Μία από τις πιο έντονες gaming εμπειρίες μου, τουλάχιστον τα τελευταία χρόνια, σίγουρα είναι η ενασχόλησή μου, και το ταξίδι μου στο Hellblade: Senua’s Sacrifice, το οποίο ήρθε να τοποθετήσει την Ninja Theory, στον χάρτη της ΑΑΑ σκηνής, παρόλο που απέχει αρκετά από αυτήν (τουλάχιστον σε ιδεολογικό επίπεδο).
Επτά χρόνια, ”κόστισε” στην Ninja Theory, ώστε να δημιουργήσει το sequel, και πλέον βρίσκεται υπό την στέγη των XBOX Game Studios, με προφανώς πολύ μεγαλύτερο budget στα ταμεία της. Το Senua’s Saga: Hellblade II, εξ ‘αρχής έθεσε τις προσδοκίες ότι εδώ μιλάμε για το επόμενο επίπεδο στην πορεία του studiο. Και με ένα σύντομο σχόλιο, μπορώ να αναφέρω ότι ναι, το Senua’s Saga: Hellblade II, είτε είναι καλό παιχνίδι είτε κακό -είναι κάτι που θα το δούμε παρακάτω-, εξ’ αρχής κατέστησε σαφές, πως με την βοήθεια της Microsoft θέλει να δώσει κάτι μεγάλο κάτι ξεχωριστό και σε μέγεθος και σαν παραγωγή.
Η Senua, προφανώς και επιστρέφει ξανά στον πρωταγωνιστικό ρόλο. Η αγαπημένη μας Κέλτισσα, η οποία υποφέρει από την ψύχωσή της και παλεύει σαν θηρίο για να καταπολεμήσει τους δαίμονές της, βρίσκεται πλέον στην Ισλανδία των Βίκινγκ, προσπαθώντας να κατατροπώσει τους κατακτητές που καταστρέφουν τον τόπο της. Οι φωνές που ακούει, συνεχίζουν να υπάρχουν και στο δεύτερο παιχνίδι. Αυτή την φορά, πιο ”εριστικές”, πιο ”επιθετικές” πιο ”επίμονες”.
Αυτές οι φωνές, από την μία είναι η παρομοίωση μιας αρρώστιας που βασανίζει σε πραγματικό κόσμο, τεράστιο μέρος του πλανήτη μας, αλλά όσον αφορά το παιχνίδι, λειτουργεί με έναν πανέξυπνο τρόπο, και ως μέρος της εξιστόρησης της πλοκής του παιχνιδιού. Θα μπορούσαμε να πούμε, πως οι φωνές στο κεφάλι της Senua, λειτουργούν ως επιπλέον χαρακτήρες στον τίτλο.
Είναι κάτι προφανώς, που είδαμε και στο πρώτο παιχνίδι, μόνο που η ειδοποιός διαφορά εδώ, είναι ότι πλέον η Senua, έχει συμφιλιωθεί με αυτό. Τις έχει ”δαμάσει” κατά μεγάλο μέρος και πλέον, σε πολλές των περιπτώσεων τις χρησιμοποιεί προς όφελός της. Θα δούμε άλλες φορές να τις ακολουθεί, άλλοτε απλά να μην απαντά. Από τον φόβο, τον πανικό και τον τρόπο του πρώτου παιχνιδιού, με το άκουσμα αυτών των φωνών, στην καθολική -σχεδόν- μεταχείρισή τους.
Φυσικά, μιας και μιλάμε για μία αρρώστια, όπως αυτή της ψύχωσης, η Ninja Theory για ακόμη μία φορά, συνεργάστηκε στενά με ειδικούς επιστήμονες, για να παραδώσει με σωστό τρόπο, τα χαρακτηριστικά και την συμπεριφορά ενός ανθρώπου που πάσχει, στον φανταστικό χαρακτήρα της Senua.
Η Senua, δεν άλλαξε σαν άνθρωπος. Μάλλον, σαν άρρωστος άνθρωπος. Άλλαξε και σαν πολεμίστρια. Στο πρώτο παιχνίδι, είδαμε ότι σκοπός της ήταν να επιβιώσει. Να αμυνθεί. Όντας αποφασισμένη, να βρει ξανά τον εαυτό της αλλά να προστατέψει και τους δικούς της ανθρώπους, περνάει στην ουσιαστική αντεπίθεση. Αυτή η μοναχικότητα συνεχίζει να υπάρχει στο ταξίδι της, όμως σε αρκετά σημεία, θα δούμε νέους ήρωες και νέους ανθρώπους, που θα έρθουν να -χαλαρώσουν- αυτό το μοναχικό ταξίδι της.
