FAR CRY 5 Review (Ps4)

1107

Ένα από τα μεγάλα θετικά της Ubisoft, είναι η επιρροή των ανθρώπων παραγωγής από αληθινά ή έστω ιστορικά γεγονότα. Πολλοί είναι αυτοί που κριτικάρουν την κίνηση αυτή της Ubi αλλά όσα δε φτάνει η αλεπού τα κάνει κρεμαστάρια. Τα νούμερα μιλούν από μόνα τους. Καμία εταιρεία δεν είναι τέλεια, αλλά χαιρόμαστε να βλέπουμε σοβαρές προσπάθειες ακόμα και αν έχουν λάθη. Η σειρά Far Cry έχει κρατήσει συντροφιά, σε μεγάλη μερίδα του community, με τις μέχρι στιγμής κριτικές να είναι υπέρ της εταιρείας. Στις 27 Μαρτίου η Ubisoft κυκλοφόρησε το Far Cry 5 εν μέσω αρκετών αντιδράσεων κυρίως από αμερικανικές πηγές , λόγο των αιρετικών και ανατρεπτικών στοιχείων που έχει μέσα. Ευτυχώς για εμάς, η Ubisoft  έκλεισε τα αυτιά και ασχολήθηκε όσο περισσότερο γινόταν με την ουσία που ήταν η ολοκλήρωση ενός άρτιου παιχνιδιού. Το Cry 5 κυκλοφόρησε σε Xbox One, Ps4 και Pc με τις πωλήσεις να είναι υψηλότερες μέχρι στιγμής στη Sony. H Ubisoft Montreal φάνηκε να παίρνει μία μικρή ‘’εκδίκηση’’ προς τους γείτονες τους, καθώς το παιχνίδι είναι γεμάτο με ειρωνείες και αναφορές στη τωρινή κυβέρνηση ή καλύτερη στη σημερινή διακυβέρνηση των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής. Σίγουρα σε αυτή την εταιρεία υπάρχουν άτομα με πολλές γνώσεις ιστορίας ή απλά μπορεί να είναι τα καλύτερα ψαχτίρια αν πάρουμε παράδειγμα από τη σειρά Assassin’s Creed. Ακόμα όμως και εδώ, στο Far Cry 5, η Ubi δεν άφησε τίποτα στη τύχη. Μεγάλο της στοίχημα είναι να πάει τη σειρά ένα βήμα παραπέρα. Τα κατάφερε άραγε;

Σεναριακά το Far Cry 5  στέκετε σε υψηλό επίπεδο. Μπορεί να πουν αρκετοί πως πρόκειται για κλασσική αμερικανιά αλλά μόνο έτσι δεν είναι τα πράγματα. Αληθινά γεγονότα όπως η μαζικές αυτοκτονίες στην Αμερική του 1997 και όχι μόνο, έδωσαν τροφή για σκέψη στους ανθρώπους της Ubi. Αιρέσεις όπως η Heaven’s Gate, είχαν δημιουργήσει ένα δικό τους κόσμο στο Santa Fe της California, και σύμφωνα με τις διδασκαλίες τους, ο κόσμος που ζούσαν ήταν άχρηστος και μολυσμένος. Μόνο με μία θρησκευτική αυτοκτονία θα ηρεμούσαν οι ψυχές τους για να ταξιδέψουν μέσω ενός άστρου στην επόμενη ζωή. Το Far Cry 5, μπορεί να μην έχει μαζικές αυτοκτονίες, αλλά έχει αίρεση. Και τι αίρεση… Αυτή τη φορά υπάρχει ο Joseph Seed, ο οποίος φανταστείτε ότι είναι κάτι σαν πάστορας και ηγέτης μίας θρησκευτικής αίρεσης που ως σκοπό έχει το προσηλυτισμό πιστών για διάφορα οφέλη. Ο αυτοαποκαλούμενος ‘’Father’’ έχει με το μέρος του αρκετούς οπαδούς όπου στην ουσία τους μετατρέπει σε έναν παντοδύναμο στρατό. Το Hope Country της Montana δεν θα είναι ποτέ ξανά ίδιο, και οι κάτοικοι εκεί χρειάζονται πραγματικά έναν σωτήρα. Η δύναμη της αίρεσης πηγάζει από την επιρροή πολλών μελών της οικογένειας Seed με την Faith μπροστάρη, που προσωπικά πιστεύω ότι η Ubi  έδωσε ρέστα στην δημιουργία της, αλλά και τον Jacob ο οποίος μόνο άγιος δεν είναι. Στην αρχή του παιχνιδιού, το παράδοξο είναι, ότι ο κεντρικός χαρακτήρας μας, που είναι ένας σερίφης, μαζί με μία μικρή ομάδα, προσπαθεί να συλλάβει τον ‘’Father’’ δεδομένου ότι ο νόμος το επιβάλει. Ο νόμος της ζούγκλας όμως που επικρατεί στο νησί είχε άλλα σχέδια. Μετά από επίθεση που δέχεστε από τον όχλο, μόνο εσείς σώζεστε. Από εκεί και πέρα το σενάριο δεν εκπλήσσει. Με τη βοήθεια των κατοίκων και διαφόρων άλλων καταπιεσμένων, προσπαθείτε να καθαρίσετε το μέρος από τη λέρα. Αυτό που παρατηρήσαμε είναι ότι η Ubisoft προσπάθησε να ξεφύγει αρκετά από τα πεπραγμένα απλά όσο και να προσπαθήσεις να βάλεις ηρωισμό δύσκολα θα πετύχεις συναισθηματική φόρτιση. Είναι ίσως το μόνο αρνητικό σε αυτό το τομέα. Νιώσαμε ότι η εταιρεία πίεσε τα πράγματα. Παρόλα αυτά δεν υπάρχουν κενά και η ιστορία εξελίσσετε ομαλά χωρίς να κουράσει. Χωρίς πλάκα, άνετα το Far Cry 5 μπορεί να γίνει ταινία και μακάρι να γίνει!

