Clair Obscur: Expedition 33 | Review – Το καλύτερο παιχνίδι της δεκαετίας;

10

“For those who come after…right?” – Gustave

Έχω τελειώσει το Clair Obscur μετά από περίπου 30 ώρες, όσες υπολόγιζαν οι ίδιοι οι developers ότι θα χρειαστεί για να φτάσει κάποιος μέχρι το τέλος αυτού του έργου τέχνης.

Σαν το debut game της Sandfall Interactive, οι προσδοκίες μου ήταν περίεργες. Μετά από τα trailers και το ύφος του παιχνιδιού που είχα δει, ανέμενα πως είτε θα ήταν μάπα, είτε αριστούργημα, δεν περίμενα κάτι στο μεταξύ. Μπορεί και κάποιος να το αποκαλέσει “ένστικτο” μετά από τόσα παιχνίδια του είδους που έχω παίξει.

Έλα που λοιπόν η Sandfall Interactive, οι οποίοι ήταν πρώην Ubisoft Developers σας παρακαλώ, κατάφερε να δημιουργήσει ΈΝΑ από τα καλύτερα “JRPGs” που έχουν κυκλοφορήσει ποτέ? Δεν είμαι από αυτούς που θα πουν πως “WOW το JRPG genre έχει επιστρέψει!” Όχι, το JRPG genre δεν έχει πάει πουθενά τα τελευταία χρόνια, κυκλοφορούν γίγαντες που έχουμε παίξει και λατρέψει όπως Octopath Traveller 2, Persona 5, Dragon Quest XI… και πολλά άλλα.

Αλλά, το Clair Obscur έρχεται και παντρεύει το τυπικό turn based combat των JRPGs με μοντέρνα real time mechanics, κρατώντας και επεκτείνοντας βασικούς πυλώνες του είδους, δίνοντας μια νέα πνοή και εξυψώνοντας το στο πάνθεο του είδους.

Είναι μια εμπειρία την οποία θα θυμάμαι για το υπόλοιπο της ζωής μου. Δεν είναι τυχαίο που έχει φτάσει να είναι το παιχνίδι με το μεγαλύτερο USER SCORE όλων τον εποχών στο Metacritic.

ΙΣΤΟΡΙΑ

Η κουρτίνα ανοίγει, και βρισκόμαστε στην Lumiere, μια πόλη που θυμίζει το Παρίσι και στον ορίζοντα ένα μεγάλο Monolith με τον αριθμό “34”.

Πρωταγωνιστής είναι ο Gustave, ένας εφευρέτης 32 χρονών όπου συναντά την πρώην κοπέλα του στους δρόμους της Lumiere, και μαζί ξεκινούν να παν στο λιμάνι για το επερχόμενο Gommage.

Κάθε χρόνο, η “Paintress” ξυπνά από τον βαθύ της ύπνο και ζωγραφίζει στο Μονόλιθο έναν αριθμό. Αυτός ο αριθμός συμβολίζει μια ηλικία, και όλοι οι άνθρωποι αυτής της ηλικίας και μετά εξαφανίζονται, κάνουν ‘Gommage’.

Κάθε φορά που γίνετε αυτό, ένα Expedition από εθελοντές, συνήθως φτιαγμένο από άτομα που έχουν μόνο ένα χρόνο ζωής ακόμη, φεύγουν από το λιμάνι με προορισμό το έδαφος στον ορίζοντα και την ελπίδα πως θα σκοτώσουν την Paintress και να φέρουν ένα τέλος σε αυτό τον κύκλο πένθους.

Η κύρια πλοκή ήταν μια πολύ πρωτότυπη ιδέα, και με κράτησε στην άκρη της θέσης μου από την αρχή μέχρι τους τίτλους τέλους. Δεν θέλω να πω κάτι περισσότερο, επειδή το Clair Obscur είναι μια ιστορία που καλύτερα να την ζήσετε πηγαίνοντας μέσα χωρίς να γνωρίζετε τίποτα άλλο.

