Πιστεύω ότι όταν μιλάμε για Dragon Ball οι συστάσεις είναι περιττές. Κάποιοι όπως εγώ μεγαλώσαμε με αυτό στην τηλεόραση μας κάποιοι το έμαθαν αργότερα και κάποιοι το ακολουθούν φανατικά σε ότι φέρει το όνομα Dragon Ball.
Στο παρελθόν έχουν υπάρξει ομώνυμα παιχνίδια που δεν έπαιξα λόγο είδους, δεν κατάφεραν να τραβήξουν την προσοχή ενός ”βετεράνου” fan της σειράς όπως είμαι εγώ.
Στο άκουσμα της κυκλοφορίας λοιπόν ενός action-rpg η προσοχή μου έπεσε πάνω του.
ΙΣΤΟΡΊΑ
Για την ιστορία του παιχνιδιού δεν χρειάζεται να μιλήσω, πρόκειται για μια σωστή περιεκτική περίληψη των επεισοδίων της σειράς. Κάποιοι θα θυμούνται λεπτομερώς το περιεχόμενο,κάποιοι όπως εγώ με κενά στην ιστορία θα τα αναπληρώσουν με όμορφο και νοσταλγικό τρόπο, και όσοι δεν έχουν ιδέα για το τι εστί Dragon Ball θα βρεθούν σε έναν κόσμο με πολλές μάχες,θανάτους,φιλίες,αυτοθυσίες,αναστάσεις, και πολλά πολλά άλλα που δεν θέλω να κάνω spoiler και να χαλάσω την εμπειρία σε κάποιον που θα μπει στον κόσμο για πρώτη φορά.
ΓΡΑΦΙΚΑ
Μια εικόνα μέσα από το παιχνίδι θα ήταν αρκετή για να καταλάβει κάποιος περί τίνος πρόκειται.
Τα γραφικά έχουν τον ίδιο ακριβώς χαρακτήρα με το άνιμε, πολύχρωμα τοπία έντονα χρώματα πολλές λάμψεις και εφέ…όπως και το άνιμε.
Στα cutscenes δεν μπορείς να ξεχωρίσεις αν βλέπεις από το παιχνίδι η το κανονικό άνιμε, γεγονός που μου άρεσε ιδιαίτερα.
GAMEPLAY
Στα του gameplay ακούγοντας αρχικά την λέξη rpg κάποιοι μπορεί να ενθουσιαστούν αλλά δυστυχώς γρήγορα καταλαβαίνεις πως τα πράγματα είναι πολύ ρηχά.
Αρχικά να πω ότι έχει ένα αρκετά μεγάλο σύστημα για μαγειρική το οποίο δεν βρήκα καθόλου ενδιαφέρον. Μέσω των φαγητών μπορείς να δόσεις boost σε ορισμένες δυνατότητες σου όπως επίσης και να αναπληρώσεις ζωή όπου το δεύτερο είναι χρήσιμο μιας και σε ορισμένα boss fight η αναπλήρωση της ζωής είναι αναγκαία.
Μεταξύ των αποστολών μπορείς να κάνεις ”ελεύθερη” περιήγηση στον χάρτη είτε για να κάνεις κάποια δευτερεύων αποστολή η να μαζέψεις προμήθειες. Με αυτές τις προμήθειες μπορείς να αναβαθμίσεις τις ικανότητες σου, να φτιάξεις διάφορα φαγητά όπως επίσης να αναβαθμίσεις τις ικανότητες των συμμάχων σου.
Το δεύτερο πιο σημαντικό κομμάτι του παιχνιδιού είναι αυτό των μαχών. Δυστυχώς είναι και αυτό ένα αμφιλεγόμενο κομμάτι μιας και ενώ έχεις αρκετές επιλογές σε skills μετά από κάποια ώρα καταλήγει μονότονο.
Για αυτό τον λόγο η ιστορία εξελίσσεται με τέτοιον τρόπο ώστε να παίρνουμε μέρος στα κύρια σημεία του παιχνιδιού. Τι εννοώ, κατά την διάρκεια του παιχνιδιού θα παίξουμε πολλαπλούς χαρακτήρες (πράγμα που δεν γνώριζα, νόμιζα θα παίξουμε την ιστορία μέσω των ματιών του songoku ) πράγμα που σημαίνει πως θα υπάρχει εναλλαγή στις δυνατότητες και τα τα skills που χρησιμοποιούμε κάθε φορά.
