Καθώς πληκτρολογώ, αυτή την στιγμή, συνεχίζω, ακόμη και τώρα να μην έχω χωνέψει, ότι όχι μόνο το Alan Wake 2, είναι γεγονός, είναι αληθινό, συμβαίνει… αλλά και ότι το έπαιξα. Το βίωσα. Και με ”κατάπιε” από την αρχή μέχρι το τέλος του, σε μία εμπειρία ζωής, που δεν έχει υπάρξει, σαν αυτή καμία άλλη, μέχρι και σήμερα.
Για όσους ενδεχομένως, δεν παρακολουθούν το site μας, τα δρώμενα μας, το podcast μας και όλα τα συναφή, και τυχαίνει να πέφτει για πρώτη φορά σε αυτό το Review, και να με γνωρίζει, μέσω αυτού, να αναφέρω πως η Remedy Entertainment, αποτελεί το αγαπημένο μου studio και ο Sam Lake, δημιουργός και συγγραφές του Alan Wake, είναι ο δημιουργός που αγαπώ και θαυμάζω από μικρό παιδί. Ο λόγος, που με έκανε να ασχοληθώ με τα video-games. Όποτε είναι, πλεονασμός να αναφέρω, το πόσο ιδιαίτερη στιγμή είναι αυτή για εμένα.
Πριν αρχίσω όμως να μιλώ για το παιχνίδι, να πω, πως σε αυτό το Review, όπως πρέπει άλλωστε, οι ”παρωπίδες” του fanboy βγαίνουν μία και καλή, όπως είναι το σωστό άλλωστε. Αυτή λοιπόν είναι η δικιά μου ιστορία, για τo Αlan Wake 2.
Μία σύντομη αναδρομή στο ALAN WAKE, για τους ”νέους”, το οποίο εμπεριέχει SPOILERS!
ALAN WAKE (2010)
Ο Alan Wake, ένας εξαιρετικά διάσημος bestseller συγγραφέας, πάσχει από το λεγόμενο ”writer’s block”, μία κατάσταση στην οποία πέφτουν συχνά οι συγγραφείς, μην μπορώντας να μπουν σε διαδικασία γραφής. Αυτός και η γυναίκα του Alice, ζουν μαζί στη Νέα Υόρκη. Η γυναίκα του βλέποντας την κατάσταση του, αποφασίζει να πάρει την κατάσταση στα χέρια της. Κανονίζει ένα ταξίδι αναψυχής, στο Bright Falls, μία μικρή επαρχιακή πόλη στο Βορειοδυτικό ωκεανό. Ο απώτερος σκοπός όμως είναι να βοηθήσει τον Alan να συνέλθει, κανονίζοντας ”πίσω από την πλάτη του”, να τον δει ένας τοπικός γιατρός, ο Dr. Hartman, λέγοντας του όμως, ότι η αλλαγή παραστάσεων, στη φύση θα τον βοηθήσει να βρει ξανά την έμπνευση του.
Όταν ο Alan καταλαβαίνει τι έχει ”σκαρώσει” η Alice, οι λογομαχίες είναι έντονες. Ο Alan φεύγει από το σπίτι. Επιστρέφει ξανά ψάχνοντας την και ακούγοντας την να ουρλιάζει. Η Alice, πέφτει μυστηριωδώς από το μπαλκόνι της καλύβας, στην οποία διαμένουν με τον Alan, στη λίμνη (Cauldron Lake) στο μικρό νησάκι ”Divers Isle” και πνίγεται. Αυτή η λίμνη, αυτό το μέρος, έχει την σκοτεινή κατά τα άλλα, δύναμη να μετατρέπει κάθε μυθοπλασία στην πραγματικότητα. Και αυτό αφορά οτιδήποτε γύρω από την τέχνη. Είτε πρόκειται για ένα μυθιστόρημα, είτε για έναν πίνακα ζωγραφικής, κλπ. Ο Alan, μην αντέχοντας να χάσει την Alice, γοητεύεται από την προσωποποίηση του σκότους γράφοντας ένα μυθιστόρημα για να σώσει τη γυναίκα του. Αργότερα, παρατηρεί ότι το Σκοτάδι το οποίο ”δραπετεύει” από την λίμνη (γνωστό και ως Dark Presence) τον χειραγωγεί και γράφει το ίδιο το μυθιστόρημα (επειδή η ιστορία που γράφει πρέπει να είναι άψογη και η συνηθισμένη ιστορία τρόμου θα τελείωνε με το σκοτάδι να κερδίζει και να σκοτώνει και τον ίδιο και τη γυναίκα του).