Αναφερόμενοι στο gameplay του Far Cry 5, Η Ubi μας δίνει πραγματικά το απόλυτο παιχνίδι. Νομίζω πως τα περισσότερα εκ των παιχνιδιών της εταιρείας είναι άρτια όσο αναφορά τον τρόπο παιχνιδιού και χειρισμού. Παρατηρούμε ότι έχουμε να κάνουμε με ένα καθαρόαιμο Open(Super Open) world, First Person, Action-Adventure τίτλο με stealth στοιχεία. Το Far Cry 5 είναι η απόλυτη μίξη. Η κάμερα του παιχνιδιού λειτουργεί πολύ σωστά στο Ps4 και ο χειρισμός του παιχνιδιού είναι σχετικά εύκολος με το μοχλό της κονσόλας της Sony. Υπάρχει το συμβατικό crawl που μπορεί να γίνει slide σε περίπτωση που τρέξουμε με το R3 και με τη βοήθεια του O. Η αλλαγή όπλων γίνεται με το R1 και σε περίπτωση που θέλουμε να αλλάξουμε κάποια ιδιότητα σε αυτά κρατάμε πατημένο το R1. Οι αλλαγές έχουν να κάνουν μεταξύ rifles, pistols, melee weapons, χειροβομβίδων, κροτίδων κ.α. Υπάρχει πληθώρα όπλων, τα οποία μπορείτε να αποκτήσετε με απλό loot ή αγοράζοντας τα. Κατά την απελευθέρωση πόλεων ή περιοχών, θα δείτε με πράσινο σύμβολο τον npc που μπορεί να σας πουλήσει ammo, όπλα κ.α. Επίσης στη μέση του πουθενά, σε διάφορα σημεία του χάρτη, υπάρχουν patrols τα οποία κάνουν την ίδια δουλειά. Τα χρήματα τα κερδίζεται είτε με Loot αντικειμένων, είτε με Loot των στρατιωτών που θα ‘’καθαρίσετε’’. Επίσης υπάρχουν αρκετά side quests τα οποία δίνουν αρκετό cash. Φτάνοντας στα Quest, να αναφέρουμε ότι υπάρχουν τα Main missions και τα Side quests που εμφανίζονται μέσω του option button στο Journal. Τα side είναι αρκετά για να εμβαθύνουν  στο περιεχόμενο του τίτλου, τόσο σε διάρκεια όσο και μεγέθυνση του σεναρίου. Μαθαίνεις πολλά για τους κατοίκους και το τι περνάνε από την αίρεση. Αξίζει να σημειωθεί ότι ασχοληθήκαμε πάνω από 40 ώρες με το Far Cry 5 σε αντίθεση με αυτό που είχε αναφέρει ο διευθυντής παραγωγής του παιχνιδιού ότι είναι περίπου 25. Το κακό είναι ότι μέχρι να συνηθίσουμε πως θα βρούμε τα quests πέρασε αρκετή ώρα. Ο τρόπος ήταν ο κλασσικός τρόπος της Ubi με το track system, αλλά πραγματικά αυτή η μπάρα πάνω στην οθόνη δεν βοηθά καθόλου.

