Bravo six, going dark…
Και κάπως έτσι λοιπόν, επιστρέφουμε στα παλιά καλά λημέρια μας. Μνήμες και στιγμές που ζήσαμε παιδιά, έρχονται έπειτα από χρόνια ξανά σε μία νέα εκδοχή με μαέστρο πάντα τον αγαπημένο Captain John Price.
Ας είμαστε ειλικρινείς, πολλοί πέρασαν τόσα χρόνια από το Call of Duty franchise, ο Price όμως κατάφερε και άφησε το στίγμα του στις καρδιές εκατομμυρίων gamers, όντας ένας από τους αγαπημένους ήρωες που έχουν περάσει συνολικά, σε όλη την ιστορία των video games.
Η Activision φέτος ”έπαιξε” πολύ σωστά, μιας και στόχευσε κατευθείαν στα συναισθήματα των fans. Φέρνει πίσω το Call of Duty: Modern Warfare έπειτα από 12 χρόνια σε μία νέα re-imagined μορφή. Όχι, δεν θα ζήσετε τις παλιές καλές εποχές σε μία νέα μορφή, μιας και η τεχνολογία από τότε έχει προχωρήσει. Θα ζήσετε μία νέα εμπειρία, με φίλους από τα παλιά…
Αρχίζουμε λοιπόν…
Το campaign του παιχνιδιού διαρκεί συνολικά 6-7 ώρες (τυπική Activision). Η ιστορία, πραγματεύεται τον εμφύλιο πόλεμο σε μία φανταστική χώρα, εν ονόματι Urzikstan (Μέση Ανατολή). Εκεί, δρουν οι τρομοκράτες με όνομα Al-Qatala οι οποίοι κλέβουν ένα φορτίο με άκρως επικίνδυνα χημικά από τις Ρώσικες δυνάμεις οι οποίες, έχουν κατακτήσει και εισβάλλει στο Urzikstan.
Στη χώρα δραστηριοποιείται και η αντίσταση, της οποίας ηγούνται δύο αδέρφια, η Farah Karim και ο Hamir Kamir. Ο στόχος της αντίστασης, είναι διπλός μιας και από τη μία θέλουν να διώξουν τους Ρώσους αλλά να πολεμήσουν και έναντι της Al-Qatala θέλοντας να αποδείξουν πως δεν έχουν σχέση με τις τρομοκρατικές δυνάμεις.
Τα δύο αδέρφια, θα βρουν μεγάλη στήριξη τόσο από την Μεγάλη Βρετανία όσο και από την Αμερική. Και κάπου εκεί έρχεται ο Captain Price και Sergeant Garrick οι οποίοι ανήκουν στης SAS καθώς και ο Alex από τη CIA. Οι τρομοκρατικές ενέργειες ξεπερνούν τα σύνορα του Urzikstan και της Μέσης Ανατολής, και καταφτάνουν ακόμη και στην Ευρώπη (χαρακτηριστικά θα δούμε μία επική μάχη στο κεντρικότερο σημείο του Λονδίνου) και κάπως έτσι το όλο θέμα αρχίζει και παίρνει μία παγκόσμια διάσταση. Με λίγα λόγια ένας εμφύλιος εξελίσσεται σε κάτι παγκόσμιο με συνέπειες που μπορεί να φανούν εξαιρετικά καταστροφικές για όλο τον πλανήτη.
Ναι, όσον αφορά το story, μπορεί το όλο hype να χτίστηκε πάνω στο όνομα του Captain Price αλλά τόσο ο Garrick όσο και ο Alex έχουν τις δικές τους μοναδικές στιγμές. Όμως, εδώ πέρα ο ξεκάθαρος πρωταγωνιστής είναι η Farah. Είναι εκείνη, η οποία παίρνει όλες τις σημαντικές αποφάσεις και αυτή που με τις δικές της πρωτοβουλίες και εντολές κινεί την πλοκή της ιστορίας.
Το όμορφο εδώ είναι, πως η Infinity Ward, έχει δέσει και χτίσει πολύ όμορφα τον κάθε χαρακτήρα, όπου ο καθένας ξεχωρίζει αλλά και παράλληλα όλοι μαζί, δένουν σαν ομάδα.
Ναι, η προπαγάνδα που έχουμε συνηθίσει κατά των Ρώσων, συνεχίζει να υφίσταται και εδώ. Μάλιστα σε μία συγκεκριμένη αποστολή, αναφέρεται πως οι Ρώσοι βομβάρδισαν έναν εξαιρετικής σημασίας δρόμο στην περιοχή, και σκότωσαν όσους προσπάθησαν να κάνουν πίσω. Τι κάνει ”νιάου νιάου” στα κεραμίδια, μιας και αποτελεί ξεκάθαρη αναφορά στο ”Highway of Death” του 1991 όπου τότε οι Αμερικανικές δυνάμεις έριξαν τους Ιρακινούς οι οποίοι κάναν πίσω.