Εν κατακλείδι, προσπαθεί να τα ξαναγράψει όλα, ώστε να αλλάξει την ιστορία και να είναι αυτός ο οποίος θα πνιγεί και θα πάρει την θέση της Alice. Τελευταία στιγμή το καταφέρνει. Όμως το κόστος είναι να ”παραδοθεί” στο Dark Presence, ώστε να επιστρέψει η Alice. Παγιδεύεται μια για πάντα στο Dark Place. Στο τέλος, βλέπουμε μια τελευταία σκηνή του Alan Wake, που κυριεύεται από το Σκοτάδι (όπως υπονοείται από τη φωνή του και την έλλειψη συναισθημάτων) γράφοντας το εμβληματικό “It’s not a lake, it’s an ocean”. Το παιχνίδι τελειώνει με τον ίδιο να πατά το πλήκτρο της τελείας στη γραφομηχανή.
Και πάνω κάτω αυτή είναι μία άκρως συνοπτική περίληψη του πρώτου παιχνιδιού.
Η ΜΕΓΑΛΗ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ
Το Alan Wake, δεν εκτιμήθηκε όσο έπρεπε αρχικά. Τα προβλήματα ήταν πολλά και διάφορα και σε διάφορους τομείς, όμως δεν είναι μέρος να τα πούμε εδώ. Ο τίτλος, έπειτα από τόσα χρόνια, έλαβε την υστεροφημία που του άξιζε, δημιουργώντας ένα τεράστιο fan base. Και εκεί που νομίζαμε, πως θα ένα sequel, θα αποτελούσε τουλάχιστον ουτοπία, ο Sam Lake, το ανακοίνωσε. Alan Wake 2. Ο τίτλος επιστέφει μετά από 13 χρόνια, γεμίζοντας χαρά και συγκίνηση όλους τους fans!
Το παιχνίδι συνεχίζει ακριβώς, από εκεί που έμεινε ο πρώτος τίτλος, αλλά με έναν πολύ ιδιαίτερο τρόπο. Αυτή την φορά η Remedy, αλλάζει τελείως μονοπάτια στο ύφος το οποίο θέλει να ακολουθήσει. Από το πρώτο κιόλας δευτερόλεπτο, που έχεις έλεγχο στο παιχνίδι, καταλαβαίνεις, πως μία χιονοστιβάδα συναισθημάτων και εξελίξεων, έρχονται κατά πάνω σου και εσύ απλά περιμένεις, να δεις το πότε θα συμβεί αυτό. Το Alan Wake 2, είναι ο πρώτος της survival horror τίτλος της Remedy. Στην εξίσωση μπαίνει και η δεύτερη πρωταγωνίστρια μας, η Saga Anderson, μία FBI Agent. Ο τίτλος εμπεριέχει ουσιαστικά δύο ξεχωριστά campaigns, τα οποία όμως με έναν πολύ ιδιαίτερο τρόπο, αποτελούν ένα. Φυσικά, μπορείτε να παίξετε με τον Alan Wake, αλλά μεγάλο μέρος της ιστορίας έχει να κάνει και με την Saga.
Στο πρώτο λοιπόν campaign, η ειδική πράκτορας του FBI, Saga Anderson φτάνει στο Bright Falls της Ουάσιγκτον για να ερευνήσει μια σειρά εξαφανίσεων και τελετουργικών δολοφονιών κυνηγώντας μία αιμοβόρα απόκοσμη αίρεση που ακούει στο όνομα ”Cult of the Tree”. Η Saga συνοδεύεται από τον συνεργάτης της, Alex Casey, και γίνεται ο τέλειος αντιπρόσωπος για τους αμύητους, καθώς σύντομα περιβάλλεται από την αντιπαράθεση της συγκρατημένης αλλά άκρως στοιχειωμένης, ατμόσφαιρας του Bright Falls και των ιδιόρρυθμων και συχνά αισιόδοξων κατοίκων της πόλης.
