Ότι και να αναφέρω για το Dead Space, θα είναι λίγο.
Το franchise συντρόφευσε, την εφηβική μου ηλικία και με έκανε να αγαπήσω ακόμη περισσότερο το horror genre αλλά και το sci-fi είδος. Για εμένα, τότε, πίσω στο 2008, αυτός ο τίτλος έκανε πράγματα τα οποία δεν είχε βιώσει μέχρι τότε. Ο αγνός φόβος, η αποπνικτική ατμόσφαιρα, και όλο το feeling, που ενέπνεε αυτό το παιχνίδι, αποτέλεσε μία εμπειρία, η οποία έμεινε για πολύ καιρό μέσα μου.
Πρώτο Dead Space το 2008, δια χειρός Glen Scofield (δημιουργός του The Callisto Protocol και ιδρυτής της Striking Distance Studios), έπειτα ακολούθησε το Dead Space 2 το 2011, ενώ η τριλογία γράφτηκε με το κατά πολλούς μέτριο Dead Space 3 το 2013.
Κάπου εκεί να θυμίσουμε πως οι προσδοκίες της ΕΑ για το παιχνίδι ήταν μεγαλύτερες και στο τέλος της ημέρας, οι αριθμοί δεν έβγαιναν και έτσι η Visceral Games αποτέλεσε παρελθόν. Περίπου δέκα χρονιά μετά, η ΕΑ ανοίγει τα χαρτιά της και ανακοινώσει πως η ΕΑ Motive θα αναλάβει να αναβιώσει την σειρά, και να την φέρει στην νέα εποχή, μέσω ενός remake για το πρώτο παιχνίδι. Και κάπου εκεί, οι αναμνήσεις αρχίζουν και παίζουν στο repeat.
Ας θυμίσουμε λίγο την ιστορία…
Ο μηχανικός Isaac Clarke, εντάσσεται σε μια ομάδα έρευνας και διάσωσης για το spaceship USG Ishimura, το οποίο είχε σιωπήσει μετά από ένα μήνυμα από τη φίλη του Nicole. Το ”πλοίο’ τους υφίσταται ζημιά όταν προσπαθούν να ελλιμενίσουν με το Ishimura. Ενώ το υπόλοιπο πλήρωμα αξιολογεί την κατάσταση και ψάχνει για ένα μέσο για να εγκαταλείψει το Ishimura, ο Ιsaac εξερευνά το πλοίο αναζητώντας την Nicole. Το πλοίο κατακλύζεται από Necromorphs, κάποια άγνωστης προέλευσης όντα, αναγκάζοντας τον Isaac να υπερασπιστεί τον εαυτό του, αλλά παράλληλα να κάνει πρόοδο στην αναζήτηση της Nicole.
Για όσους ακόμη δεν έχουν επαφή με τον τίτλο, να πούμε πως αν μπορούσαμε να χαρακτηρίσουμε το παιχνίδι με άλλoυς, ανάλογους τίτλους, θα ήταν ενδεχομένως παιχνίδια όπως τα Alien. Μιλάμε για ένα third-person sci-fi horror παιχνίδι, από την αρχή ως το τέλος.
Από την πρώτη στιγμή που παίζεις, αντιλαμβάνεσαι τις τεράστιες αλλαγές που έχουν γίνει στο παιχνίδι, όσον αφορά τον οπτικό και ηχητικό τομέα. Όλα είναι τόσο γνώριμα αλλά και τόσο ξένα, παράλληλα. Για έναν, που έχει παίξει το παιχνίδι, η προηγούμενη φράση νομίζω θα ταιριάξει γάντι. Το remake, μένει πιστό στις βασικές αρχές του πρωτότυπου, όσον αφορά την ιστορία και βασικούς gameplay άξονες. Όμως, όλες οι αναβαθμίσεις που έχουν γίνει, απογειώνουν ακόμη περισσότερο, την συνολική εμπειρία σε όλους τους τομείς.
Η μάχη έχει αναβαθμιστεί, αρκετή ελευθερία έχει δοθεί και στην μίνι εξερεύνηση που μπορείς να κάνεις, και αυτό διότι στο remake δεν υπάρχει ο περιορισμός των ”cuts” της κάμερας.
Από εκεί και πέρα έχουμε ακόμη περισσότερα πράγματα. Πρώτος τομέας, είναι τα upgrades τα οποία έρχονται στο remake όπως τα είδαμε στα επόμενα παιχνίδια του franchise, και τα οποία δεν υπήρχαν στο πρώτο Dead Space. Ο Isaac έχει κανονικά φωνή, ενώ αλλαγές έχουν έρθει στο voice acting και σε επί μέρους cutscenes όσον αφορά το σκηνοθετικό κομμάτι. Το ύφος ομιλίας των χαρακτήρων ή η επί μέρους θεματολογία των στιχομυθιών σε μικρά μέρη, διαφέρουν ή έχουν αλλαχθεί.