Δεν θεώρησα σε καμία περίπτωση ότι το Cry 5 είναι εύκολο. Γενικά να είναι καλά οι σύντροφοι που μας βοήθησαν. Είχαμε να επιλέξουμε ανάμεσα από το να κάνουμε Hire έναν κάτοικο της περιοχής, τον οποίο ελευθερώσαμε ή κάποιον σπεσιαλίστα. Οι ομάδες αυτές μας βοηθούν με διάφορους τρόπους στη μάχη. Ο καθένας έχει τα καλά και τα κακά του. Προσωπικά δεν επέλεξα ποτέ να έχω στο πλάι μου έναν σπεσιαλίστα γιατί σε περίπτωση που με σκότωναν δεν μπορούσε να με κάνει revive. Ο hired μπορούσε να σε επαναφέρει και ας ήταν απλά ένας βοηθός χωρίς κάποια ιδιαιτερότητα. Με το αριστερό βέλος του μοχλού, μπορούμε να κάνουμε Setpoint στον βοηθό και να στήσουμε για παράδειγμα ενέδρα σε κάποιον αντίπαλο. Χαρακτηριστικό παράδειγμα ένα quest όπου έπρεπε να εξουδετερώσουμε ένα εχθρικό convoy. To καρτέρι στήθηκε πάνω στο δρόμο. ‘Ολη τη δουλειά την έκανε ο βοηθός. Γενικά έχει τη πλάκα του καθώς μπορείς να κάνεις assign και unassigned αναπάσα στιγμή όποιον θέλεις.

Οι σπεσιαλίστες είναι συνολικά 9 και αποτελούνται από 6 ανθρώπους και 3 ζώα. Επί της ουσίας είναι αποτέλεσμα ολοκλήρωσης αποστολών. Βοηθούν αρκετά αλλά στο επίπεδο που παίζαμε εμείς το revive ήταν απαραίτητο. Ο αγαπημένος μου ήταν ο sniper καθώς από μακριά έδινε στόχο σε εμάς και μας άνοιγε το δρόμο. Ο λόγος που το αναφέρω αυτό είναι ότι σε αντίθεση με άλλα Far Cry, εδώ ο θάνατος είναι σχετικά εύκολος. Μην νομίζετε ότι θα σας πυροβολούν για αρκετή ώρα μέχρι να πέσετε. Η ενέργεια αναπληρώνετε αυτόματα σε Non combat κατάσταση αλλά μόνο τα medic kit βοηθούν εντός μάχης. 5-6 σφαίρες και θα παρακαλάτε ο βοηθός να είναι δίπλα σας. Μπορείς βέβαια να μην περιμένεις και να επιλέξεις να πεθάνεις, ξεκινώντας την αποστολή από το κοντινότερο checkpoint. Εξαρτάται.

Η εξέλιξη του ήρωα μας γίνεται μέσω perks που δημιουργούν ένα είδος skill tree. Τα perk points τα παίρνεις ολοκληρώνοντας κάποια challenges που είναι κάτι σαν ‘’στόχοι’’. Για παράδειγμα αν σκοτώσεις 100 εχθρούς παίρνεις 2 Perk points. Τα Perk τα ‘’ξοδεύεις’’ σε 5 διαφορετικές κατηγορίες που η κάθε κατηγορία έχει τα δικά της χαρακτηριστικά. Το έχουμε ξαναδεί το σενάριο και σε άλλα Ubi games. Εδώ οι κατηγορίες είναι οι εξής: Prepper, Leader, Assasin, Survivalist και Renegade. Γενικά ξοδέψαμε τα περισσότερα σε ότι αφορούσε τη μάχη καθώς κάτι Perks τύπου ‘’μπορείς να χρησιμοποιήσεις αλεξίπτωτο’’ μας φάνηκαν εντελώς περιττά. Τα Leader Perks επίσης βοηθά αρκετά καθώς εκεί βρίσκεται το κλειδί για να φτιάξετε το δικό σας μικρό στρατό από βοηθούς. Όπως προαναφέραμε βέβαια μπορείς να επιλέξεις και το stealth τρόπο παιχνιδιού. Σε περίπτωση που δεν έχεις πυρομαχικά ή σε περίπτωση όπου βλέπεις του εχθρούς να υπερτερούν μπορείς να παίξεις σαν γνήσιος assassin. Δεν ήταν λίγες οι φορές που μαρκάραμε εχθρούς από μακριά με τα κιάλια και σιγά σιγά τους βγάζαμε εκτός μάχης έναν έναν. Παρότι το παιχνίδι δεν είναι εύκολο μερικές φορές το stealth gaming ήταν αστείο. Αν δεν υπήρχε άμεση οπτική των εχθρών μεταξύ τους δεν υπήρχε αντίληψη ότι σκοτώσαμε τον σύντροφό του. Ήταν λίγο ερασιτεχνικός ο σχεδιασμός εδώ αλλά οκ συνεχίζουμε.