Y.Γ: Ο Alex Casey, είναι ο κεντρικός πρωταγωνιστής του μεγάλου best selling βιβλίου του Alan Wake (όπως το είδαμε στο Alan Wake). Έχει το πρόσωπο του Sam Lake, και την φωνή του Max Payne (voiceovers από τον εμβληματικό voice actor του Max Payne, James McCaffrey). Όπως και ο Max Payne και αυτός είναι ένας ”μπάτσος”. Ο Sam Lake, είχε δανείσει το πρόσωπο του στο πρώτο Max Payne, το οποίο κυκλοφόρησε το 2001.
Και αν νομίζετε πως το παραπάνω είναι mindfuck ή ήδη το μυαλό σας έχει μπλεχτεί, ”κούνια που σας κούναγε”. Το παιχνίδι στο μεγαλύτερο μέρος του, είναι μία τεράστια ”παρομοίωση”.
”Παίζοντας” με τις σκηνές του εγκλήματος σε ένα folklore δάσος, η ιστορία της Saga συνδυάζει, με άκρως δημιουργό τρόπο, μία μείξη των σκοτεινών εγκληματικών δραμάτων του David Fincher παρέα με μία ρουστίκ αισθητική έργων, που μόνο ο David Lynch έχει προσφέρει. Οι αναφορές σε έργα, όπως το Seven, Twin Peaks, True Detective, και το Silence of the Lambs, δημιουργούν το απόλυτο αστυνομικό ψυχολογικό θρίλερ. Ο Sam Lake, απροκάλυπτα και δίχως να κρύβεται πίσω από το δάχτυλο του, εξυμνεί την αγάπη του για το είδος και τα παραπάνω έργα, με έναν μοναδικό τρόπο.
Ο ίδιος καταφέρνει με έναν αξιομνημόνευτο τρόπο σε πολλές των περιπτώσεων, να σπάσει τον τέταρτο τοίχο, παραδίδοντας από καλλιτεχνικής απόψεως, ένα αριστούργημα, όσον αφορά την κινηματογραφικότητα του παιχνιδιού. Το παιχνίδι, εμπεριέχει κατά εμένα, μία από τις πιο εμβληματικές σκηνές που έχουμε δει ποτέ στο μέσο. Προφανώς και δεν θα αναφέρω τι, αλλά όσοι παίξετε ή παίξατε ενδεχομένως να καταλάβετε τι εννοώ.
Από την άλλη φυσικά έχουμε τον Alan Wake, παγιδευμένο στο Dark Place. Αυτός ο κακόβουλος χώρος τρέφεται από τέχνη και αναμνήσεις, δημιουργώντας μια εξατομικευμένη φυλακή για όλους όσους μπαίνουν σε αυτόν. Θα μπορούσα να χαρακτηρίσω τον κόσμου του Alan, ως έναν πανέμορφο εφιάλτη. Η χρωματική και ηχητική παλέτα, σε συνδυασμό με το αφιλόξενο art direction, δημιουργούν το απόλυτο παιχνίδι τρόμου το οποίο, ”λατρεύεις να φοβάσαι”.
Όσο διαφορετικές και αν είναι, οι δύο ιστορίες, είναι εξίσου σημαντικές για την πλοκή. Αν και μπορεί να είναι δελεαστικό να βασιστεί κανείς σε μια ιστορία, πριν προχωρήσει στην άλλη, το παιχνίδι κάνει μια συναρπαστική λούπα για να αγκαλιάσει τη συνυφασμένη φύση της αφήγησης. Οι παίκτες μπορούν να αλλάζουν μεταξύ πρωταγωνιστών σε τακτά χρονικά διαστήματα, χρησιμοποιώντας σημεία αλληλεπίδρασης, που βρίσκονται σε πολλά από τα break rooms του παιχνιδιού, προσθέτοντας μια αφήγηση της ιστορίας, που μπορεί επίσης να αλλάξει δραστικά την εμπειρία.