Προχωρώντας θα ήθελα να αναφερθώ στις αποστολές, οι οποίες είναι τρομερά καλά κατανεμημένες και διαμορφωμένες, με πολύ έντονο ρυθμό και δράση.
Υπάρχουν πολλές επιλογές. Από το να μπείτε με τα μπούνια γαζώνοντας ότι βρείτε μπροστά σας ή ακόμη και με το να πάτε stealth και tactical με πολύ όμορφο τρόπο. Για παράδειγμα, σε μία αποστολή εν ονόματι ”Going Dark”, βρίσκεστε σε ένα νυχτερινό σκηνικό, κάνοντας επιδρομή από το θεοσκότεινο δάσος και προσπαθείτε με σιγαστήρες να προσεγγίσετε την περιοχή ενδιαφέροντος. Εκεί, μπορείτε να σπάσετε τις λάμπες τις περιοχές ώστε να μην μπορούν να σας δουν οι αντίπαλοι και να πορευθείτε με τα nvg σας.
Τέλος, θα ήθελα να αναφερθώ στα αριστουργηματικά cutscenes. Τέτοιο πράγμα δεν έχω ξαναδεί όσο καιρό ασχολούμαι με τα video-games. Σε κάποια φάση, δεν ξεχωρίζεις εάν αυτό που βλέπεις είναι ταινία σε μία 4K TV ή video game. Οι διάλογοι και το acting βρίσκονται σε πάρα πολύ καλό επίπεδο και όλη η ατμόσφαιρα κινείται σε άκρως υψηλά επίπεδα. Πραγματικά, εξαιρετική εμπειρία.
Φυσικά, οι περισσότεροι βρίσκονται εδώ για το multiplayer…
Αρχίζοντας με τα modes να πούμε αρχικά πως εκτός από τα κλασσικά Deamatch, Domination, Search and Destroy, Free for all και του Realism έχουμε τα νέα Cyber Attack, Gunfight Και Ground War.
Αρχίζοντας με το Cyber Attack, να πούμε πως η μία ομάδα πρέπει να βρει μία EMP συσκευή και να την κάνει plant στο base της αντίπαλης ομάδας ή αντίστοιχα να προστατέψει την δικιά της βάση από τους εχθρούς ώστε να μην κάνουν αντίστοιχα το plant αυτοί. Εδώ υπάρχουν revives, έχουμε πέντε γύρους και νικητής αναδεικνύεται αυτός, που θα καταφέρει να κάνει τη συσκευή να εκραγεί ή να σκοτώσει όλους τους αντιπάλους.
Συνεχίζουμε με το Ground War το οποίο μοιάζει απίστευτα πολύ με το Grand Operations του Battlefield. Σε αυτό οι μάχες διαδραματίζονται σε πολύ μεγαλύτερα maps και δε για το CoD είναι πρωτόγνωρα μεγάλοι. Εδώ, έχουμε 100 παίκτες, και στόχος είναι να πάρουμε στη κατοχή μας πέντε βάσεις. Νικητής αναδεικνύεται αυτός που θα κερδίσει το score limit, τουλάχιστον.
Τέλος, έχουμε το άκρως διασκεδαστικό 2v2 Gunfight mode. Φυσικά εδώ οι μάχες διαδραματίζονται σε πολύ μικρά maps και συνολικά έχουμε έξι γύρους. Είναι κάτι ιδιαίτερο μιας και από την μία είναι κάτι αρκετά γρήγορο και δεύτερον επιφέρει πολλούς τρόπους στρατηγικής όντας κάτι τόσο μικρό.
Φυσικά, δεν θα μπορούσαμε να μην αναφέρουμε και τις co-op αποστολές που υπάρχουν. Τέσσερις χάρτες, τέσσερα συνολικά άτομα, όπου καλούμαστε σε τεράστια maps να βγάλουμε εις πέρας αποστολές και targets. Είναι ένα Mode to οποίο είχαμε γνωρίσει στο MW2 και επιστρέφει ανανεωμένο και πιο εμπλουτισμένο.
Γυρνώντας λίγο στο multiplayer, θα ήθελα να αναφερθώ στο ότι το mini map εν τέλει ενσωματώθηκε μέσα στο multiplayer όπως και η μπάρα από πάνω. Τα killstreaks επιστρέφουν και τα scorestreaks (επιτέλους) φεύγουν.
Αντί για το score, ανάλογα τα kills που κάνετε θα μπορείτε να διαλέξετε μέσα από μία πληθώρα επιλογών, για το πως θα προκαλέσετε τον χαμό μέσα στον χάρτη.