Και φυσικά, σε αυτό το άγνωστο ταξίδι στην ποικιλόμορφη Ισλανδία, αρχίζουμε και βλέπουμε για το τι είναι ικανή η Ninja Theory να κάνει. Αρχικά τα περιβάλλοντα και ο κόσμος είναι ακραία πιο μεγάλος, λεπτομερής και ποικιλόμορφος. Από μονότονα βράχια μέσα στο πουθενά, μέχρι δάση, βουνά, ποτάμια και ακόμη περισσότερα, έρχονται να συνθέσουν μία πραγματικά εμπειρία, που είναι σαν να βλέπεις τα κλασσικά 4K videos από διάφορα μέρη της Ισλανδίας στο YouTube. Πραγματικά ανεπανάληπτη δουλειά…
Όσον αφορά το gameplay, από το πολύ αργό γεμάτο γρίφους gameplay περνάμε ναι μεν σε κάτι γνώριμο αλλά με μεγαλύτερη εξισορρόπηση και ποικιλία. Δεν έχουμε ακραίες αλλαγές, αλλά είναι τόσο χαρακτηριστικές που προσφέρουν κάτι πολύ πιο έντονο και ευχάριστο στην εμπειρία. Και εδώ έχουμε γρίφους ξανά, με την ίδια λογική, όπως και στο πρώτο παιχνίδι, τους οποίους βέβαια βρήκα αρκετά απλούς, η μάχη συνεχίζει να είναι ίδια όσον αφορά την δομή της, δηλαδή heavy/light attack, άμυνα και το SPACE (σε PC) για dodge.
Αυτό που αλλάζει όμως, στην όπως είπαμε κατά τον πυρήνα, ίδια λογική μάχης, είναι ο τρόπος διεξαγωγής, αυτής. Εξελιγμένα animations τα οποία είναι ίσως τα καλύτερα που έχω δει σε videogame (ναι ακόμη και από αυτά του The Last of Us Part II), δημιουργούν την απόλυτη μάχη σώμα με σώμα. Η μάχη συνεχίζει να είναι έντονη και κάθε κίνηση πραγματικά να μετράει, με την Senua, όντας ένας άνθρωπος προφανώς, να μην αντέχει πολλά χτυπήματα. Κάθε κίνηση μετράει. Και μιας και αναφέρθηκα στα animations, να πούμε πως έχουν προστεθεί πάρα πολλά finishers, με ακραία λεπτομέρεια στην κίνηση. Ο ρεαλισμός στο στήσιμο της μάχης και στην διαδικασία αυτής, θα σας αφήσει πραγματικά με το στόμα ανοιχτό. Όμως… ξανά και ξανά, παραμένει στο ίδιο μοτίβο με την πρώτη όσον αφορά την λογική του.
Μία αλλαγή, είναι πως πλέον η Senua, αντιμετωπίζει έναν έναν τους εχθρούς, και όχι παρέα πολλούς όπως στο πρώτο παιχνίδι. Αυτό, έρχεται να κάνει την κάθε μάχη προσωπικό ζήτημα με τον εκάστοτε αντίπαλο. Και αν νομίζετε πως αυτό είναι πιο εύκολο μην γελιέστε. Μπορεί να έχετε να πολεμήσετε 1v1, αλλά παράλληλα μπορεί να σας έρθουν στην σειρά ο ένας πίσω από τον άλλον 6-7 εχθροί.
Σημείωση εδώ. Να πούμε, πως στο παιχνίδι δεν υπάρχει HUD ή χάρτης ή abilities. Όπως και το πρώτο παιχνίδι, απλά δεν χρειάζεται!
Ότι και να πεις, για τον οπτικό τομέα θα είναι λίγο… Η Ninja Theory, πήρε την Unreal Engine 5, και την κατέκτησε, την έκανε δικά της, παρουσιάζοντας το πιο όμορφο παιχνίδι που μπορεί να παίξει κάποιος εν έτει 2024. Είναι ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ το πρώτο next-gen παιχνίδι. Τα περιβάλλοντα, τα μοντέλα των χαρακτήρων, τα animations στα πρόσωπα και τα χείλη, μέχρι και η πιο παραμικρή λεπτομέρεια, δεν θα ήταν διόλου τραβηγμένο να πω, ότι ακουμπούν την πραγματικότητα, μία ταινία…
Το Senua’s Saga: Hellblade II, είναι το πρώτο ουσιαστικό δείγμα, για το τι είναι ικανή να κάνει η Unreal Engine 5, αν αξιοποιηθεί όπως πρέπει. Και μάλιστα η φροντίδα που έχει λάβει από τεχνικής απόψεως είναι εξαιρετική.