Ανάλογα με την σειρά με την οποία βιώνετε κάθε κεφάλαιο, αλλάζει και η εμπειρία με την οποία θα βιώσετε την ιστορία κατά έναν περίεργο και μαγικό τρόπο. Για παράδειγμα, η συνεχής εναλλαγή των ιστοριών, μπορεί να αρχίσει να τρέφει και στο δικό σας το μυαλό τον παράγοντα του που πάω και τι κάνω -τώρα τι συμβαίνει-, εξυψώνοντας στο full, τον παράγοντα του mindfuck (με τον καλό τρόπο πάντα). Από την άλλη αν ακολουθήσετε έναν δρόμο αρχικά και καθαρά μία ιστορία, ίσως τα πράγματα να είναι πιο ξεκάθαρα, στο πολύ μακρινό φως του τούνελ. Το μόνο σίγουρο είναι ότι, τίποτα σε αυτό το παιχνίδι δεν έχει τοποθετηθεί τυχαία. Παίζοντας όλες τις οπτικές γωνίες, εμφανίζεται η πλήρης ιστορία, η οποία είναι ιδιαίτερα καλομεταχειρισμένη και καλά κρυμμένη, δεδομένου του τρόπου με τον οποίο η φαντασία, συνδυάζεται με την πραγματικότητα, με τον χρόνο να κινείται διαφορετικά στο Dark Place, κάνοντας την αλήθεια οποιασδήποτε σκηνής να φαίνεται θολή.
Το Alan Wake, είχε κάποια στοιχεία τρόμου, αλλά δεν μπορείς να το χαρακτηρίσεις horror παιχνίδι. To Alan Wake 2, είναι πέρα για πέρα μία εμπειρία επιβίωσης και τρόμου, με πολλά από τα καθιερωμένα στοιχεία που διέπουν το είδος να βρίσκονται και εδώ.
Θα χρειαστεί, να διαχειριστείτε το inventory σας, να βρείτε ζεστασιά και προστασία στα breaks rooms, τα οποία σφύζουν από φως και καφέ φίλτρου (οι Oh Deer Diner θερμοί σας περιμένουν με ζεστό καφέ για ένα διάλειμμα και συνήθως ένα πιάτο με μία λιχουδιά για να μην τον πιείτε ξεροσφύρι), να λύσετε παζλ, τα οποία οδηγούν στο ξεκλείδωμα διάφορων κουτιών με πολύτιμες προμήθειες, ξεκλείδωμα βιτρινών, για να πάρετε νέα όπλα και πάει λέγοντας. Να αναφέρω, πως βρήκα άκρως έξυπνα τα παζλ. Θα χρειαστεί προσπάθεια και κοινή λογική πολλές φορές για να τα λύσετε. Τίποτα δε δίνεται στο πιάτο.
Στο αρχικό παιχνίδι, οι μάχες προορίζονταν για να είναι τεταμένες, αλλά όχι ακριβώς τρομακτικές, με πολλούς εχθρούς να σκάνε ανά κύμματα κατά πάνω σου. Εδώ, η δράση επιβραδύνεται και τείνει να περιλαμβάνει λιγότερους, αλλά πιο σκληρούς και δύσκολους εχθρούς – μια συνταγή που θα είναι γνωστή στους λάτρεις του τρόμου. Η διαχείριση μιας μικρής ορδής διαφορετικών εχθρών Taken, -συχνά ο καθένας με τα δικά του μοτίβα επίθεσης- γίνεται μια συναρπαστική άσκηση επιβίωσης. Το παιχνίδι έχει τρεις βαθμίδες δυσκολίας, αλλά και ακόμη και στην πιο εύκολη δεν μπορώ να πω πως είναι παιχνιδάκι. Προσωπικά το έπαιξα στην πιο δύσκολη, και αρκετές φορές είδα την ”death screen”.