ΗΧΟΣ
Ένα από τα πράγματα που μου έκανε εντύπωση και μου άρεσε είναι ότι στην εισαγωγή του παιχνιδιού έχει χρησιμοποιηθεί το αυθεντικό intro του anime η Ιαπωνική έκδοση και στο άκουσμα της η νοσταλγία χτύπησε κόκκινο.
Και αν αυτό δεν είναι αρκετό τότε να αναφερθεί πως αρκετοί χαρακτήρες έχουν τους ”αυθεντικούς” voice actors να τους υποδύονται στο παιχνίδι.
Το voice acting είναι καλό είτε μιλάμε για τους διαλόγους είτε μιλάμε για τις κραυγές κατά την διάρκεια των ικανοτήτων μας, όπως επίσης και τα ηχητικά εφέ του παιχνιδιού βρίσκονται σε ικανοποιητικό επίπεδο.
ΤΕΛΙΚΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ
Στον τεχνικό του τομέα το παιχνίδι έχει αρκετά μικρά προβλήματα τα οποία σε καμία περίπτωση δεν χαλάνε την εμπειρία αλλά θεωρώ σωστό να αναφερθεί.
Από εκεί και πέρα θέλω να σταθώ στον τρόπο που είναι στημένο το όλο παιχνίδι.
Έχουν στα χέρια τους μια πολύ καλή ιστορία και προσπαθώντας να δώσουν το κάτι παραπάνω (φαντάζομαι εγώ) έχουν κάνει μια μίξη με κακό υλικό με πράγματα που δεν χρειάζονται και με έναν αδιάφορο τρόπο για grinding.
Μια από τις ετικέτες του παιχνιδιού είναι αυτή του open world που στην προκείμενη περίπτωση δεν μου λέει κάτι. Ο κόσμος έξω από την κύρια ιστορία είναι άδειος και επαναλαμβανόμενος και δεν σου δίνει κίνητρο να τον εξερευνήσεις, με μια μικρή εξαίρεση σε κάποιες δευτερεύοντες αποστολές που θα βρούμε έναν χαρακτήρα που κάτι μας θυμίζει από τα παλιά…
Κάτι ακόμα που δεν σου δίνει κίνητρο να γυρίζεις στον κόσμο του παιχνιδιού είναι το παράξενο σύστημα πτήσης, θα έπρεπε να είναι πολύ ευχάριστο αλλά δεν είναι.
Αυτό που θα ήθελα από το παιχνίδι είναι να είχαν μείνει μόνο στην κύρια ιστορία του Dragon Ball Z που την είχαν έτσι και αλλιώς έτοιμη και με εμάς που το γουστάρουμε ήδη, χωρίς περιττό υλικό και υλικό που είναι εκεί απλά για να πούμε ότι υπάρχει.
Να ήταν αψεγάδιαστο από τεχνικής άποψης και να έδιναν πολύ μεγάλη βαρύτητα στο σύστημα μάχης.
Ή ακόμα πιο ιδανικά (και πιο τρελά επιτρέψτε μου να πω) να εστίαζαν στο κομμάτι του RPG και να εξελισσόταν η ιστορία βάση των επιλογών μου, με λίγα λόγια να έγραφα την δικιά μου ιστορία (όσο είναι δυνατόν πάντα).
Για να κλείσω κάπου εδώ να πω ότι ακόμα και έτσι όπως ακριβώς είναι το παιχνίδι δεν είναι άσχημο. Προσωπικά με κέρδισε από το intro και μόνο, ξύπνησαν οι αναμνήσεις της παιδικής μου ηλικίας και δεν μπορούσα να κάνω τίποτα γιαυτό. Κακώς η καλώς όταν εμπλέκονται συναισθήματα δεν μπορούμε να είμαστε αντικειμενικοί κριτές. Βλέποντας χαρακτήρες και γεγονότα που είτε θυμώσουν είτε μόλις ξανά θυμήθηκες μια ευχάριστη αύρα σε καταλαμβάνει. Αν ήσουν και εσύ fan του anime τότε σίγουρα πρέπει να δοκιμάσεις το DragonBall Z Kakarot για να ζήσεις ακόμα μια φορά την ιστορία από την αρχή.
Ωστόσο δεν μπορώ να ξέρω πως θα ήταν η εμπειρία μου αν στα 30 χωρίς να έχω καμιά επαφή με τον κόσμο του Dragon Ball έπαιζα αυτό το παιχνίδι. Αν το κρίνω αποκλειστικά ως παιχνίδι θα έλεγα απλά ότι είναι λίγο πάνω του μετρίου.
Ευχαριστούμε την Bandai Namco για την παραχώρηση του παιχνιδιού γι αυτό το review.