Επίσης υπάρχει η μπάρα αντίληψης του εχθρού που δρα σωστά. Υπάρχουν 2-3 δευτερόλεπτα για πλήρη αντίδραση που μας αφήνει περιθώριο να αιφνιδιάσουμε τον αντίπαλο. Το Far Cry 5 πάντως φωνάζει από μακριά ότι είναι γέννημα της Ubisoft. Liberate areas, free citizens. Όλο αυτό το έχουμε δει στο Assassins Creed. Οι αποστολές είναι λίγο επαναλαμβανόμενες αλλά το κακό είναι ότι σε μερικά σημεία είναι κακοσχεδιασμένες και τεχνικά δύσκολες. Θα καταλάβετε τι εννοώ όταν φτάσετε στη περιοχή του Jacob. Κάτι το οποίο δεν πρέπει να ξεχνούμε είναι το θέμα οδήγησης στο Far Cry. Υπάρχει κλασσικά η First Person προσέγγιση, αν και πιστεύω ότι θα μπορούσε να υπάρχει third person camera. Μπορούμε να πυροβολούμε τους εχθρούς από το όχημα, όπως και να επιλέξουμε αν θα καθίσουμε ως οδηγοί ή συνοδηγοί. Υπάρχουν αρκετά διαφορετικά οχήματα με τα αγαπημένα μου να είναι οι ‘’γουρούνες’’ μηχανές.

Όλοι οι δρόμοι είναι γεμάτοι με πιστούς της αίρεσης οπότε δύσκολα θα επιλέξουμε το autodrive που μας πάει μέσα από το συμβατό μονοπάτι. Μπορούμε να κόψουμε από το δάσος ή από άλλες περιοχές. Απέφυγα να το κάνω με τα πόδια για 2 λόγους. Αρχικά γιατί τα περισσότερα εκ των quests είναι μακριά το ένα από το άλλο. Δεύτερων γιατί αν συναντήσετε κανένα ζώο στο δρόμο, πραγματικά θα αδειάσετε ένα γεμιστήρα μέχρι να πέσει. Κάτι αγριόγατες-ιαγουάροι μου θύμισαν τον Ironman αλλά μάλλον αυτό αποτελεί λεπτομέρεια. Υπάρχουν βέβαια και τα fast travels αλλά προσωπικά πιστεύω ότι είναι αραιά και ελάχιστα ( βέβαια νομίζω ακόμα πιο εκνευριστικό είναι το eagle eye στο Assasins Creed, εδώ τουλάχιστον μετά από ολοκλήρωση quest εμφανίζεται ο χάρτης χωρίς fog). Κάτι ακόμα που δεν με ενθουσίασε, είναι η σύγκριση του Loot σε σχέση με τις τιμές που κοστίζουν τα ammo και τα υπόλοιπα. Κάθε νεκρός εχθρός φέρει κάποιο Loot το οποίο είναι παντελώς δυσανάλογο με το αντίστοιχο Pricing στο μαγαζί. Το ίδιο ισχύει και για τα σεντούκια που ανοίγουμε, για τους σάκους που έχουν λεφτά ή για τα ταμεία τα οποία κλέβουμε. Δύσκολα θα αγοράσετε κάτι καινούργιο. Πιο πολύ χρησιμοποίησα τα μαγαζιά για να αγοράσω σφαίρες σε όπλο το οποίο βρήκα σε κάποια μάχη.