Η πρόθεσή τους. είναι συχνά να σας πλαισιώσουν και να σας πνίξουν, αλλά όπως έκαναν στο πρώτο παιχνίδι, υπάρχουν και αυτοί οι οποίοι προσπαθούν να σας τσακίσουν από απόσταση, ρίχνοντας σας για παράδειγμα αλλεπάλληλα τσεκούρια τα οποία θα πρέπει να κάνετε dodge. Στο Alan Wake 2, πιο συχνά θα πρέπει να αποφύγουμε και να αγοράσουμε χρόνο για να εξοντώσουμε μόνο έναν εχθρό. Στο πρώτο παιχνίδι, μπορούσαμε να χτυπήσουμε έναν εχθρό με μια γρήγορη έκρηξη φωτός, χωρίς κόστος μπαταρίας στον φακό για να τον ζαλίσουμε. Τώρα, όμως, οι μπαταρίες είναι πολύ πιο περιορισμένες και αυτή η τεχνική του φακού, αν και εξακολουθεί να αφαιρεί τις ασπίδες τους, δεν κάνει πολλά για να τις αποκρούσει μετά από αυτό. Οι εχθροί μπορούν επίσης να φτιάξουν ξανά, τις ασπίδες του σκότους τους, που σημαίνει ότι πρέπει να επιλέξουμε πότε θα ασκήσουμε πίεση, διαφορετικά θα έχουμε κάψει πολύτιμους πόρους για το τίποτα.
Φυσικά, και στο δεύτερο παιχνίδι το φως παίζει τον πρωταγωνιστικό ρόλο. Εκτός από τα φώτα, τα οποία θα βρείτε εντός του κόσμου, το inventory της Saga και του Alan, εμπεριέχει διάφορα είδη προστασίας εκτός των όπλων. Ένα παράδειγμα είναι οι φωτοβολίδες.
TO ΜIND PLACE ΤΗΣ SAGA
Και εκτός φυσικά του ύφους του παιχνιδιού, που παραπέμπει σε τεράστια αστυνομικά θρίλερ, έχουμε και στοιχεία τους είδους εντός του gameplay. Με το πάτημα ενός κουμπιού, (το ctrl στο PC) μπορούμε και ταξιδεύουμε στο ”μυαλό και τις σκέψεις” της Saga, οι οποίες κατασκευάζουν το εικονικό mind place της. Ένα μέρος το οποίο, είναι κατασκευασμένο σαν μία μικρή καλύβα, και εκεί η Saga ξεκαθαρίζει τις σκέψεις της.
Καθ’ όλη την διάρκεια της διαδρομής σας με την Saga, θα κληθείτε να μαζέψετε στοιχεία, γράμματα, αναφορές, ακόμη και διαλόγους που αφορούν την υπόθεση δολοφονιών. Στο plot board, η Saga τακτοποιεί τις σκέψεις της και δίνει ένα προβάδισμα στην έρευνα της. Έπειτα περνά στο profiling όλων των στοιχείων που έχει μαζέψει, ώστε να δώσει απαντήσεις σε μείζων ερωτήματα, τα οποία προχωρούν σταδιακά την ιστορία.
Το Ploat Board και το Mind Place, είναι ένας έξυπνος τρόπος της Remedy, να βάλει σε τάξη την ιστορία της, αλλά και να καθοδηγήσει τους παίκτες, στο τι γίνεται. Εκεί φυσικά θα βρούμε και το μέρος για να κάνουμε upgrade τα όπλα μας.
Για να κάνετε upgrade τα όπλα της Saga, χρειάζεστε ”Manuscript Fragments” τα οποία βρίσκονται εντός του κόσμου του παιχνιδιού, σε συγκεκριμένα κουτιά, τα λεγόμενα ”Αlex Casey Lunchboxes”. Μέχρι και αυτά τα ”ασήμαντα” Lunchboxes έχουν ρόλο στην ιστορία…
ΤΟ WRITER’S ROOM ΤΟΥ ALAN WAKE
Στην ίδια περίπου συνταγή, βασίζεται και το ”δωμάτιο” του Alan Wake. Σε αυτό θα δούμε, να έχει και εκείνος το δικό του πίνακα, μόνο που εδώ αλλάζει, σε σχέση με την Saga. Στον δικό του board, ο Alan μπορεί και αλλάζει την υπόθεση σε κάθε σκηνή, προσπαθώντας να γράψει ξανά την ιστορία. Αλλάζοντας σκηνές, προχωρά η ιστορία και το ίδιο το μέρος στο οποίο βρίσκεσαι εκείνη την στιγμή, τροποποιείται ανάλογα την παρέμβαση σου. Τυπικά, βάζοντας το χαρτάκι της σκηνής στην υπάρχουσα τοποθεσία σου, αλλάζεις πραγματικότητα. O συγκεκριμένος gameplay μηχανισμός, θεωρώ πως είναι όχι μόνο ιδιαίτερος, αλλά και αριστουργηματικός όσον αφορά την ροή του gameplay.