Το Review, βασίζεται στην PC έκδοση, και παίχτηκε σε έναν Intel Core i7-13700K, RTX 4080, 32GB RAM σε ανάλυση 2K. Αψεγάδιαστο, λαμπρό, δίχως ένα bug σταθερά στα 70-75FPS τα οποία μπορούσαν να φτάσουν τα 145, με την ενεργοποίηση του NVIDIA DLSS το οποίο για ακόμη μία φορά κάνει θαύματα. Δεν γνωρίζω φυσικά σε κονσόλες πως τα πάει ή σε πιο κατώτερα συστήματα, στην περίπτωση μου πάντως ο τίτλος έτρεχε νεράκι.
Δεν θα μπορούσα να μην σταθώ στο ηχητικό κομμάτι του τίτλου, που είναι ίσως το πιο σημαντικό. Αρχικά, θα ήθελα να υποκλιθώ για ακόμη μία φορά, στην παράσταση που έδωσε η Μelina Juergens, ενσαρκώνοντας την Senua. Τ Ρ Ο Μ Ε Ρ Η! Η διαφορά της, με το πρώτο παιχνίδι αποτυπώνεται από την πρώτη στιγμή που την ακούς, δίνοντας ξεκάθαρα στο παίκτη, ότι μιλάμε για μία πιο έμπειρη Senua, η οποία έχει συμφιλιωθεί με την αρρώστια της αλλά και πατάει γερά στα πόδια της, σαν μία δυνατή πολεμίστρια.
Επί προσθέτως, η δουλειά που έχει κάνει η Ninja Theory, στον γενικότερο ηχητικό τομέα, όπως, τις φωνές, των οποίων οι υπότιτλοι εμφανίζονται δεξιά και αριστερά στο κάτω μέρος της οθόνης, ανάλογα από ποιο ηχείο ακούγονται (δεξιά – αριστερά), είναι μοναδικά απολαυστικό. Οι μουσικές και τα θέματα είναι ένα προς ένα επικά, ήδη από το μενού!
Αξίζει να αναφέρουμε, πως Ελληνικοί υπότιτλοι και μενού υποστηρίζονται κανονικά. Επίσης, κάτι το οποίο αναπαράχθηκε πολύ, είναι η διάρκεια του παιχνιδιού, κρίνοντας την πολλοί, μικρή. Αρχικά ο τίτλος, χρειάζεται κοντά στις 8 ώρες για να ολοκληρωθεί. Και αν θέλετε την άποψή μου, τόσο χρειαζόταν, τόσο έπρεπε να είναι, τόσο ήταν!
Να πούμε, πως μετά το τέλος του πρώτου playthrough, δίνεται η δυνατότητα να παίξετε από την αρχή με δύο επιπρόσθετους αφηγητές, δίνοντας πλέον μία διαφορετική ματιά στην ιστορία και αυτή την φορά από τα μάτια της Senua, και όχι των ”φωνών”.
Εν κατακλείδι
Το Senua’s Saga: Hellblade II, είναι το παιχνίδι, το οποίο θεωρώ πως βάζει και επίσημα στο ΑΑΑ βάθρο την Ninja Theory. Μία μοναδική ιστορία, σε έναν κόσμο που είναι σαν να βγαίνει από την πραγματικότητα, και μία Senua η οποία μας προσκαλεί σε ένα ταξίδι που θα μείνει βαθιά ριζωμένο στις ψυχές σας. Τουλάχιστον για εμένα έμεινε. Αυτό που ενδεχομένως θα ήθελα, θα ήταν κάτι περισσότερο στους γρίφους και μία πιο ανατρεπτική -εν τέλει- ιστορία, η οποία όμως, όχι απλά δεν απογοητεύει, αλλά αφήνει και ανοιχτό τον δρόμο για μία επικείμενη συνέχεια…
To μεγάλο θέμα, που ενδεχομένως γεννάται εδώ, είναι, κατά πόσο εν τέλει είναι παιχνίδι ή ταινία, και αν προάγει την τεχνολογική του δύναμη για να κουκουλώσει κενά στο gameplay και την ταυτότητά του, ως παιχνίδι. Νομίζω ότι προσωπικά βρίσκομαι ανάμεσα στο αν συμφωνώ ή διαφωνώ.
Ευχαριστούμε την Microsoft και το XBOX για την παραχώρηση του παιχνιδιού, ώστε να επιτευχθεί το Review.
Το Senua’s Saga: Hellblade II, κυκλοφορεί και επίσημα, σήμερα 21 Μαΐου για PC, Xbox Series X/S και XBOX Game Pass.