Χαίρομαι όμως που το pacing είναι ακριβώς αυτό που έπρεπε να είναι. 30 ώρες JRPG δεν βρίσκεις συχνά.

ΟΠΤΙΚΟΣ ΤΟΜΕΑΣ

Υλοποιημένο στην Unreal Engine 5, το Clair Obscur καταφέρνει να “σπάσει” την κατάρα του “Αχ, ακόμη ένα παιχνίδι στην Unreal Engine 5 που μοιάζει με όλα τα άλλα” για εμένα. Αυτό επιτυγχάνεται κυρίως στο εξαίρετο art direction που διάλεξε η Sandfall, και στο πόσο πρωτότυπος είναι ο κόσμος από θέμα ύφους.

GAMEPLAY

To Clair Obscur φέρνει μαζί του ένα μεγάλο overworld, όπως αγαπημένα παιχνίδια του είδους, μέσα στον οποίο μπορείτε να βρείτε dungeons, side quests, vendors side bosses και loot.

Κουστούμια και εναλλακτικά hairstyles που υπάρχουν για τους χαρακτήρες τα βρίσκετε ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ! Το ότι πλέον συγχαίρουμε αυτό το οποίο έπρεπε να είναι αυτονόητο, λέει πολλά για την κατάσταση της βιομηχανίας εν έτη 2025.

Κλασσικά, σε κάποια φάση πιάνετε το δικό σας αντίστοιχο “airship” που αναβαθμίζετε και μπορείτε σιγά σιγά να φτάσετε σε νέους τόπους.

OBSCUR COMBAT

Το κύριο ζουμί του παιχνιδιού έρχεται στο πάντρεμα των κλασικών μηχανισμών turn based combat με real time αντιδράσεις στην σειρά των αντιπάλων σας, όπως ένα action game.

Σκεφτείτε turn based Dark Souls, κάπως έτσι.

Το κυρίως party σας μέσα στο combat σχηματίζετε από 3 χαρακτήρες, τους οποίους μπορείτε εσείς να διαλέξετε εκτός combat.

Ο κάθε χαρακτήρας έχει ένα resource που ονομάζετε AP (Action Points), τα οποία ξοδεύει για να μπορεί να χρησιμοποιήσει skills. Όλοι οι χαρακτήρες νιώθουν διαφορετικοί στο gameplay τους, και όλοι είναι πολύ διασκεδαστικό να τους χρησιμοποιείς και να φτιάχνεις τα δικά σου Builds.

Όμως, πέραν αυτού, το βασικό “Block” που όλα τα turn based RPGs έχουν, λείπει.

Στη θέση του, υπάρχουν 4 reactive μηχανισμοί οι οποίοι μπορούν να χρησιμοποιηθούν ελεύθερα στην σειρά του αντιπάλου σας.

  • Dodge
    • Σας επιτρέπει να αποφύγετε μια επίθεση του αντιπάλου σας, ακριβώς όπως το Dark Souls, αρκεί να το πατήσετε τη κατάλληλη στιγμή.
  • Parry
    • Παρόμοιο με το dodge, αλλά ποιο δύσκολο παραθυράκι ενεργοποίησης. Αν το πετύχετε ο χαρακτήρας ή το expedition σας αντεπιτίθεται αυτόματα.
  • Jump
    • Αποφεύγει συγκεκριμένες επιθέσεις μόνο και επιτρέπει το counter attack ΑΝ εσείς το θελήσετε.
  • Gradient Block
    • Parry αλλά μόνο για Gradient Attacks

Αυτοί οι μηχανισμοί, έκαναν την κάθε μάχη να νιώθει συναρπαστική, εφόσον ακόμη και underleveled να είσαστε, ή να κάνετε κάποια λάθη μέσα στην μάχη μπορείτε πάντοτε να αλλάξετε την ροή της μάχης αν παίξετε σωστά, προωθώντας λοιπών όχι μόνο το strategic planning αλλά και το skillful gameplay.

Ο κάθε εχθρός, και αρχηγός έχει έξυπνα και καλοσχεδιασμένα attack patterns, και gimmicks τα οποία χρησιμοποιούν το σύστημα μάχης στο άκρως του.