Το κακό συνεχίζεται ακόμα και στην αγορά κάποιου οχήματος όπου δεν θα το έχετε για πάντα. Αγοράστε το, χρησιμοποιείστε το fast travel και αν δεν σπάσετε το μοχλό μετά, πραγματικά είστε ήρωες. Ο χάρτης του παιχνιδιού είναι αχανής και μπορείτε να εξερευνήσετε αρκετά μέρη. Κάθε περιοχή διαφέρει από την άλλη αλλά όχι σε μεγάλο βαθμό. Ίσως η Ubi θα μπορούσε να βάλει μεγαλύτερη φαντασία στα κτήρια αλλά και στο σχεδιασμό των captured περιοχών από την αίρεση. Με εξαιρέσεις τις εκκλησίες που βλέπουμε διάφορα στους τοίχους, κάποιες πόλεις δεν μοιάζουν κατεστραμμένες ή γενικά να έχουν αλλάξει πριν και μετά τις μάχες που δοθήκαν. Επίσης δεν ξέρω αν ήταν bug ή όχι αλλά ενώ είχαμε ελευθερώσει μία περιοχή, συνεχώς έκαναν επίθεση 4 στρατιώτες ανά 5 λεπτά στο ίδιο σημείο που πλέον έμεναν οι κάτοικοι της περιοχής.

Τα kills που μπορείτε να κάνετε μπορούν να διαφέρουν μεταξύ τους. Headshot σημαίνει περισσότερο dps σε σχέση με ένα hit στο χέρι. Επίσης με το R2 τα όπλα δρουν όπως ένα κλασσικό shooter game. Ένα ακόμα bug που βρήκαμε ήταν όταν ανατινάξαμε ένα silo και έτυχε να πάρουμε φωτιά και εμείς. Ο βοηθός μας, μας έκανε revive αλλά έπρεπε μέσα σε 2 δευτερόλεπτα να σβήσουμε το φωτιά. Το κρίσιμο εκείνο δευτερόλεπτο που τελειώναμε το σβήσιμο πεθαίναμε ξανά. Αυτό έγινε 5 φορές οπότε το παρατήσαμε το ‘’άθλημα’’ και κάναμε restart από το checkpoint. To gameplay πάντως του Far Cry 5 φαίνεται να είναι το πιο ολοκληρωμένο και ταυτόχρονα πιο απλό από όλα τα  games της Ubisoft. Δεν χρειάζεται να γίνεις ταχυδακτυλουργός και σίγουρα ο μοχλός του Ps4 είναι ιδανική λύση. Όσο αναφορά το πρακτικό κομμάτι του gameplay και την εξέλιξη του παίκτη, τα Perks βοηθούν στο μέγιστο και σε γενικές γραμμές δεν υπάρχει κάτι το πραγματικά εκνευριστικό που να σας κόβει τη ψυχαγωγία.

Ακόμα και στο Multiplayer, η Ubisoft δεν ξεχνά τους φίλους των Shooter. 6vs6 πίστες, αποστολές εναντίον φανταστικών εχθρών και post apocalypse καταστάσεις στο ιντερνετικό κομμάτι του Far Cry 5 το οποίο υποστηρίζει και co-op, σε κάνουν να θες να ασχοληθείς μαζί του.Μέσα στα πράγματα τα οποία δεν έμειναν ασχολίαστα ήταν τα τοπία και ο σχεδιασμός του Far Cry 5 με τη βοήθεια της Dunia Engine, μία εναλλακτική μορφή της CryEngine. Γενικά υπάρχει μεγάλη προϊστορία της σειράς Far Cry με την Cry Engine. Τα χρώματα είναι εξαιρετικά, με το περιβάλλον να μην είναι επαναλαμβανόμενο. Οι μάχες είναι αρκετά αληθοφανής και σε αρκετά σημεία νιώσαμε πως ζούμε τη δράση. Στη βάση του ότι παίξαμε στο Ps4, τα γραφικά ήταν αξιοπρεπής.  Σίγουρα θα ήταν προσβολή να τα συγκρίνουμε με τα αντίστοιχα του Pc, αλλά στο Ps4 η εταιρεία δεν άφησε κανέναν παραπονεμένο. Υπήρχαν μερικά fps drops σε κάποια σημεία, κυρίως σε αυτά όπου υπήρχε αρκετός κόσμος στις μάχες ειδικά προς το τέλος του παιχνιδιού. Επίσης κάποιες φορές κατά τη καταστροφή κτηρίων και silo. H ανάλυση ήταν στα 1080p. Ένα από τα αρνητικά του παιχνιδιού είναι η συχνή επανάληψη των εχθρών. Μου θύμισε την αντίστοιχη δουλειά που είχε κάνει η Square Enix στο Tomb Raider όπου ενώ το gameplay ήταν θρυλικό, οι εχθροί ήταν μετρημένοι στα δάχτυλα.