Φυσικά και ο Alan μπορεί να κάνει upgrade τα όπλα του μέσα στο writer’s room, βρίσκοντας τα λεγόμενα ”Words of Power”.
Πρόκειται για κάποια ιερογλυφικά, που μπορείτε να δείτε μόνο όταν έχετε ενεργοποιημένο τον φακό σας. Σε ορισμένες περιοχές, μπορεί να παρατηρήσετε λαμπερά-κίτρινα βέλη που δείχνουν προς ένα σημείο. Καθώς πλησιάζετε στην τοποθεσία, θα ανακαλύψετε ένα κυκλικό ιερογλυφικό. Επικεντρώστε τον στόχο σας για να κάνετε την οθόνη να τρεμοπαίζει και το Word of Power θα σας δοθεί.
H EΠΙΤΟΜΗ ΤΗΣ ΤΕΧΝΗΣ
Tο Alan Wake 2 επεκτείνει τον ορισμό του τι είναι ένα βιντεοπαιχνίδι και γίνεται μια συναρπαστική φαντασία πολυμέσων που λίγα στούντιο πιθανότατα θα τολμούσαν να επιχειρήσουν.
Υπάρχουν πολλές σκηνές σε αυτό το παιχνίδι, ειδικά στο campaign του Alan, που σίγουρα θα συζητηθούν με ευλάβεια, όπως ήταν το επίπεδο Ashtray Maze του Control. Ακόμα κι αν περιμένατε αυτό το sequel για πολύ καιρό και νομίζετε ότι γνωρίζετε κάθε θεωρία και έχετε εξερευνήσει κάθε εκατοστό του σύμπαντος της ιστορίας, (βάζω και τον εαυτό μου μέσα) απλά δεν είστε έτοιμοι για αυτό που σας επιφυλάσσει το Alan Wake 2.
Για ακόμη μία φορά, η Remedy δοκιμάζει να παντρέψει το live action με το actual παιχνίδι. Είδαμε μία πρώτη, απόπειρα με το Quantum Break, το οποίο ήταν μία τίμια προσπάθεια, αλλά ”έμπαζε” σε αρκετά σημεία. Το Control, ήρθε να βελτιώσει την συνταγή, με έναν πολύ ιδιαίτερο τρόπο και πήγε αρκετά καλά μπορώ να πω.
Στο Alan Wake 2, όμως νομίζω πως αυτό το πάντρεμα, live action και παιχνιδιού με μία λέξη μπορεί να χαρακτηριστεί ως εξής: ”INOVATION”. Όχι μόνο για τα παιχνίδια της ίδιας της Remedy, αλλά και γενικά για την βιομηχανία. Τα live action scenes, είναι άρρηκτα συνδεδεμένα με την ιστορία, και έχουν λόγο ύπαρξης. Θα το θέσω αλλιώς. Μόνο με live action θα μπορούσες να παραδώσεις 100%, την πλοκή της ιστορίας σε συγκεκριμένα σημεία, ώστε ο θεατής-παίκτης να βιώσει στον υπέρτατο βαθμό, αυτό που προσπαθείς να του περάσεις.
NORTHLIGHT ENGINE
Η Remedy, συνεχίζει να αναβαθμίζει και να ”πιέζει” την μηχανή γραφικών της. Δεν θέλω να αρχίσω να αναλύω και να κουράζω, αλλά αυτό που θα πω είναι πως αυτό που έχει καταφέρει να κάνει με την Nortlight Engine η Remedy είναι, πραγματικά ακατόρθωτο και σε σημεία ”μη πιστευτό”. Ένα φωτορεαλιστικό υπερθέαμα! Ο οπτικός τομέας σε συνεργασία με το art direction, μου προκάλεσαν ένα βουβό παραλήρημα. Το Alan Wake 2 έρχεται να φέρει νέα δεδομένα στην απεικόνιση των σύγχρονων βιντεοπαιχνιδιών. Αυτό θεωρώ, πως είναι το πρώτο και αληθινό next-gen παιχνίδι που βλέπουμε. Οι Φινλανδοί δείχνουν τον δρόμο. Ένα πραγματικό ορόσημο στην βιομηχανία και ένας νέος δρόμος.
