Lords of the Fallen | Review

231

Θυμάστε ένα παιχνίδι που κυκλοφόρησε το 2014 με το όνομα Lords of the Fallen το οποίο σκόπευε να εισχωρήσει στη βιομηχανία σαν ένα δυνατό Soulslike?

Γνωρίστε τον ανανεωμένο διάδοχο του που διατηρεί το ίδιο όνομα.

Έχοντας κυκλοφορήσει μόλις την περασμένη εβδομάδα, το Lords of the Fallen έρχεται να φτιάξει και να καλυτερέψει τα πράγματα τα οποία ο προκάτοχος του έχει κάνει λάθος.

Δεν είναι όμως απλός μια ιστορία λύτρωσης, διότι ακόμη και σήμερα, το ανανεωμένο τώρα Lords of the Fallen, πάσχει από επιλογές σχεδιασμού οι οποίες σηκώνουν ερωτήματα.

Μετά από περίπου 8 ώρες gameplay, και την νίκη μου έναντι του 2ου μεγάλου boss, νιώθω έτοιμος να μοιραστώ τις σκέψεις μου για την εμπειρία μου μέχρι τώρα.

ΙΣΤΟΡΙΑ

Ως γνωστών, σαν ακόμη ένα Soulslike παιχνίδι, το Lords of the Fallen βάζει το gameplay πάνω από την ιστορία, τουλάχιστον τον παραδοσιακό τρόπο αφήγησης μιας ιστορίας σε παιχνίδια.

Όπως και τα Souls παιχνίδια, η ιστορία διηγείται μέσω περιγραφών του κάθε αντικειμένου που μπορείτε να πιάσετε, κάποια διάσπαρτα cutscenes, και NPCs που συναντάτε οι οποίο συνήθως μιλούν με “γρίφους”.

Δεν έχω να πω κάτι για την ιστορία, ώση κατάφερα να ακολουθήσω τουλάχιστον. Όλοι γνωρίζουμε πως τους περισσότερους από εμάς μας ενδιαφέρει κυρίως το gameplay και το world design σε ένα Soulslike.

GAMEPLAY

ΧΕΙΡΙΣΜΟΣ

Ξεκινώντας το παιχνίδι, ήμουν τρομερά χαρούμενος με τον τρόπο χειρισμού του χαρακτήρα μου. Μπορώ ακόμα και να πω, πως κάποια πράγματα το Lords of the Fallen σε αυτό τον τομέα τα κάνει ακόμη καλύτερα και από την FromSoft.

Συγκεκριμένα, λατρεύω που το sprint δεν είναι κλειδωμένο στο ίδιο κουμπί με το dodge. όπως σε αναγκάζει η FromSoft, και νιώθει πολύ πιο ευχάριστο και εύκολο στην χρήση.

Επίσης, ο τρόπος που το παιχνίδι διαχειρίζεται τα spells είναι εξίσου καινοτόμος σε σύγκριση με τον ανταγωνισμό. Αντί να αναγκάζεστε και να “σπάζετε τα δάκτυλα σας” αλλάζοντας όπλα στη μέση της μάχης με τα τοξάκια, το οποίο πολλές φορές νιώθει περίεργο και άβολο, στο Lords of the Fallen έχετε την δυνατότητα να τραβάτε το “ranged weapon” σας με το L2 την ώρα της μάχης, διατηρώντας equipped το melee weapon σας την ίδια ώρα.

COMBAT

Αφού λέμε και τα καλά σε σύγκριση με τον ανταγωνισμό, θα πούμε και τα “κακά”.

Με κανένα τρόπο το combat στο Lords of the Fallen μπορεί να θεωρηθεί κακό από μόνο του. Ο μόνος λόγος που το αποκαλώ “κακό” είναι όταν έρχεται σαν μέτρο σύγκρισης η εμπειρία και η τέχνη της FromSoft, όπου ειδικεύονται και τελειοποιούν την ΄φόρμουλα τους εδώ και 15 χρόνια σχεδόν.

Το combat από μόνο του είναι -solid- και νιώθει αρκετά καλό και σε χειρισμό, αλλά και στο feedback που λαμβάνεις. Τα animations και τηλεγραφήματα των επιθέσεων είναι ευκολοδιάβαστα, τουλάχιστον στο επίπεδο του Elden Ring. Η διαφορά όμως, είναι στο “βάρος” των επιθέσεων και των animation του χαρακτήρα σας.

Συγκεκριμένα, θα έλεγα πως το combat νιώθει πιο floaty, και πιο clunky από ότι θα ήθελα αλλά επαναλαμβάνω, αυτό είναι μόνο έχοντας σε μέτρο σύγκρισης τα καλύτερα παιχνίδια του είδους.

ΚΟΣΜΟΣ ΚΑΙ EXPLORATION

Το καλύτερο ΚΑΙ χειρότερο κομμάτι του Lords of the Fallen έρχεται στον κόσμο και το exploration.

Το μεγαλύτερο νέο feature του Lords of the Fallen, βρίσκετε στην ύπαρξη δύο κόσμος. Του Axiom και του Umbral.

To Αxiom, είναι ο κόσμος των ζωντανών, όπου θα περνάτε το μεγαλύτερο ποσοστό του παιχνιδιού (εκτός και αν πεθαίνετε πολύ), και το Umbral όπου είναι ο κόσμος του θανάτου.