Ένας τομέας που μας άφησε άφωνους, ήταν τα ηχητικά εφέ αλλά και ο ήχος γενικότερα του Far Cry 5. Τη μουσική επιμέλεια του παιχνιδιού ανέλαβε ο Dan Romer με τον συγκεκριμένο τίτλο να αποτελεί το παρθενικό του ταξίδι στο κόσμο των video games. Country music ήχοι που ταίριαζαν απόλυτα στο ύφος του παιχνιδιού. Ψυχεδελικές καταστάσεις και μουσική που μόνο σε ένα ‘’τρελάδικο’’ θα ταίριαζαν. Είχαμε τραγούδια που πραγματικά δημιουργήθηκαν για το παιχνίδι καθώς δεν ήταν τυχαία. Οι στίχοι είναι αφηγηματική πράξη των καταστάσεων που ζούμε στη Montana. Πραγματικά εξαιρετική δουλειά. Ίσως από τις πιο καθαρές δουλειές όσο αναφορά την κατηγορία ‘’ soundtracks’’. Δεν υπάρχουν μικρά clips αλλά ολοκληρωμένα κομμάτι με αρχή και τέλος. Τραγούδια που ξεχωρίσαμε είναι τα ακόλουθα, ‘’Help me faith’’, ‘’Let the water wash away your sins’’, ‘’We will Rise’’, ‘’Oh the Bliss’’,‘’ The sky won’t show a star’’, ‘’Safe and Sound’’ και το ‘’Build a castle’’. Ελπίζουμε ο Romer να μην σταματήσει εδώ καθώς φαίνεται ότι το έχει.

Εν κατακλείδι το Far Cry 5 αποτελεί ένα διαμάντι το οποίο ήρθε από το πουθενά. Για ακόμα μία φορά φάνηκε πως όταν το hype δεν είναι τεράστιο, είναι καλύτερα. Ο χαμηλός πήχης σε κάνει να νιώθεις καλύτερα αφού δεις ένα πολύ καλό αποτέλεσμα. Εδώ είδαμε πως πρέπει να δουλεύει μία σοβαρή εταιρεία παραγωγής video games. Είμαι γνωστός fan της Naughty Dog και σίγουρα το συγκεκριμένο game διαφέρει από τα αντίστοιχα των ‘’άτακτων σκυλιών’’. Το σίγουρο είναι όμως ότι μου άρεσε τόσο πολύ όσο και το The last of us και ας μην υπάρχει σύγκριση μεταξύ των δύο. Λάτρεψα το σενάριο του Far Cry καθώς το θεωρώ αρκετά καλό και αφού επέλεξαν την Αμερική για χώρα που θα εξελιχθεί το game, ιδανικό. Το gameplay του είναι ίσως το πιο καλό από όλα τα παιχνίδια της Ubi. Το παιχνίδι έχει τεράστιο χάρτη για εξερεύνηση, πολλές αποστολές αν και κάποιες φορές είναι επαναλαμβανόμενες. Το Perk system αξίζει ενώ η μουσική του παιχνιδιού είναι το κερασάκι στη τούρτα.  Στα αρνητικά του παιχνιδιού μπορούμε να αναφέρουμε μόνο τα bugs που έπρεπε να προσέξει η Ubisoft καθώς και το tracking system των αποστολών. Αλλά μέχρι εκεί. Το Far Cry 5 αξίζει μέχρι και το τελευταίο cent για την αγορά του. Φαίνεται ότι θα παίζω για αρκετό καιρό καθώς μην ξεχνάμε και τα διαφορετικά endings που προσφέρει, αλλά ας μη συνεχίσω καλύτερα. Αγαπημένη χαρακτήρας η Faith αλλά και ο βοηθός μου με τα 145 Kills του. Ευχαριστούμε τη G3greatGames για τη χορηγία του τίτλου!

 

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Please enter your comment!
Please enter your name here

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.