικό. Ο ουρανός είναι μαγικός σε κάθε στιγμή της μέρας ή νύχτας. Οι στολές των Κράτος και Άτριους είναι απίθανες, με τις λεπτομέρειες να είναι διακριτικές αλλά εμφανείς. Τα διαδραστικά αντικείμενα ξεχωρίζουν είτε με μια μικρή κουκκίδα που μεταμορφώνεται στο κουμπί που πρέπει να πατηθεί όταν τα πλησιάσετε, ή με μια ακτίνα φωτός που εκπέμπουν. Με αυτό τον τρόπο δεν ξεχωρίζουν γραφικά από το υπόλοιπο περιβάλλον.

SOUNDTRACK

Η ηχητική υπόκρουση του παιχνιδιού είναι μαγευτική.

Ο Bear McCreary είχε ένα τεράστιο έργο να επιτελέσει. Με τα επικών διαστάσεων τοπία, τα μυθικά τέρατα, τους θεούς, την σκληροπυρηνική προσέγγιση του Κράτους σε οτιδήποτε πέσει στο δρόμο του, αλλά και την εύθραυστη, τρυφερή σχέση που έχει με το γιο του, ο συνθέτης είχε στη διάθεση του μια παλέτα γεμάτη αλληλουχίες, διαφορετικότητες και αντίθετα συναισθήματα, για να ντύσει το παιχνίδι με μουσική. Και τα κατάφερε άριστα.

Η μουσική επένδυση συντροφεύει αψεγάδιαστα την κάθε περίσταση: λυπητερή για το χαμό, έντονη στη μάχη, μυστηριώδης στα σκοτεινά. Πατά σταθερά στα βήματα των προκατόχων, με εκτενή χρήση φωνών σαν ψαλμωδίες, πολλά πνευστά όργανα με πομπώδες, εμβατηριακά ακούσματα. Δεν είναι τόσο αξιομνημόνευτη όσο του 3ου παιχνιδιού (Κράτος. Θρύλος. Κράτος. Θρύλος.), αλλά, με το φόβο να ακουστώ βλάσφημος, δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από τέρατα του είδους, όπως τον Hans Zimmer ή τον John Williams. Με πινελιές από όργανα και γλώσσες από Βορειοευρωπαϊκές παραδόσεις, το soundtrack αυτό είναι σίγουρα κάτι που θα βάλετε ξανά και ξανά, ακόμη και σε στιγμές μακριά από την κονσόλα.

Οι μάχες, τα αντικείμενα που σπάζουν, οι μηχανισμοί που κινούνται, τα κόκαλα που τσακίζουν, τα χτυπήματα, οι εκρήξεις, όλα είναι σωστά, μελετημένα, και προσθέτουν στην εμπειρία, χωρίς να επισκιάζουν τη δράση ή να αποσπούν τη προσοχή. Ο ήχος του Leviathan Axe που επιστρέφει στο χέρι (σε συνδυασμό με διακριτική, αυξανόμενη δόνηση στο μοχλό) είναι κάτι το ανεπανάληπτο.

Οι φωνές των χαρακτήρων είναι spot on, με τον επιβλητικό, λακωνικό πρωταγωνιστή να προκαλεί δέος και να απορροφά όλη τη βαρύτητα με το μπάσο άκουσμά του. Θα βρείτε τον εαυτό σας να μιμείται τον Κράτος (κυρίως λέγοντας “Boy”).

ΤΙ ΜΑΣ ΑΡΕΣΕ

  • Το Leviathan Axe.
  • Την αφήγηση των μύθων του Αισώπου με ένα πολύ Κράτος-τρόπο.
  • Τη χρήση της λέξης “Boy”.
  • Και ξανά, το Leviathan Axe. Επειδή είναι τέλειο. Ναι.

ΤΙ ΔΕΝ ΜΑΣ ΑΡΕΣΕ

  • Τα finisher moves στους εχθρούς δεν είναι τόσο ευφάνταστα και αιμοβόρα όπως στο προηγούμενο παιχνίδι. Ασήμαντο, και στις καταιγιστικές μάχες που θα δώσετε, το πιο πιθανόν θα περάσει απαρατήρητο. Απλά γκρινιάζουμε για να μην μείνει κενή η στήλη εδώ 🙂

Ευχαριστούμε τη Sony Playstation Cyprus για την παραχώρηση του παιχνιδιού, γι αυτό το review.

ΣΥΝΟΨΗ ΚΡΙΤΙΚΗΣ
Γραφικά
10
Gameplay
10
Ήχος
10
Αντοχή στον Χρόνο
10
Ψυχαγωγία
10
Προηγούμενο άρθροΝέο trailer για το Vampyr
Επόμενο άρθροΤο Aragami: Shadow Edition σύντομα κοντά μας
Zac Spyrou
This is not the info you are looking for.
god-of-war-review-ps4Ίσως το πιο ολοκληρωμένο παιχνίδι όλων των εποχών, ο Kratos συστήνει τον εαυτό του ως Θεός του πολέμου σε ακόμη μια γενιά, θυμίζοντάς μας πόσο τέλεια εμπειρία μπορεί να γίνει το gaming.

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Please enter your comment!
Please enter your name here

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.