Να πούμε όμως πως πρόκειται για μία απαιτητική μηχανή γραφικών. Το Review βασίζεται στην PC έκδοση του τίτλου. Ίσως δεν είμαι ο κατάλληλος να κρίνω, μιας και σε ανάλυση 1080p παίζω το παιχνίδι ακατέβατο με RTX 4080, i7 13700K και 32GB Ram. Οverkill, και σίγουρα θα δοκιμαστεί με νέα οθόνη μεγαλύτερης ανάλυσης. Άλλα παιδιά όμως της ομάδας μας, παίζοντας παράλληλα τον τίτλο σε 2Κ/4Κ δυσκολεύτηκαν πολύ να πιάσουν τα 60FPS, με εξίσου εκπληκτικά συστήματα. Είναι ένα πολύ βαρύ port, και το προτείνω μόνο σε όσους το αντέχουν. Δυστυχώς πρέπει να έχεις ένα συστήματα χιλιάδων ευρώ για να παίξεις τον τίτλο. Οπότε οι κονσόλες θεωρώ είναι μία λογική επιλογή. Και αυτό είναι δυστυχώς ένα σε εισαγωγικά παράπονο, μιας και το παιχνίδι, τουλάχιστον στο στρατόπεδο των PCs, θα το ευχαριστηθούν λίγοι PC Gamers, συγκριτικά με το πόσο παραπάνω άνθρωποι θα μπορούσαν να παίξουν, αν οι απαιτήσεις ήταν πιο κάτω. Όμως, μπορώ να το δικαιολογήσω. Μιλάμε για μία άκρως εξελιγμένη μηχανή γραφικών.
Να πω πως στο ταξίδι μου, είδα μόλις ένα bug και τίποτα άλλο. Ο τίτλος είναι άρτια φτιαγμένος και εφόσον έχεις το σύστημα που πρέπει, θα το χαρείς 100%! Σε άλλα χαρακτηριστικά ο τίτλος, διαθέτει DLSS 3.5 για κάρτες NVIDIA καθώς και FSR 2 για κάρτες AMD. Αυτό που έρχεται να απογειώσει την PC εμπειρία, είναι το path tracing, μία εξαιρετικά πιο ανεπτυγμένη τεχνική σε σχέση με το ray tracing. Το Alan Wake 2 είναι από τα λίγα παιχνίδια αυτή τη στιγμή που εμπεριέχουν την συγκεκριμένη τεχνική, και τα αποτέλεσματα… θα τα δείτε μόνοι σας!
Ο ΜΕΓΑΛΕΙΩΔΕΣ ΗΧΟΣ
Ο Sam Lake, πάντα λάτρευε την μουσική στα παιχνίδια του και πάντα έδινε μεγάλη σημασία, σε αυτή. Για ακόμη μία φορά, η πολυετή συνεργασία του (από τα χρόνια του Max Payne) με την μπαντάρα Poets of the Fall, συνεχίζεται. Θα βρείτε εκπληκτικά πραγματάκια από αυτούς που δεν θέλω να προδώσω. Επίσης, ο ίδιος έγραψε, συγκεκριμένα για το Alan Wake 2, ποίηση, η οποία συνδέεται άρρηκτα με την ιστορία του παιχνιδιού και μελοποιήθηκε από σύγχρονους καλλιτέχνες της ποπ και όχι μόνο σκηνής. Έτσι, τα chapter songs επιστρέφουν, και στο τέλος του κάθε μεγάλου chapter, θα μπορείτε να απολαύσετε την αριστουργηματική μελοποιημένη ποίηση του Lake. Το κομμάτι είναι ένα και ένα… Ακούστε παρακάτω:
Όσον αφορά τον ήχο αυτόν καθ’ αυτόν, η Remedy, έχει πραγματικά παραδώσει μαθήματα και εδώ. Έχει παίξει τόσο πολύ με την λεπτομέρεια την διάφορων ήχων της φύσης, δημιουργώντας μία αυθεντική, αγνή, όμορφη horror εμπειρία. Ανεπανάληπτα σκηνικά, ειδικά στο μέρος της ιστορίας της Saga.
