Το υλικό και η υποστήριξη στο Assassin’s Creed Valhalla, δεν έχει τελειωμό, με την Ubisoft να μη σταματά να υποστηρίζει το παιχνίδι συνέχεια, είτε με μεγάλα story expansions είτε με events.
Έπειτα το Wrath of the Druids Expansion και το ταξίδι μας στην Ιρλανδία, ήρθε η ώρα να ταξιδέψουμε και να βιώσουμε νέες περιπέτειες, αυτή τη φορά στη Γαλλία και το Παρίσι, μέσω του The Siege of Paris Expansion.
O Eivor, σε μία επίσκεψή του από την Αγγλία στη Γαλλία, προσπαθεί να σταματήσει τη μοναρχία του King Charles the Fat, στην προσπάθεια αυτού όχι μόνο να θέσει υπό τη μοναρχία του όλη τα Φραγκικά εδάφη αλλά και να επεκταθεί στα εδάφη της Αγγλίας και του Raven Clan.
Η ειρήνη είναι αυτό που αναζητά αρχικά ο Eivor αλλά όπως λέει και ο βασιλιάς Charles: ”Ειρήνη- αυτή είναι μία περίεργη λέξη στο στόμα ενός εισβολέα”.
Το ότι η ειρήνη δεν αποτέλεσε ποτέ μία επιλογή ξεκαθαρίζεται πολύ σύντομα στην ιστορία μας. Ο/Η Eivor θα τεθεί στο πλάι του συγγενικού της προσώπου Sigfred, ο οποίος είναι αποφασισμένος να κάψει όλο το Παρίσι ως εκδίκηση.
Πως άρχισε όμως όλο αυτό…
O Έιβορ ταξιδεύει στη Γαλλία αφού η ανιψιά του Sigfred, η Toka έρχεται στο Ravensthorpe, παρέα με έναν Φράγκο αντιστασιακό, ο οποίος ονομάζεται Pierre.
Οι δυο τους ταξίδεψαν στην Αγγλία λέγοντας ιστορίες που αφορούν μέρη με τεράστια πλούτη τα οποία μπορούν να λεηλατηθούν, αλλά κανένας από τους Σκανδιναβούς οπλαρχηγούς δεν πέφτει στο δόλωμα. Όπως θα αποδειχτεί, ο πραγματικός λόγος για την επίσκεψη αυτή, είναι πως η Toka είναι απελπισμένη και προσπαθεί να βρει υποστήριξη για τον θείο της Sigfred, ο οποίος έχει ορκιστεί να εκδικηθεί τον βασιλιά Charles παρά το γεγονός ότι δεν έχει στρατό και κανένα πλάνο επίθεσης.
Ως προς το ίδιο το Expansion, μπορούμε να πούμε πως το The Siege of Paris είναι πιο περιορισμένο. Κυρίως σε τομείς όπως τα φυσικά περιβάλλοντα και τα μέρη, όπως και στην προσέγγισή του σχεδιασμού του. Το βάθος βρίσκεται με μικρότερη κλίμακα σε σχέση με το υλικό που ενδεχομένως μπορεί κάποιος να δει στο main παιχνίδι αλλά ακόμη και στο Wrath of the Druids.
Αυτό δεν είναι απαραίτητα κακό μιας και το υλικό είναι πιο μαζεμένο, συγκεκριμένο και εύστοχο, χωρίς να σε γεμίσει πολλές πληροφορίες και μας θυμίζει τους παλιούς καλούς καιρούς των πρώτων παιχνιδιών.
Για να ξεκινήσετε το Expansion, το παιχνίδι συνιστά να έχετε φτάσει το power level στο 200. Και ισχύει αυτό μιας και εάν δε βρίσκεστε εκεί θα αντιμετωπίσετε πολλές δυσκολίες οπότε ο αριθμός που έθεσε η ομάδα ανάπτυξης μόνοι τυχαίος δεν είναι.
Όσον αφορά τους νέους εχθρούς δεν μπορώ να πω πως βρήκα μεγάλη ποικιλία, παρά μόνο ένα βαρύ ιππικό και κάποιες παραλλαγές στρατιωτών που έχουμε δει να περιφέρονται και στην Αγγλία, στο main game.
Αυτό που λάτρεψα στο expansion είναι πως προσπαθεί να μας γυρίσει λίγο στο παρελθόν. Είδα αρκετά κοινά σημεία με το Assassin’s Creed Unity για παράδειγμα. Ειδικά μέσα στην πόλη του Παρισιού, θα δούμε πανέμορφους φράχτες, εκτός της πόλης πανέμορφος λόφους γεμάτους παπαρούνες, φτιάχνοντας το ιδανικό μέρος για έναν ιππότη.