Μία επίσης μεγάλη αλλαγή, είναι το σύστημα του zero gravity. Στο original Dead Space, αυτό που κάναμε ήταν να μετακινούμαστε από σημείο σε σημείο, ενώ τώρα, εδώ, ενσωματώνεται το σύστημα που είδαμε στα επόμενα παιχνίδια, το οποίο μας επιτρέπει να πετάμε ελεύθερα μέσα στους χώρους με μηδενική βαρύτητα. Αυτό προφανώς, μας δίνει ακόμη περισσότερα εργαλεία στην εμπειρία μας. Για παράδειγμα, η μάχη με το Leviathan boss, γίνεται ακόμη πιο έντονη και ενδιαφέρουσα μέσω της νέας αυτής προσθήκης, ενώ υπάρχει και η δυνατότητα για μεγαλύτερη εξερεύνηση, εύρεση πόρων ή in-game credits, που θα σας βοηθήσουν στο ταξίδι σας.
Και μιας και ανέφερα μάχη…Η μάχη έχει γίνει ακόμη καλύτερη και ότι γενικά σχετίζεται με αυτή. Τα όπλα ανταποκρίνονται καλύτερα, ενώ το shooting έχει γίνει ακόμη πιο ευχάριστο. Νοιώθεις καλύτερο το όπλο κατά τον χειρισμό. Οι ακρωτηριασμοί των εχθρών, το πως τα αντίπαλα όντα αντιδρούν και κινούνται στον χώρο είναι σαν να έχουν αναπροσαρμοστεί. Γενικά το όλο περιβάλλον της μάχης, έχει στηθεί από την αρχή, όμως συνεχίζει με έναν μαγικό τρόπο να μένει πιστό στο κλασσικό παιχνίδι.
Δεν θα μπορούσα να μην σταθώ στον υπέροχο οπτικό τομέα. Να πούμε, πως το Review βασίζεται στην PC έκδοση του παιχνιδιού, η οποία εξ’ αρχής να πούμε πως είναι εξαιρετική. Ένα πάρα πολύ καλό και στρωμένο PC port, όπως αρμόζει σε έναν τέτοιο παιχνίδι. Τεράστιες αλλαγές, έχουν υποστεί οι σκιές και οι υφές του παιχνιδιού. Η ατμόσφαιρα έχει ενισχυθεί εξαιρετικά με volumetric light και τεράστιες εφέ ομίχλης, τα οποία προσδίδουν μία απίστευτη horror ατμόσφαιρα.
Οι αλλαγές όπως βρίσκονται και σε άλλα τμήματα του παιχνιδιού. Τα αντικείμενα, τα δωμάτια, το ίδιο το Ishimura, είναι ακόμη πιο εντυπωσιακά και ”γυαλισμένα”. Γενικά αν θα μπορούσα να χαρακτηρίσω το παιχνίδι κάπως θα έλεγα πως ο φόβος επέστρεψε ξανά ακόμη μεγαλύτερος!
Πρόσφατα είχαμε παραδώσει το Review για το The Callisto Protocol. Μπορεί το remake του Dead Space σε άποψη οπτικού τομέα, να μην φτάνει τα επίπεδα αυτού, αλλά πραγματικά κάνει όλα τα υπόλοιπα πολύ καλύτερα… Δυστυχώς ή ευτυχώς, αυτό το σκοτάδι και το horror στοιχείο που προσφέρει το Dead Space, είναι εξαιρετικά δύσκολο να το ξεπεράσεις.
Εκεί που το παιχνίδι ”κάνει παπάδες” είναι ο ηχητικός τομέας, ο οποίος επίσης έχει λάβει αναβαθμίσεις. Οι ήχοι των εχθρών, το πως μιλά ο Isaac μέσα από το κράνος, το ελαφρό ambient sound στο backround, εντός των σκοτεινών διαδρόμων, οι ήχοι των όπλων, όλα συνθέτουν μία ακόμη μεγαλύτερη δόση horror.
Aν θα μπορούσα να επιρρίψω κάτι ”αρνητικό” στο παιχνίδι θα ήταν το ενδεχομένως κουραστικό backtracing που από ένα σημείο και μετά ίσως κάποιους να τους κουράσει καθώς και το μη ανανεωμένο pathfinding. Ίσως το τελευταίο να έμεινε στην κλασσική του συνταγή και επίτηδες έτσι, ώστε να παραμείνει πιστό στην original συνταγή.
Εν κατακλείδι, έχουμε ένα remake άξιο του ονόματος το οποίο πρεσβεύει. Ένα remake πιστό στις ρίζες του αλλά παράλληλα εκσυγχρονισμένο σε όλους τους πυλώνες του. Οι νέες προσθήκες, έρχονται να βελτιώσουν ακόμη περισσότερο την εμπειρία. Ένας λάτρης του horror, έχει ”υποχρέωση” να βιώσει την Dead Space εμπειρία.
Το προτείνω με κλειστά μάτια όχι μόνο σε αυτούς που έχουν παίξει το παιχνίδι αλλά προφανώς και σε αυτούς που δεν είχαν καμία επαφή με τον τίτλο, ποτέ. Ένας αξιοθαύμαστο remake ενός εμβληματικού τίτλου.
Ελπίζουμε αυτό το remake να είναι το πρώτο λιθαράκι για την αναβίωση του franchise!
Ευχαριστούμε την Bandai Namco Entertainment Hellas, για την παραχώρηση του παιχνιδιού, ώστε να επιτευχθεί το Review.