ΤΟ RCU ΕΠΕΚΤΕΙΝΕΤΑΙ ΚΑΙ ”ΟΡΓΙΑΖΕΙ”
Το Remedy Connected Universe (RCU) εμφανίζεται επίσης, όπως ποτέ άλλοτε στο Alan Wake 2, κάνοντας το παιχνίδι όχι απλώς μια συνέχεια του Alan Wake, αλλά περιλαμβάνει επίσης μια συνέχεια της ιστορίας του Control, αρκετές αναφορές στον Max Payne (ετοιμάζονται τα remakes του Max Payne 1 και Max Payne 2) και στο Quantum Break. Κλείνει επίσης το μάτι στο επόμενο παιχνίδι που μάλλον θα είναι το Control 2.
Το Alan Wake 2, δεν είναι μόνο ένα πανέμορφο, εκκεντρικό και καθηλωτικό παιχνίδι, είναι επίσης ο ορισμός του ”ΜΕΤΑ”. Το Alan Wake 2 τυλίγει εφιάλτες μέσα σε χρονικά πλαίσια, μέσα σε έναν μεταφυσικό κόσμο που εισχωρεί στην πραγματικότητα, θολώνει τα γεγονότα και τη μυθοπλασία, και τα κάνει όλα όχι μόνο για να είναι επιτηδευμένα περίεργα, αλλά και για να εξιστορήσει μια περίτεχνη ιστορία για τη γραφή, την ισορροπία, την ειρωνεία και πολλά άλλα.
Όσο περίπλοκο κι αν είναι, και όσο θολές κι αν είναι μερικές από τις απαντήσεις του στα διάφορα μυστήρια, το Alan Wake 2 αισθάνεται ότι θέλει να γίνει κατανοητό. Θέλει απλώς να ιδρώσεις λίγο για να φτάσεις εκεί και δεν σκοπεύει να σου χαρίσει τίποτα.
Όσο και αν προσπάθησα να βρω ένα ψεγάδι, κάτι αρνητικό, να αναφέρω στο παιχνίδι, θέλοντας να αποφύγω αυτό που είπα στον πρόλογο μου και να μην πέσω στην ”παγίδα” που μόνος έστησα, περί ”φανμποισμού” δεν μπόρεσα. Σκέφτηκα πολύ πριν γράψω αυτό το κείμενο. Από όποια οπτική και αν το εξέτασα, δεν μπόρεσα να βρω κάτι κακό για το παιχνίδι αυτό καθ’ αυτό.
Το μόνο πράγμα όμως που με απογοήτευσε είναι ότι ο τίτλος, δεν κυκλοφόρησε σε φυσική μορφή. Είμαι σίγουρος πως θα γίνει στο μέλλον, αλλά έπρεπε να το αναφέρω. Αγαπώ το Retail και θα συνεχίζω να το θέλω στην ζωή μου. Η κουβέντα γύρω από το γιατί δεν ήρθε σε retail είναι μεγάλη και όχι για αυτό εδώ το κείμενο.
Το Alan Wake 2, δεν είναι το sequel που περίμενα, ήταν κάτι πολύ παραπάνω. Θα μείνει στην ψυχή μου για πάντα. Είναι το μεγαλύτερο έργο που έχει παραδώσει μέχρι και σήμερα, ο Sam Lake, και όσον και αν λατρεύω μέχρι ”θανάτου” το Max Payne, έχω να πω, πως αυτό πραγματικά είναι το έργο ζωής του Φινλανδού δημιουργού.
Το ”Magnum Opus” του.
TO ALAN WAKE 2, ΕΙΝΑΙ ΔΙΑΘΕΣΙΜΟ ΣΕ ΨΗΦΙΑΚΗ ΜΟΡΦΗ ΓΙΑ PS5, XBOX SERIES X/S ΚΑΙ PC ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ ΣΤΟ EPIC GAMES STORE.