Το Παρίσι είναι σχεδιασμένο έτσι ώστε ο Eivor να αποφεύγει τους εχθρούς του, δημιουργώντας μία πιο έντονη Assassin’s Creed εμπειρία, με την παραδοσιακή έννοια. Το αγαπημένο missed rooftop parkour των παλιότερων παιχνιδιών επιστρέφει και υπάρχει και ένα τεράστιο δίκτυο αποχετευτικού συστήματος που συνδέει τις συνοικίες της πόλης.
Kαι μιας και μίλησα για υπονόμους… Το Παρίσι πλήττει μία πανούκλα θέτοντας ένα πρόβλημα με αρουραίους, πρόβλημα το οποίο θα σας απασχολήσει πολύ. Φαίνεται πως ξεκάθαρα η Ubisoft εδώ επηρεάστηκε από το A Plague Tale: Innocence.
Θα βρείτε αρκετούς εκεί κάτω οπότε οπλιστείτε με υπομονή μιας και άκρως επιθετικοί και θα σας ρουφήξουν την υγεία δίχως πολλά πολλά.
Από την άλλη λειτουργούν και ως ένας νέος τύπος περιβαλλοντικού κινδύνου και ως εκ τούτου διαμορφώνονται αρκετά παζλ, τα οποία θα συναντήσετε στους υπονόμους. Μπορείτε φυσικά να τους αντιμετωπίσετε κάνοντας attack και οδηγώντας τους σε διάφορες σχάρες αλλά θα πρέπει να βρείτε κάποιο αντικείμενο ώστε να φράξετε την επιφάνεια διαφορετικά θα βγουν ξανά και πάλι από την αρχή…
Υπάρχει και ένα νέο ability το οποίο θα σας επιτρέπει να ανακαλύπτεται ένα κοπάδι από αρουραίους.
Περνώντας στις αποστολές, έχουμε κάποιες βασικές δολοφονίες οι οποίες πλασάρονται ως ”blackbox” infiltration αποστολές, όπως τι είδαμε στο Assassin’s Creed Unity για πρώτη φορά.
Έχουμε συνολικά πέντε από αυτές, και πραγματικά άρχισα να αναπολώ τα παλιά παιχνίδια και να αντιλαμβάνομαι το πόσο μου έλειψαν, από τότε δεν που το franchise πήρε μια πιο RPG χροιά με το Origins.
Εντάξει μην περιμένετε να δείτε αποστολές ανοιχτές όπως στο Hitman ούτε τόσο περίπλοκες και με αρκετά επίπεδα και δεκάδες τρόπους εξολόθρευσης του στόχου αλλά υπάρχουν όμορφες πινελιές που βοηθούν στην ποικιλία, όπως το να ακούσετε διάφορες συνομιλίες, να βρείτε γράμματα κτλ, στοιχεία τα οποία θα σας οδηγήσουν στον στόχο.
Η επιλογή του μπαίνω απλά μέσα και σκοτώνω όποιο βρω μπροστά μου, μαζί και τον στόχο, προφανώς αποτελεί μία λύση, αλλά δε λέει…
Το The Siege of Paris εχει ξεκάθαρα ένα εστιασμένο επίπεδο σχεδιασμού εάν και πολλές φορές χάνει τον στόχο με παράπλευρες άτοπες δραστηριότητες, αλλά δεν κουράζει όσον αφορά στο μέγεθος του υλικού που προσφέρει.
Αυτό που εν τέλει εισέπραξα από το The Siege of Paris είναι μια πικρόγλυκη γεύση. Και εξηγούμαι…
Τo Εxpansion αυτό είναι κατά κάποιο τρόπο μία ωδή στα παλιότερα παιχνίδια. Αγάπησα τόσο το Origins όσο και το Ελληνικό Odyssey, παίζοντας εκατοντάδες ώρες και περνώντας καταπληκτικά. Τα τρία όμως αυτά παιχνίδια (Origins-Odyssey-Valhalla) ξέφυγαν αρκετά από τον όρο δολοφόνος και το πως θα παγιδεύσεις τα θηράματα σου κάτω από το πέπλο ενός Assassins, έχοντας ως βοήθεια το parkour, τις στέγες και το hidden blade σου.
Το The Siege of Paris παρά τις όποιες αδυναμίες τους σε αρκετά σημεία, μου θύμισε πόσο μου έλειψαν τα παλιά παιχνίδια και πόσο θα ήθελα άμεσα να γυρίσουμε πίσω.
Σας το προτείνω ανεπιφύλακτα. Ειδικά αν είστε fan της σειράς. Μπορώ να πω πως μου άρεσε πολύ περισσότερο από το πρώτο Story Expansion και περιμένω να δω τι άλλο μας έχει ετοιμάσει η Ubisoft.
To The Siege of Paris, κυκλοφορεί από σήμερα 12 Αυγούστου.
Ευχαριστούμε την G3 Great Games και την Ubisoft για την παραχώρηση του Expansion ώστε να επιτευχθεί το Review.