Ξεκινώντας, το παιχνίδι σας δίνει το Umbral Lamp, το οποίο σας επιτρέπει να δείτε, ή ακόμη και να επισκεφτείτε το Umbral, ανά πάσα στιγμή, αλλάζοντας το περιβάλλον γύρο σας. Αυτό επιτρέπει για πολύ όμορφες και έξυπνες αλλαγές στο περιβάλλον, όπου ένας δρόμος ο οποίος μπορεί να φαίνεται κλειστός στο Axiom, να είναι ανοικτός στο Umbral.

Δεν μπορείτε να βγείτε όμως όποτε θέλετε από το Umbral, σε αντίθεση με την ευκολία του να μπείτε. Για να βγείτε, πρέπει να βρείτε συγκεκριμένα σημεία στον κόσμο όπου σας δίνετε η δυνατότητα να επιστρέψετε στο Axiom. Επίσης, το Umbral υπάρχει και λειτουργεί σαν μια “δεύτερη ευκαιρία” αν πεθάνετε στο Axiom, πριν πεθάνετε τελειωτικά.


Όλα αυτά ωραία ε? Πάμε τώρα στα κακά, και πως αυτά σε συνδυασμό με τα καλά, αφήνουν μια περίεργη ολική εμπειρία.

Ένα είναι το κύριο θέμα, το οποίο έρχεται και επηρεάζει όλα τα υπόλοιπα.

Οι τοποθετήσεις των εχθρών, και η ποσότητα τους είναι άθλια.

Υπάρχουν πάρα πολλοί εχθροί μαζεμένοι, σε σημείο που το παιχνίδι νιώθει άδικο.

Αυτό σε συνδυασμό με το ότι στο Umbral, αναλόγως με το πόσο χρόνο μένετε μέσα, κάνουν randomly spawn εχθροί με σκοπό να σας κάνουν overwhelm. Αυτό πάει κάθετα εναντίον στην φιλοσοφία των soulslike όπου το κάθε κομμάτι είναι συγκεκριμένα σχεδιασμένο, απλός για να προσφέρει αυτό το extra κομμάτι urgency για να βγείτε από το Umbral. Ναι ωραία, κατανοώ την σκέψη, αλλά αυτό δεν καταστρέφει το exploration?

Από όσο γνωρίζω, η Hexworks έχει αναγνωρίσει κάποια από αυτά τα issues και έχει πει πως θα δουλέψει να κάνει rebalance κάποια aspects του παιχνιδιού, το οποίο είναι καλό και μπορεί να φτιάξει αυτό το πρόβλημα σε ένα πολύ μεγάλο βαθμό.

HΧΟΣ

Το soundtrack του Lords of the Fallen με έπιασε απροετοίμαστο. Δεν είναι μόνο επικό, αλλά και καθηλωτικό στα καλύτερα του σημεία.

Υπάρχει ολόκληρο το album στο Spotify, πάρτε μια δόση

ΕΙΚΟΝΑ

Περισσότερο κατάρα παρά θετικό θα το έλεγα δεδομένου των συνθηκών, το Lords of the Fallen είναι υλοποιημένο στην Ureal Engine 5.

Εμφανισιακά, το παιχνίδι είναι πανέμορφο. Αλλά, το γεγονός ότι βρίσκετε στο Unreal Engine 5 έχει φέρει πολλά απρόβλεπτα τεχνικά προβλήματα.

ΤΕΧΝΙΚΑ

Δυστυχώς, το παιχνίδι κυκλοφόρησε με πολλά τεχνικά θέματα για πολλούς παίκτες, και αυτό αντικατοπτρίζετε στα reviews του Day 1. Από τότε έχουν κυκλοφορήσει αρκετά patches, και η εμπειρία έχει γίνει άκρως καλύτερη.

Εγώ προσωπικά δεν είχα αντιμετωπίσει κανένα τεχνικό πρόβλημα, άρα δεν μπορώ να αναφέρω περισσότερες λεπτομέρειες.

Το έχω παίξει στο Steam από την μέρα κυκλοφορίας.

PHYSICAL & PRESERVATION

Για τους λάτρεις του physical, το version το οποίο κυκλοφόρησε με το disc στο PS5 έχει ένα τεράστιο gamebreaking bug, επομένου πρέπει να κατεβάσετε τα patches για να μπορέσετε να το παίξετε σωστά. (Δεδομένα πάρθηκαν από το DoesItPlay)

SUMMARY

Η μεγάλη ερώτηση…αξίζει η όχι?

Παρόλο που το Lords of the Fallen είναι μια αξιοσέβαστη προσπάθεια να κηρύξει τον εαυτό του ένα από τα μεγάλα Soulslike παιχνίδια, στην παρούσα του φάση δεν τα καταφέρνει να φτάσει στα ύψη που θα μπορούσε.

Εάν φτιαχτούν τα σημαντικά θέματα με το balancing του παιχνιδιού, θα έλεγα ένα ηχηρό “ΝΑΙ” αξίζει.

Όμως, στην παρούσα φάση θα περίμενα για κάποιο μικρό sale, εκτός και αν διψάτε τόσο πολύ για ακόμη μια soulslike εμπειρία.

Ευχαριστούμε την CD Media Cyprus για την παραχώρηση του κωδικού γι’ αυτό το review!

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Please enter your comment!
Please enter your name here

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.