Όσον αφορά το shooting εδώ έχουμε μικρές αλλαγές. Η Infinity Ward κράτησε το κλασσικό fast pace ρυθμό στην διαδικασία του shooting αλλά εμφανώς το κράτημα του όπλου και το feeling αυτού έχει αλλάξει. Έχουμε μία μείξη στοιχείων από Rainbow 6 Siege και Battlefield που έρχεται να συνθέσει ένα άρτιο αποτέλεσμα.
Φυσικά έχουμε μία αρκετά μεγάλη γκάμα όπλων. Κάθε όπλο σε κάθε κλάση έχει το level του και έτσι ξεκλειδώνεις attachments για αυτό. Το εκάστοτε όπλο δέχεται 5 επιπρόσθετα μέρη το οποίο δίνει κάτι ή χάνει κάπου. Πολλές φορές θα σκεφτείτε ποια μέρη θα πρέπει να βάλετε μιας και ένα όπλο μπορεί να δεχτεί παραπάνω από 5 attachments που είναι το όριο.
Εννοείται πως τα skins κλπ είναι εκεί όπως επίσης και ο πίνακας με daily και multiplayer challenges τα οποία σας επιβραβεύουν με διάφορα καλούδια.
Περνώντας στον τομέα των γραφικών, είναι εμφανές πως μιλάμε για ένα πολύ όμορφο παιχνίδι. Σίγουρα, υπάρχει ένα χάσμα ανάμεσα στο single player και το multiplayer για τους ευνόητους λόγους, αλλά και πάλι συνεχίζει να είναι ένα πάρα πολύ όμορφο παιχνίδι.
Όμορφες σκιές, όμορφα περιβάλλοντα και μοντέλα όπλων συνθέτουν ένα άρτιο αποτέλεσμα. Στο δε, single player τα πράγματα είναι χαοτικά όμορφα όπως αναφέραμε και παραπάνω.
Ηχητικά το παιχνίδι επίσης είναι πολύ καλά δουλεμένο. Μπορείς εύκολα και αντιλαμβάνεσαι εντός multiplayer ποιος βρίσκεται και που, οι ήχοι των όπλων είναι εθιστικά όμορφοι και η αλληλεπίδραση κατά την μάχη ανάμεσα στα αντίπαλα στρατόπεδα όμορφα δουλεμένη.
Πολύ όμορφο και το soundtrack του παιχνιδιού με διάφορες μουσικά είδη τα οποία εστιάζουν σε Ανατολικές νότες.
Όμως…
Υπάρχουν και τα θέματα. Αρχικά θα ήθελα να αναφέρω τα κακά spawns στο Multiplayer. Είναι κάτι το οποίο πρέπει να δουλευτεί. Πάρα πολλές φορές έκανα spawn στην βάση μου και απ’ έξω υπήρχε ένα στρατόπεδο εχθρών… στη βάση μου..όχι στο σημείο που μπορεί να είχα κάνει capture!
Θέμα δεύτερο αρκετά disconnects από το παιχνίδι που δεν ξέρω εάν σε αυτό συμβάλει και ο πολύ κακός για εμένα launcher της Blizzard (Battle.net).
Θέμα τρίτο το οποίο αντιμετώπισαν αρκετοί παίχτες είναι το stuttering στα cutscenes του παιχνιδιού και δε στις εκδόσεις PC και Xbox One. Χμμμ… Προσωπικά δεν αντιμετώπισα θέμα παίζοντας στο PC μου αλλά αξίζει να αναφερθεί μιας και το θέμα αντιμετώπισαν πάρα πάρα πολλοί.
Εν κατακλείδι η νέα αυτή re-imagined έκδοση του Modern Warfare κατάφερε και έκανε σχεδόν τα πάντα πάρα πολύ καλά. Έφερε πίσω όλα αυτά που αγαπήσαμε στο κλασσικό παιχνίδι μαζί με νέες εκσυγχρονισμένες πινελιές. Μία πολύ καλά δεμένη ιστορία με πολύ έντομα μηνύματα η οποία πολλές φορές προσπαθεί να περάσει με εμβληματικό τρόπο τα μηνύματα της.
Πληθώρα από νέα multiplayer modes και επιστροφή των co-op αποστολών σε ένα άκρως καλοδουλεμένο shooting.
Εάν απείχατε από το Call of Duty για καιρό η χρόνια (όπως εγώ) είναι η ώρα να γυρίσετε. Εάν δεν φύγατε ποτέ, αξίζει φέτος δε να μείνετε εδώ. Είναι μακράν από τα πιο ώριμα και με στόχο Call of Duty που έχουν κυκλοφορήσει μέχρι τώρα.
Ευχαριστούμε την G3 Great Games για την παραχώρηση του παιχνιδιού ώστε να επιτευχθεί το Review.