To σύστημα μάχης είναι ένα από τα καλύτερα turn based συστήματα μάχης που έχω παίξει ποτέ, αν όχι το καλύτερο.

ΜΟΥΣΙΚΗ

Αδελφέ ή αδελφή που διαβάζεις αυτό το review…

Το Clair Obscur, έχει για εμένα ένα από τα ΚΑΛΥΤΕΡΑ soundtracks όλων τον εποχών. Η μουσική ομάδα πίσω από αυτό θα έχει τα ονόματα τους δίπλα από τιτάνες της βιομηχανίας όπως Yasunori Mitsuda, Nobuo Uematsu.

Όταν το παιχνίδι ξεκινά, και το πρώτο τραγούδι που ακούς είναι αυτό, δεν χρειάζεται να πω τίποτα άλλο.

It just gets better.

Μούζα να έχει το Nier Automata, το Lumiere έχει κολλήσει επανειλημμένα στο Spotify μου εδώ και 2 εβδομάδες.

Αναμένουμε βινύλιο.

ΣΥΝΟΨΙΖΟΝΤΑΣ

Δεν είναι τυχαίo λοιπόν που το Clair Obscur έχει κάνει πάταγο στην βιομηχανία. Αυτό συμβαίνει όταν ένα στούντιο φτιάχνει κάτι το οποίο είναι ΠΕΡΗΦΑΝΟΙ για αυτό, και χύνουν όλη τους την ψυχή στην τέχνη τους.

Το JRPG genre μέχρι σήμερα ήταν αρκετά πιο niche, και όχι mainstream, τουλάχιστον στον πιο casual gamer, ειδικά στην δύση. Με εξαίρεση τεράστιους τίτλους όπως Pokemon, Persona και Final Fantasy (όπου δεν είναι πλέον καν turn based), τα υπόλοιπα περνούσαν κάτω από το ραντάρ.

Η Sandfall κατάφερε να το αλλάξει αυτό. Το Clair Obscur δίνει μια ανάσα φρεσκάδας στο JRPG genre, δίνοντας ένα δυτικό άρωμα σε θέμα ύφους και gameplay, και καταφέρνει να πάρει αναγνωρίσει από όλων των ειδών gamers.

Είναι ένα έργο τέχνης, και μεταφορικά αλλά και στην κυριολεξία. Το Clair Obscur θα συζητείτε για χρόνια μετά, χαράζοντας το όνομα του στην βιομηχανία όπως λίγοι πριν από αυτό.

Είναι το καλύτερο παιχνίδι της δεκαετίας? Για πολλούς ναι.

Ένα είναι το σίγουρο για εμένα, πλέον με το GTA VI εκτός της εικόνας, να αναμένετε να σαρώσει στα game awards, ακριβώς ότι έκανε το Baldurs Gate 3 το 2023.

Ευχαριστούμε θερμά την Bandai Namco Entertainment για την παραχώρηση του παιχνιδιού για σκοπό αυτού του review.

Αν και μόλις κυκλοφορήσει στο Nintendo Switch 2 σε φυσική μορφή, θα το αγοράσω για να υποστηρίξω την άψογη δουλειά των developers.

ΣΥΝΟΨΗ ΚΡΙΤΙΚΗΣ
Ιστορία / Κόσμος
10
Gameplay
10
Ηχητικός Τομέας
10
Οπτικός Τομέας
10
Ψυχαγωγία
10
Αντοχή στον Χρόνο
10
Προηγούμενο άρθροBoomer Gamer 22 – Final Fantasy 8
Lefkos Savvides
Resident Nintendo & JRPG nerd. Go read The House In Fata Morgana.
clair-obscure-expedition-33-review-cyprusgamerΕίναι ένα έργο τέχνης, και μεταφορικά αλλά και στην κυριολεξία. Το Clair Obscur θα συζητείτε για χρόνια μετά, χαράζοντας το όνομα του στην βιομηχανία όπως λίγοι, πριν από αυτό.

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Please enter your comment!
Please enter your name here

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.